کاوش نجات بخشی محوطه «پیر میکائیل» رودبار #سیمره به کشف یک بنای آرامگاهی، فضای #معماری در کنار رودخانه، #قنات قدیمی منجر شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، علی سجادی سرپرست هیأت کاوش نجات بخشی در محوطه پیرمیکائیل با اعلام این خبر افزود: مطالعات باستان شناختی و کاوش نجات بخشی در محوطه پیرمکائیل رودبار سیمره در پی کاوش ارگانیک با هدف نجات بخشی محوطه آغاز شد.
این باستان شناس اظهار کرد: در ابتدای عملیات مطالعه باستان شناسی نسبت به تهیه نقشه های توپوگرافی و باستان شناسی محوطه اقدام و در مرحله بعد محوطه به مساحت دو هکتار مورد بررسی و شناسایی باستان شناسی قرار گرفت، که نتیجه مطالعات اولیه تا کنون یک دوره استقرار در مرکز محوطه متعلق به دوره میانه اسلامی و یک دوره استقراری قدیمی تر متعلق به صدر اسلام را نشان می دهد.
به گفته سجادی، به دنبال کاوش ارگانیک، بخشی از یک بنای آرامگاهی به ابعاد 8.30 × 8.30 در مرکز عرصه و بخشی از یک فضای معماری در حاشیه جنوبی محوطه در کنار رودخانه از زیر خاک خارج شده است.
او با بیان اینکه یک قنات قدیمی که از زیر محوطه عبور می کند نیز در این کاوش مورد شناسایی قرار گرفت، افزود: مستندسازی و انجام مطالعات تکمیلی آن در برنامه آینده قرار دارد.
این باستان شناس همچنین خبر داد: در زمان کاوش تعدادی قبور اسلامی در ترانشه های هسته مرکزی محوطه از دل خاک خارج شد که برخی از آنها متعلق به تدفین های ثانویه هستند.
سرپرست هیأت کاوش نجات بخشی در محوطه پیرمیکائیل توضیح داد: محوطه پیرمکائیل در منطقه دره رود رودبار در کناره تراس رودخانه سیمره در حوضه آبگیر سد سیمره قرار دارد. از وجه تسمیه پیرمکائیل اطلاعی در دست نیست، اما از گذشته های دور تا کنون به همین نام خوانده شده است.
او گفت: در سطح این محوطه یک ساختار معماری مضطرب مربعی شکل که با مصالح سنگ و گچ بنا شده دیده می شود که مردم منطقه آن را که دارای جنبه اعتقادی و مذهبی نیز هست بقعه پیرمکائیل می خوانند.
