26 آوریل 2024 - 21:15

«مدرسه مان» مکانی برای آموزش میراث فرهنگی به کودکان

29 مارس 2023 - 09:00 dsfr.ir/nw3bu

«مدرسه مان» مکانی برای آموزش میراث فرهنگی به کودکان
مدرسه مان
آموزش میراث فرهنگی به کودکان در «مدرسه مان» اصفهان

یکی از دانش آموختگان دانشگاه هنر اصفهان که پیش تر، پایان نامه خود را به اهمیت ارتباط میان کودک و میراث فرهنگی اختصاص داده بود، حالا مدرسه ای را برای آموزش میراث فرهنگی به کودکان راه اندازی کرده است؛ چشم اصفهان روشن.

به گزارش «دنیای سفر»، منا جمدیان، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته باستان شناسی از دانشگاه هنر اصفهان است و خیلی جدی معتقد به این گزاره: «جامعه ای که شناخت گذشته را راهی برای ساختن آینده ای بهتر می داند، فعالیت های باستان شناسی را مهم و ضروری دانسته و تلاش می کند، در راستای بسط و توسعه فعالیت های باستان شناسی و حفاظت از میراث فرهنگی خود گام بردارد.»

او که از دی ماه سال ۱۳۹۹، مجدانه به دنبال اجرایی کردن ایده راه اندازی یک مدرسه برای آموزش مباحث مربوط به میراث فرهنگی به کودکان بوده است، دراین باره به ایسنا می گوید: «ایده این مدرسه درواقع ماحصل و نتیجه پژوهش ها و تحقیقات من در پایان نامه کارشناسی ارشد بود و از همان زمان هم مشکلات بسیاری سر راه اجرایی شدنش وجود داشت؛ چه در زمان تحقیق و پژوهش که ما به شدت با کمبود منابع معتبر در این زمینه مواجه بودیم و چه در مرحله آزمون وخطا که به سختی می توانستیم مدارس را برای شرکت در دوره ها و کارگاه ها متقاعد کنیم. در مرحله ثبت مدرسه و گرفتن مجوز نیز به دلیل جدید بودن کار و ناآشنا بودن سازمان ها و جامعه نسبت به آن، مشکلاتی وجود داشت.»

میراث فرهنگی و هویت ملی، مدرسه ما هستند

درست همین جا، یک «اما» می گذارد، این جمله را سریع و با شادی بیان می کند: «درنهایت ما توانستیم مجوز فعالیت در این حوزه را از سازمان میراث فرهنگی بگیریم» و معنیِ «مان» را که اسم این مدرسه است، چنین شرح می دهد: «مان، به عنوان پسوند مالکیت مورداستفاده قرار می گیرد اما در جایگاه یک کلمه مستقل به معنای خانه، اندیشه، منش، میراث، هویت و دودمان است. مدرسِه مان، جایگاه خانه، هویت، اندیشه و میراثمان است. در مدرسه مان یاد می گیریم که در کنار هم از این خانه، میراث، هویت و اندیشه محافظت و مراقبت کنیم چراکه میراث فرهنگی و هویت ملی به منزله مدرسه ما هستند، مدرسه همه ما که می توانیم از جزءبه جزء آن چیزهایی یاد بگیریم و با حفظ آن، به داشتن آینده و جامعه ای آگاه تر، مسئول تر و بهتر کمک کنیم.»

مدرسه ای برای میراث

جمدیان، یادآور می شود که «کودکان این سرزمین کهن، میراث داران فردای آن هستند و خاطرنشان می کند: «ما بر این باوریم که برای علاقه مند کردن کودکان به میراث فرهنگی نیازی به امکانات ویژه نیست. تنها کافی است، شرایط لمس بی واسطه عناصر میراث فرهنگی و طبیعی را برایشان فراهم کنیم تا بتوانند با روح و جان خود آن را تجربه کنند و بیاموزند. مدرسه مان اینجاست تا با تسهیل ارتباط و تعامل کودک با مفاهیم باستان شناسی، شناساندن اهمیت و جایگاه موزه برای حفظ آثار برجای مانده و به طورکلی مجموعه بزرگ و ارزشمند میراث این سرزمین، بتواند احساس و خاطره ای متفاوت را در یاد کودکان ثبت کند.»

پیشگام در عرصه میراث فرهنگی مخصوص کودکان

راه اندازی یک مدرسه برای تقویت حس میراث دوستی در کودکان توسط یک دانش آموخته باستان شناسی، آن قدر نوآورانه است که بخواهد به تمامی، اهدافش را برای همه تشریح کند: «مدرسه مان بر اساس رسالت خود، به دنبال آن است که بتواند با استفاده از راهکارهای تعاملی، فرهنگ مفاهیمی همچون مسئولیت پذیری، تعلق خاطر و هویت ملی را، نسبت به میراث این سرزمین در وجود کودکان و نوجوانان نهادینه کند. برای این مهم درصدد ایجاد این فرصت هستیم؛ تا کودکانمان بناها، محوطه ها و موزه های مختلف را ببینند، در فضای آن ها به بازی بپردازند، کاوش کرده و نتیجه جستجوی خود را لمس کنند و با استفاده از قدرت تفکر و خلاقیت خود، دست به ابداع بزنند.

او ادامه می دهد: «همچنین آن ها می توانند در این اجتماع با همسالان خود، برای یافتن پاسخ پرسش هایشان تلاش کنند تا با قرارگیری در مسیر یافتن پاسخ صحیح، فرصتی نو برای اندیشیدن به دست آورند. تمام تلاش مدرسه مان بر این بوده که بتوانیم با برنامه ریزی دقیق و پیوسته، فعالیت های فرهنگی آموزشی خود را ادامه داده تا به مجموعه ای پیشگام در عرصه میراث فرهنگی و باستان شناسی مخصوص کودکان تبدیل شویم. همچنین در تلاش هستیم تا با همکاری و مشورت گروه ها و متخصصین کشورهای دیگر، خدماتی نوین و خلاقانه را در زمینه آشنایی و تعامل کودکان با میراث این سرزمین ارائه دهیم.»

جمدیان، قدردان همه کسانی است که او را در طی این طریق همراهی کرده اند، ازجمله علی شجاعی اصفهانی، مدرس دانشگاه هنر اصفهان. او وسط دنیای رو به خرابی، هنوز به ساختن امید دارد که حرف هایش را این طور تمام می کند: «ما امید داریم درخت تلاشمان به بار بنشیند و در آینده شاهد کودکانی باشیم که بیش از پیش نسبت به حفظ میراث جهانی برجای مانده، حساس و دغدغه مند باشند. ما امید داریم که ایرانمان ماندگار باشد.»

1