مرکز میراث جهانی یونسکو در حال بررسی کوهستان «فلیندرز» در استرالیای جنوبی، معروف به موزه بزرگ فضای باز جهان، برای ثبت در فهرست میراث جهانی است؛ روندی که انتظار می رود دو سال دیگر طول بکشد.
به گزارش «دنیای سفر» به نقل از گاردین، رشته کوه های نمادین و غنی از فسیل فلیندرز در استرالیای جنوبی، به عنوان یکی از شگفتی های طبیعی استرالیا، یک قدم به ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو نزدیک تر شده است.
این منطقه که از سوی دولت استرالیای جنوبی و مالکان سنتی منطقه در فهرست موقت به عنوان میراث جهانی نامزد شده است، دارای ذخایر فسیلی قابل توجهی است و توسط داگلاس ماوسون، کاشف و زمین شناس قرن بیستم، «یک موزه بزرگ در فضای باز» لقب گرفت.
«سوزان کلوز» وزیر محیط زیست استرالیا اعلام کرد: محدوده فلیندرز با بیش از ۶۰۰ میلیون سال قدمت، یکی از مناظر باشکوه استرالیا است. فسیل ها و زمین شناسی این منطقه جذابت خاصی دارد و تاریخ سیاره ما و تکامل حیات روی زمین را به نمایش می گذارد. برخی از این شواهد مهم شامل بهترین نمونه جهان از حیات در دوره زمین شناسی «ادیاکاران» است که طی آن، اولین اشکال حیات پیچیده چند سلولی حیوانات تکامل یافت.
وزیر محیط زیست استرالیا اظهار کرد: اشکال زمین شناسی و دیرینه شناسی در محدوده فلیندرز آن را به مکان مهمی برای پیگیری وضعیت میراث جهانی تبدیل کرده است. در اینجا مکان هایی با فسیل های خارق العاده در دسترس است که از طریق آن ها می توانیم به گذشته برگردیم و ببینیم زندگی چگونه شکل گرفته است.
گفتنی است، کوهستان فلیندرز (به انگلیسی: Flinders Ranges) بزرگ ترین رشته کوه و یکی از سیزده ناحیه ایالت استرالیای جنوبی است.
رشته کوه فلیندرز تقریبا از ۲۰۰ کیلومتری شمالی غربی آدلاید آغاز می شود. این رشته به صورت نامتناوب از پرت پیر تا دریاچه کالابونا به طول ۴۳۰ کیلومتر بسط پیدا کرده است. این ناحیه دارای مناطقی خاص و زیبا است که در کنار پارک ملی کوهستان فلیندرز منطقه ای تماشایی را ساخته است.
از نقاشی ها و حکاکی های در غارها پی برده اند که نخستین نفراتی که پا به کوهستان فلیندرز گذاشتند گروهی از بومیان استرالیا به نام آدنیاماتانها بودند که هزاران سال پیش در این منطقه ساکن شدند و هنوز هم می توان آن ها را در این منطقه مشاهده کرد. نخستین اروپائیانی که پا به این سرزمین گذاشتند، گروه کاشف به سرکردگی متیو فلیندرز (به انگلیسی: Matthew Flinders) بودند که در ۱۸۰۲ با دریانوردی خود را به خلیج اسپنسر رسانده بودند.
