با استفاده از فناوری های روز می توان مصرف سوخت را کاهش داد یا شرایطی را فراهم کرد که از آلودگی خودرو، موتور سیکلت و صنایع نیز کاسته شود.
مساله آلودگی هوا در کلانشهرهای ایران ابعاد بسیار پیچیده ای دارد. سازمان حفاظت محیط زیست نمی تواند در این زمینه از لحاظ قانونی ورود کند، چون بسیاری از قوانینی که برای آلودگی هوا نیاز است، در اختیار این سازمان نیست و بسیاری از عوامل تولیدکننده آلودگی هوا نیز گوش شنوایی ندارند.
نکته دیگر منابع مالی است؛ زمانی که عوارض آلودگی که صنایع کشور می پردازند به جای ورود به صندوق ملی محیط زیست در اختیار ارگان های دیگر قرار می گیرد، نمی توان انتظار داشت فعالیت مناسبی در این حوزه انجام شود.
در مساله آلودگی هوا فاکتورهای فناوری، شهرسازی و اقتصادی نقش عمده ای دارند، البته این فاکتورها به یکدیگر نیز وابسته اند، برای نمونه خودروهای تک سرنشین باید تعیین تکلیف شوند یا حمل و نقل عمومی باید گسترش پیدا کند، اما این اتفاق زمانی اجرایی می شود که منابع مالی لازم تامین شود.
افزون بر این باید برای استفاده از فناوری های روز نیز تلاش کرد، زیرا به این شکل می توان مصرف سوخت را کاهش داد یا شرایطی را فراهم کرد که از آلودگی خودرو، موتور سیکلت و صنایع نیز کاسته شود. این درحالی است که با استفاده از فناوری های جدید اقتصاد کشور نیز تحت تاثیر قرار گرفته و اشتغال نیز ایجاد می شود.
