گویا تغییر مدیریت در حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری پایانی ندارد عمر ریاست در این سازمان در دولت تدبیر و امید، به طور متوسط به یک سال رسیده است.
همزمان با انتصاب های تازه در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، داود بحیرایی از کارشناسان حوزه میراث و گردشگری در یادداشتی به الزامات تحقق اهداف گردشگری در برنامه ششم توسعه پرداخته است.
متن یادداشت بحیرایی به شرح زیر است؛
گویا تغییر مدیریت در حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری پایانی ندارد عمر ریاست در این سازمان در دولت تدبیر و امید، متوسط به یک سال رسیده است با توجه به اینکه سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری در چند مجمع جهانی عضویت دارد و این گونه تغییرات و عدم ثبات مدیریت بزرگ ترین آفت و لطمه های جبران ناپذیری به اعتبار جهانی و بدنه فعالان این حوزه وارد می سازد و این مهم باعث عدم جذب سرمایه های لازم از یک سو و عدم جذب نیروی باتجربه و موثر از سوی دیگر می شود.
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چند وقتی است که در یک آرامش نسبی به سر می برد و حمایت بخش ها و تشکل های مختلف خصوصی در این شرایط حاکی از این موضوع است.
جمعیت خانواده بزرگ میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و حوزه های مرتبط با این صنعت امروزه از مرز یک میلیون نفر گذشته و پیش بینی می شود که در انتهای برنامه ششم و سند چشم انداز به مرز دو میلیون نفر خواهد رسید.
امروزه حجم تراکنش مالی در این صنعت در داخل کشور بالغ بر 100 هزار میلیارد تومان می باشد و با توجه به امکان جذب سرمایه در بخش های مختلف و توسعه این صنعت در کشور می تواند به ارقام بالاتری در سال های آتی دست یافت.
بر اساس برنامه ششم و سند چشم انداز دستگاه های ذیربط موظف به جذب 100 میلیون توریست داخلی و خارجی، که می بایست از محل ورود گردشگران خارجی مبلغ 25 میلیارد دلار درآمد ارزی حاصل گردد ولی این مهم حاصل نمی شود مگر با یک مدیریت واحد و باثبات.
بر اساس تحقیقات به عمل آمده بخش های مختلف این صنعت موظف به اجرای برنامه های تکلیفی خود بر اساس سند چشم اندار برنامه ششم هستند به طور مثال وزارت راه در حوزه ریلی کشور از سال 1390 می بایست سالیانه 1000 کیلومتر ریل و لوکوموتیو و واگن تحویل شبکه ریلی دهد با برآوردهای بعمل آمده تا انتهای برنامه بخش ریلی کشور نیاز به 60 هزار میلیارد تومان بودجه دارد. حال اینکه شبکه ریلی از سال 1390 تاکنون بیشتر از 450 کیلومتر سالیانه پیشرفت فیزیکی نداشته از سوی دیگر به منظور احیا، مرمت، بازسازی و ایجاد شبکه جدید جاده ای کشور مطابق برنامه این حوزه تا آخر برنامه نیاز به 100 هزار میلیارد تومان بودجه دارند.
بخش هوایی کشور و تجهیز فرودگاه های کشور براساس برنامه ششم و سند چشم انداز برای تکمیل ناوگان هوایی و تجهیز سیستم های ناوبری (ورود 20 میلیون توریست خارجی) حداقل نیازمند 40 میلیارد دلار بودجه می باشند. در حال حاضر حدوداً 1500 طرح بازسازی، نوسازی، مرمت، احیای بناهای قدیمی، هتل ها، مهمانسراها، مجتمع های توریستی در داخل کشور وجود دارد که این بخش نیز نیازمند 17 میلیار دلار بودجه برای اتمام پروژه هاست.
حال اینکه در حوزه دریایی، بنادر، توسعه ساحل های جنوب و شمال و ایجاد اسکله های مسافری به منظور سفرهای دریایی در سال های پیشه رو نیازمند بودجه های کلان و قابل توجهی است. حوزه محیط زیست، مرتبط با اکوتوریست (طبیعت گردی) و بخش توریسم سلامت و مهم تر از همه حوزه توریسم زیارتی نیازمند توسعه و زیرساخت ها بر اساس برنامه.
با توجه به ارقام و اعداد مورد نیاز به منظور نزدیک شدن به اهداف سند چشم انداز در حوزه جهانگردی و انسجام در شورای عالی جهانگردی برای پیگیری و به نتیجه رسیدن برنامه ششم و جذب حداقل 80 میلیارد دلار سرمایه مورد نیاز از منابع خارجی، اینگونه تغییر مدیریت ها به هیچ وجه، نه قابل توجیه است نه امکان رسیدن به برنامه را میسر می سازد.
