رئیس انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان تهران و مدرس گردشگری با اشاره به اهمیت توجه به امنیت گردشگران و پیشگیری از وقوع نا امنی برای گردشگران ورودی به کشور گفت: اماکن گردشگری جایی برای نوشتن شعارهای سیاسی نیست، زیرا این امر امنیت فکری گردشگر را به هم می ریزد.
به گزارش ایلنا؛ آرش نورآقایی در ارتباط با وضعیت امنیت گردشگران در ایران گفت: با توجه به اینکه به کشورهای زیادی سفر کرده ام و تجربه های متفاوتی در این زمینه دارم، می توانم بگویم که وضعیت امنیت گردشگران در کشور ما بحرانی نیست، اما این امر دلیل بر این نمی شود که از وقوع ناامنی جلوگیری نکنیم و به دنبال پیشگیری نباشیم.
وی ادامه داد: به نظر می آید؛ اولین قدم در این راه آموزش دادن باشد. باید به شهروندان آموزش داده شود که توریسم چه اهمیتی دارد و شهروندان باید این مساله را آموزش ببینند که توریست غریبه ای نیست که بتوان او را آزار و اذیت کرد. البته این آزار و اذیت انواع مختلفی دارد، ممکن است؛ بیشتر نا امنی های مالی در خبرها به گوش برسد، اما گاهی آزار و اذیت گردشگر می تواند حتی خیره شدن به او و نگاه های غیرمعمول باشد که آن هم به نوعی تجاوز به حقوق گردشگر محسوب می شود.
رئیس انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان تهران افزود: باید شهرهایمان به شهرهای دوستدار گردشگر تبدیل شوند و پیشنهاد من این است که برای این کار کمپینی در سراسر کشور راه اندازی کنیم و عنوان کنیم که کشوری گردشگرپذیر هستیم و در قالب آن به آموزش دادن به مردم بپردازیم.
نورآقایی توضیح داد: از طرف دیگر دولت نیز باید آمادگی هایی را برای ایجاد امنیت برای گردشگر پیدا کند، مثلا نهادهایی که وظیفه تامین امنیت را دارند، نباید فقط به دنبال این باشند که آیا گردشگر دچار مشکل ویزا است یا خیر، یا اینکه آیا او جاسوس است یا نه، بلکه وقتی اجازه داده ایم، او به کشور وارد شود، باید خاطر گردشگر را نیز از بابت داشتن امنیت جمع کنیم.
وی با بیان اینکه کمپین شهرهای دوستدار گردشگر باید با همکاری دولت و نهاد های مدنی ایجاد شود، اظهار کرد: بحث امنیت گردشگر تنها به امنیت جانی او باز نمی گردد. ما زمانی می توانیم؛ امنیت گردشگر تضمین کنیم که او نیز مانند یک شهروند ایرانی بتواند در همه جای شهر قدم بزند و در هر رستورانی که خواست برود، یعنی نظافت، زیبایی و امنیت همه نقاط این امکان را برای او نیز فراهم شود.
این راهنمای گردشگران تصریح کرد: ما می توانیم؛ جایزه ای برای شهرهای مختلف تعیین کنیم تا مشخص شود؛ کدام یک بیشتر دوستدار گردشگر است و از این طریق یک برند بسازیم، می توانیم با شهردارها و فرمانداران نیز صحبت کنیم تا در این امر مشارکت کنند، این سیستم های تشویقی می تواند بسیار موثر باشد، البته در تلاش هستیم تا شاخصه های شهر دوستدار گردشگر را نیز به صورت مشخص تدوین کنیم، به طور مثال جرایم پیش آمده مرتبط با گردشگران در هر شهر را در نظر بگیریم، به مسائل حقوق بشری توجه کنیم، ببینم که گردشگر در آن شهر چقدر دسترسی به غذای مناسب می تواند؛ داشته باشد، مردم چه میزان احترام او را حفظ می کنند و ...
نورآقایی با اشاره به اینکه گردشگری یک مساله صلح آمیز است و ما باید در قالب مفاهیم صلح و دوستی آن را پیش ببریم توضیح داد: چرا باید مکان های گردشگری را سیاسی کنیم، درست است که هر کشور دیپلماسی خود را دارد، ولی این دلیلی بر نوشتن شعار های سیاسی بر روی دیوارهای یک سایت گردشگری نمی شود، گردشگر اینجاست که لذت ببرد نه اینکه با همه اتفاقات و رویکردهای سیاسی ما آشنا شود این گونه امنیت فکری او را به هم می ریزیم، این مساله در سطح یک شهر دوستدار گردشگر نیست. بنابراین علاوه بر امنیت مالی و جانی باید امنیت فکری و عاطفی گردشگر را نیز در نظر بگیریم.
وی با بیان اینکه امنیت غذایی نیز یکی از موارد مهم در تامین امنیت گردشگر است، گفت: هر فردی در کشور خود به یک نوع غذاهایی عادت دارد و نسبت به آن مقاوم است، اما اگر شخص دیگری آن را مصرف کند، ممکن است؛ دچار مشکل شود، بنابراین باید بالا ترین استاندارد ها را در تهیه غذاها و نوشیدنی ها برای گردشگر رعایت کنیم تا توریست مریض نشود، علاوه بر آن شهرها نیز باید زیبایی منظر داشته باشند که بسیار مهم است.
نورآقایی در پایان افزود: شاهدیم که سازمان میراث فرهنگی در چند روز گذشته هزینه ورودی اماکن تاریخی و موزه ها را بالا برده است که من کاملا با این اتفاق مخالفم، بر چه اساس این افزایش قیمت رخ داده است؟ برای نمونه من گردشگرم را به مسجد جامع اصفهان می برم و او برای بازدید از این مسجد پول داده است، اما آنجا به غیر از داربست چه می بیند؟ ما چیزی را به عنوان میراث جهانی به او می فروشیم، اما گردشگر حتی نمی تواند آنجا عکس بگیرد.
