یک هنرمند مجسمه ساز معتقد است، بی توجهی به کار کارشناسی در پروژه احداث باغ-موزه مجسمه در تهران، ممکن است این پروژه را به شکست برساند.
رضا قره باغی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، درباره تصمیم سازمان زیباسازی شهرداری تهران برای احداث باغ-موزه مجسمه اظهار کرد: شهرهای مختلف، بخصوص تهران به فعالیت های فرهنگی نیاز دارند و تمرکزگرایی، مشکل جدیدی نیست. چنین اقدامی باید با پختگی و برخورد حرفه ای انجام شود، وگرنه با معضلات زیادی همراه خواهد بود. بافت مسکونی و اجتماعی منطقه ای که باغ-موزه در آن ساخته می شود و همچنین معضلات ترافیکی و زیست محیطی آن باید با شرایط این موزه منطبق باشد تا به نتیجه مطلوب برسیم.
او ادامه داد: باید دید چه نوع آثاری، با چه محتوایی قرار است در کنار یکدیگر قرار گیرند و این موضوع ها به کار کارشناسی نیاز دارند، وگرنه پروژه با شکست مواجه می شود. به عنوان مثال، پروژه ای در محوطه خانه هنرمندان ایران برای جانمایی مجسمه هایی از هنرمندان نسل های مختلف تعریف شده بود که به یک معضل بصری تبدیل شد و مجسمه هایی که هیچ ربطی به یکدیگر نداشتند آن بخش را اشغال کردند، یا پروژه ای که در پارک جوانمردان اجرا شد، در نوع خود فاجعه بود و نوع آثار و متریالی که برای جانمایی آثار انتخاب شده بود، پروژه را به شکست رساند.
این هنرمند همچنین بیان کرد: باید از تمام ظرفیت ها و پتانسیل های موجود برای ساخت چنین مکانی استفاده کرد. شاهد بودیم در پروژه هایی که فقط سازمان زیباسازی شهرداری آن ها را پیش برده، نتیجه مطلوبی حاصل نشده است. به همین دلیل، انجمن مجسمه سازان و افرادی از دانشگاه های هنر که در رشته های مختلف و مرتبط تحصیل کرده اند، باید کار کارشناسی این پروژه را انجام دهند.
قره باغی درباره وضعیت مجسمه های مهم پایتخت نیز گفت: بهتر است سطح فرهنگ عمومی جامعه را بالا ببریم و مجسمه ها در مکان اصلی شان باقی بمانند. البته نمی توان منکر اهمیت و لزوم وجود قالب هایی از مجسمه های ارزشمند شد، مثلا مجسمه ارزشمندی که آقای قهاری از استاد شهریار ساخته بود، در جریان دزدی مجسمه های پایتخت، از دسترس خارج شد و هیچ قالب دیگری از آن وجود نداشت که جایگزین شود.
این مجسمه ساز در بخش دیگری از سخنانش با بیان این که هر مجسمه ای نمی تواند به عنوان مجسمه شهری تلقی شود، اظهار کرد: آثاری که در سمپوزیوم ها و دوسالانه ها تولید می شوند، تعریف خود را دارند و نمی توان انتظار داشت هر اثری که در سمپوزیوم یا دوسالانه خلق می شود، به عنوان یک مجسمه شهری، جانمایی شود.
او همچنین به وضعیت مجسمه سازی ایران در سال های اخیر اشاره و بیان کرد: مجسمه سازی ایران در طول سال های گذشته دست خوش فراز و نشیب های بسیاری شده است. سیاست گذاری های غلط و بی توجهی به توانایی ها و پتانسیل های این حوزه باعث شده نتوانیم به مسیر درست دست پیدا کنیم. طیف وسیعی از جوانان و دانشجویان ما به جای این که با دید خلاقانه کار کنند، در حد یک نوع گرافیک حجمی به مجسمه سازی نگاه می کنند و همه این ها به پیکر مجسمه سازی کشور ضربه زده است.
قره باغی افزود: پایین آوردن سطح انتظار شهروندان واقعا خطرناک است. شاهد هستیم آثار ارزشمند و قابل قبول در فضای شهری در این مدت بسیار کم بودند که از سیاست گذاری و استراتژی های غلط در حوزه فرهنگ و هنر نشان دارد.
