وقت طلایی برای توسعه گردشگری

29 ژوئیه 2015 - 15:00 dsfr.ir/mj5vz

چالش پیش روی توسعه گردشگری است، تخصیص سرمایه جهت آماده سازی زیربناهایی مانند هتل، رستوران و حمل و نقل است.

 با توجه به رفع تحریم ها مردم جهان که تاکنون از مسافرت به ایران توسط دولت های شان منع شده بودند کم کم به خود می آیند و حتی برای سفر به ایران تشویق هم می شوند. در این راستا "علی اصغر توکلی" مدرس و فعال حوزه گردشگری یادداشتی نوشته است که به وقت طلایی توسعه گردشگری تاکید دارد.

با این موقعیت طلایی که هم از نظر جغرافیایی با توجه به نا آرامی های کشورهای همسایه، جزیه ای امن محسوب می شویم و هم از نظر جاذبه ها که کشوری با تمدن چند هزار ساله هستیم، موقعیت منحصر به فردی برای جذب گردشگران داریم. اگر غفلت کنیم این بازار بکر از دست خواهد رفت .بر هر شخص میهن پرستی واجب است در هر پست و مقامی که باشد در این زمینه قدمهای محکمی بردارد. به لحاظ تشویق گردشگران برای ورود به ایران با مشکل خاصی روبه رو نیستیم و از نظر آماده سازی زیرساخت ها باید به سرعت عمل کنیم و زمان را از دست ندهیم.

اما آنچه چالش پیش روی توسعه گردشگری است، تخصیص سرمایه جهت آماده سازی زیر بناها مانند هتل، رستوران و حمل و نقل است. وظایف ارگانهای دیگر مانند وزارت امور خارجه و همکاریهای بی شاعبه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و پلیس گذرنامه و مرزی نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است چراکه اگر در بخش صدور ویزا سرعت به خرج ندهیم بازار را خواهیم باخت.

در این میان می توان با بهره گرفتن از تجربیات موفق در حوزه گردشگری، راه های پیموده شده را مجدد پشت سر نگذاشت. می توان از هتلهای زنجیره ای که عموما آمادگی در سرمایه گذاری و تاسیس هتل در کشورهای دیگر را دارند  دعوت کرد تا در حوزه هتلداری ایران حضور داشته باشند. با این کار، در عین آنکه برندی جهانی در ایران حاضر خواهد شد خواهیم توانست مشوقی برای سایر سرمایه گذاران برای حضور در ایران فراهم کنیم.

بهره مند شدن از سرمایه ایرانیان مقیم خارج از کشور یکی دیگر از راه های توسعه است و چه بهتر آنکه علاقه و سرمایه آنها را به سوی گردشگری و سرمایه گذاری در بخش هتل متمایل کنیم.  درعین حال می توان از گروه های سرمایه گذاری خارجی برای حضور در بخش گردشگری دعوت به عمل آید.

بهره گیری از پولهای آزاد شده در بخش هتل سازی و دیگر زیر بناهای گردشگری راهکار دیگری است که می تواند به رشد هر چه بیشتر این حوزه یاری رساند. در عین آنکه باید این نوع سرمایه گذاری به عنوان بخشی سودرسان مورد توجه قرار گیرد. چنین امری نه تنها اشتغال زائی را افزایش خواهد داد بلکه درآمدهای هنگفتی را برای کشور و سرمایه گذار به همراه خواهد داشت.

1