28 مارس 2024 - 15:31

«ما» و سازمانی که دیگر هدیه سیاسی نیست

22 نوامبر 2016 - 18:00 dsfr.ir/f58wf

«ما» و سازمانی که دیگر هدیه سیاسی نیست
میراث آریا
زهرا احمدی پور رئیس پیشین سازمات میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری

دكتر زهرا احمدی پور، رئيس سازمان ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری با ارسال یادداشتی بر غیرسیاسی بودن انتخابش تاکید کرده است.

در این یادداشت که در کانال اطلاع‌ رسانی دکتر احمدی پور منتشر شده آمده است:

سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، سازمانی است که حوزه اثر آن از درون منزل هر ایرانی تا هزاران کیلومتر خارج از مرزهای رسمی کشور گسترده شده است. فرهنگ و میراث تاریخیِ ایران که این سازمان در کنار نهادهای دیگر متولی حفظ و حراست از آن است یک حوزه مهم درون مرزی و یک حوزه قابل توجه برون مرزی دارد که از شرق تا آسیای میانه، از شمال تا قفقاز و از جنوب و غرب تا دریای سرخ و شمال آفریقا را در بر می گیرد.

به این اعتبار، سازمان به همان اندازه که درونگرا و درون کشوری است، برونگرا و جهانی است. به دلیل گستردگی و تنوع میراث فرهنگی و تمدنی کشورمان، حفاظت از این میراث مستلزم همکاری سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با سازمان ها و وزارت خانه های دیگر و همچنین سازمان های بین المللی و کشورهای همسایه است.

دولت یازدهم از ابتدای روی کارآمدنش به دنبال افزایش کارآمدی و نوآوری و نوسازی در عرصه های مختلف کشور بوده و ملاک جناب رییس جمهور هم در واگذاری مسئولیت به افراد مختلف همواره لحاظ کردن این فاکتورها و عملیاتی کردن آن ها بوده است. به رغم مشکلات فراوانی که در بدو تشکیل دولت یازدهم وجود داشت، الان که در سال آخر دولت یازدهم هستیم می توان اثرات مثبت این عزم و اراده دولت را به درجات مختلف در جنبه های گوناگون، از سیاست خارجی تا توجه به امنیت و معیشت مردم، مشاهده کرد و البته هنوز کارهای فراوان دیگری وجود دارد که دولت بار سنگین آن ها را بر دوش خود احساس می کند.

سازمان میراث به رغم اهمیتی که دارد در مقطعی، حکم هبه و هدیه سیاسی پیدا کرده و به تعبیری اتاق انتظار مدیران سیاسی بود. دکتر روحانی این نگاه را به سازمان میراث تغییر داد. رییس دولت یازدهم از همان ابتدا نشان داد که قصد دارد با سپردن مسئولیت این سازمان به مدیرانی کارآزموده، این سازمان را به جایگاه واقعی خودش برساند. البته این تجدید نقش و نگاه آسان نبوده است و مشکلاتی که متاثر از نگاه دولت گذشته به سازمان ایجاد شده است به شدت جان سختی می کند. بنای کار سازمان در دوره جدید، بر اساس تعهدی که مقام عالی آن به مردم و رییس جمهوری سپرده است، کار بی وقفه، نوآوری و هر چه خلاق تر کردن سازمان است.

تا کنون نگاه غالب به وظایف سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به این شکل بوده است که این سازمان را متولی سه حوزه جدا از هم و تا حدودی بی ارتباط فرض می کرده اند. اما به زعم بنده، بُعد حفاظت و حراست از میراث تاریخی و فرهنگی کشورمان که در سازمان جنبه حاکمیتی دارد، کاملا مرتبط با دو بُعد توسعه گردشگری و تقویت صنایع دستی است. رشته پیوند دهنده این سه بعد، «فرهنگ» است و به همین دلیل ضرورت دارد که جایگاه فرهنگ در این سازمان، جایگاه متقدم باشد.

سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نقش برجسته ای در تحقق برنامه های اقتصاد مقاومتی دارد و باید نقش خود را در حوزه کارآفرینی، رونق تولید ملی و افزایش صادرات غیرنفتی به خوبی ایفا کند. زمینه های متنوع و گوناگونی برای تحقق این امر در ابعاد به هم پیوسته سازمان وجود دارد. البته حوزه میراث فرهنگی و گردشگری در همه زیرشاخه هایشان و صنایع دستی با همه گوناگونی اش، فقط جنبه اقتصادی ندارند. اولویت یافتن نگاه صرفا اقتصادی به سازمان، می تواند مخاطراتی به همراه داشته باشد.

کار مهمی که تلاش خواهیم کرد در این سازمان انجام شود توسعه ظرفیت های بالفعل اقتصادی با مقدم دانستن ترویج و حراست از فرهنگ است. به همین دلیل در شئونات مختلف و در همه اقدامات پیشِ رو، ایده های خلاقانه ای که بسته منسجم فرهنگ و اقتصاد را همزمان دارا باشند عملیاتی خواهند شد. ظرفیت های پیدا و پنهانِ میراث تاریخی و فرهنگی کشورمان در کنار رشد گردشگری و توسعه صنایع دستی می توانند و باید هم در حوزه کارآفرینی و ایجاد شغل نقش مهمی ایفا کنند و هم در حراست از فرهنگ. فعالیت اقتصادی در این سازمان بی توجه به تقدم فرهنگ، گرچه ممکن است در کوتاه مدت با اکتساب سود همراه باشد ولی در میان مدت و بلندمدت بی شک اثرات مخرب و جبران ناپذیری به همراه خواهد داشت. فعالیت اقتصادی در حوزه های مختلف سازمان با تقدم توسعه و حراست فرهنگی از قضا هم در کوتاه مدت منشا خیر توامان فرهنگی و اقتصادی است و هم در بلند مدت.

«مشارکت مردم، سازمان های مردم نهاد و رسانه ها در حفاظت از میراث فرهنگی و تمدنی کشورمان نقشی تعیین کننده دارد.» نباید این گزاره را تعارف یک مدیر دولتی و یک کلیشه رسانه ای فرض کرد. معتقدم که مردم، سازمان های مردم نهاد و رسانه ها، دیده بانان حفاظت و حراست از فرهنگ و تمدن اند. یک سازمان دولتی هر چقدر هم که مبسوط الید باشد نمی تواند دلسوزتر از مردم نسبت به فرهنگ و اقتصاد کشور باشد.

برای موفقیت سازمان در انجام وظایفش همزمان به دیده بانی و ایده پردازی سمن ها، مردم و رسانه ها نیاز داریم و دست یاری به سوی شما دراز می کنیم؛ موفقیت سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، نه موفقیت رییس آن که موفقیت همه «ما» مردم ایران خواهد بود.

دكتر زهرا احمدی پور - رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری

1