ماه ها حرف زدند، بررسی کردند، اظهارنظرهای کارشناسی گرفتند، تا وقتی قرار بر بازگشایی مجدد موزه ها شد، همه یک اصل و یک پروتکل را رعایت کنند؛ اصولی که هم بتواند از آثار تاریخی حفاظت کند، هم از انتشار کرونا ویروس بین کارمندان موزه ای و مخاطبان اش جلوگیری کند، اما ...
هر چند به قول معروف نمی توان همه را با یک چوب زد، آن هم وقتی موزه ای مانند موزه مادر ایران بعد از بازگشایی موزه ها، برای برداشتن هر قدمِ بازدیدکنندگان اش در این فضای تاریخی برنامه ریزی کرده و هر کدام موظف اند به رعایتِ تعهداتی که قبل از ورود به موزه باید آن ها را به طور کامل بخوانند؛ اما به نظر می رسد هستند برخی از موزه ها و فضاهای تاریخی که انگار همه اتفاقات رخ داده در طول سه ماه گذشته را یک شوخی دانسته و فقط منتظر بوده اند تا تعطیلاتِ موزه ای تمام شود.
انگار نه انگار تا همین چند روز قبل ویروسی غیرقابل کنترل نه تنها زندگی مردم را مختل کرده بود که موزه های دنیا را جزو مکان های پرخطر قرار داده و حتی تا مدتی بر تعطیلی اش تا پایانِ عمرِ ویروس فکر می کردند، اما چند روز بعد از آغازِ فعالیتِ مجدد موزه ها که از قضا درخواست ها برای فعالیت پلکانی اش هم زیاد بود، گویا همه چیز را فراموش کردند.
تصاویر نشان می دهد مخاطبان مقبره ی حافظ، در صفی که نزدیک به یکدیگر تشکیل شده، وارد می شوند و رفتارشان گویا مشابه همان آیین و آدابی است که پیش از دورانِ کرونا در زمانِ حضور در حافظیه به آن پایبند بوده اند!
اصلا اگر حضور گروه های دسته جمعی در کنار یکدیگر را در نظر نگیریم، باز هم رعایت نکردن تمهیدات اولیه یعنی استفاده از ماسک و دستکش در بین حدود ۹۰ درصد از مخاطبان مقبره ی حافظ به روشنی به چشم می آید. آن هم در شرایطی که بخشِ زیادی از بازدیدکنندگان، زائرانِ مقبره ی حافظ اند که شاید در گذشته ی قبل از کرونا، هفته ای یکی، دو بار به این محوطه ی تاریخی می آمدند.
توجهی که باید در روند بازدید دیگر آثار تاریخی هم مدنظر قرار گیرد، اما هیچ نشانی از آن نیست. مثلا اعمال سیاست گذاری برای فاصله گذاری های اجتماعی، توجه به توصیه های خود مراقبتی که در آن می توان به انجام نشدن حافظ خوانی کنار مقبره ی حافظ دست کم برای مدتی دیگر، یا حضور نوبتی برای بازدید از مقبره اشاره کرد، در این شرایط می توان گفت هر کس خود را مقید به رعایت اصول اولیه در زمان حضور در موزه ها و این محوطه های تاریخی و فرهنگی کرده است.
هر چند به نظر نمی رسد کسی از متولیان مقبره ی حافظ هم تلاش چندانی برای جلوگیری از این روند بازدید داشته باشد، نه مسیری برای رفت وآمد دقیقِ مخاطبانِ حافظیه تعریف شده و نه تعدادی بازدیدکنندگان در فضای حافظیه محدود است، شاید هم متولیان میراثی فکر کرده اند طبق صحبت های معاون میراث فرهنگی وزارتخانه میراث فرهنگی، همین که مقبره ی حافظ در فضای سربسته ای نیست، کافی است تا هرکس آن طور که دلش می خواهد پا به مجموعه بگذارد!
« دنیای سفر » این نوشته را از « ایسنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
