19 مارس 2024 - 11:51

آبگرم هایی که آبی برای قزوین گرم نکردند

17 اکتبر 2019 - 11:00 dsfr.ir/1t474

آب درمانی

دو آبگرم یله گنبد و خرقان اگرچه ظرفیتی بالا برای تبدیل قزوین به یکی از قطب های گردشگری درمانی و طبیعی کشور به شمار می روند اما به دلیل عدم سرمایه گذاری و نداشتن امکانات زیربنایی تاکنون این ظرفیت هنوز در خدمت توسعه اقتصادی و رونق اشتغال این استان قرار نگرفته است.

استان قزوین دارای ۲ منطقه نمونه گردشگری در حوزه آبگرم هاست، یکی از آنها به نام یله گنبد در جوالی روستایی به همین نام در بخش کوهین شهرستان قزوین قرار دارد و دیگری به نام خرقان است که در شهر آبگرم از توابع شهرستان آوج واقع شده است.

آب گرم یله گنبد گوگردی بوده و با متوسط دمای ۴۲ درجه سانتی گراد برای درمان انواع بیماری های گوارشی از طریق استنشاق و عصبی و مفصلی از طریق آبتنی موثر است.

آب این چشمه از دسته آب های معدنی بیکربناته کلسیک آهن و گازدار گرم است و استحمام در آن به دلیل برخورداری از گاز کربنیک و گرمای آن تسکین بخش است.

آبگرم آهکی خرقان نیز از آب هایی از نوع کلروه سدیک و بیکربناته کلسیک گرم با pH اسید است و استحمام و استنشاق بخار آن برای کاهش و رفع دردهای سیاتیک، رماتیسم و عفونت های مجاری تنفسی و ... موثر است. 

در پی اعلام این ۲ نقطه به عنوان مناطق نمونه گردشگری در دولت گذشته، هرکدام از آنها برای ایجاد زیرساخت و تاسیسات گردشگری به سرمایه گذار واگذار شدند اما به دلایل مختلف تاکنون این سرمایه گذاری به نتایج لازم نرسیده است.

با وجود همه تاکیدهای مسئولان عالی کشور و ضرورت پیشروی به سمت اقتصاد مقاومتی که یکی از الزامات آن توجه به ظرفیت های داخلی و فعال سازی آنها از جمله در حوزه گردشگری است اما به نظر می رسد در استان قزوین تاکنون اقدام شایسته و درخوری برای بهره گیری از ظرفیت آبگرم ها و استفاده از پتانسیل این حوزه برای رونق اشتغال و اقتصاد منطقه صورت نگرفته است و در این خصوص بیشتر حرف و شعار زده شده و هنوز عمل خاصی تاکنون مشاهده نشده است.

هم اکنون مسافرانی که برای تسکین دردها و بیماری های گوارشی، عصبی و مفصلی به آبگرم یله گنبد مراجعه می کنند با کم ترین امکانات رفاهی مواجه می شوند و به شکل سنتی و اولیه از آب این مکان استفاده می کنند، اینجا خبری از دوش و رختکن و سرویس بهداشتی مناسب و درخور شان گردشگران نیست و همه امکانات آن به چند آلونک که نام سوییت بر روی آنها گذاشته شده است، خلاصه می شود.

راه دسترسی به این آبگرم نیز تعریفی ندارد و مسافران برای رسیدن به یله گنبد باید بیش از ۱۰ کیلومتر راه خاکی و پر دست انداز را بپمایند و ریسک خراب شدن خودروی خود را نیز به جان بخرند.

اگرچه دست کم این وضعیت در آبگرم خرقان بهتر است و در شهر آبگرم یک مجموعه آبدرمانی کوچک وجود دارد اما در این شهر نیز امکانات لازم برای مسافران فراهم نیست و استفاده ظرفیت موجود این منطقه برای پذیرش گردشگر با فقدان امکانات زیرساختی مغفول مانده است.

« دنیای سفر » این نوشته را از « ایرنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
1