هشت ماه از تعطیلی دوباره ارکستر ملی ایران می گذرد اما معاون امور هنری ارشاد در این باره می گوید: «مهم این است که یک نوع ساماندهی در ارکسترها وجود دارد و کارهای خوبی دارد می شود!»
به گزارش خبرگزاری فارس چندی پیش علی اکبر قربانی از اعضای شورای فنی ارکستر ملی و مشاور فرهاد فخرالدینی در گفت و گو با فارس، از استعفای مدیر هنری و رهبر ارکستر ملی ایران خبر داد. انتشار این خبر واکنش های بسیاری را در پی داشت و فرهاد فخرالدینی هم طی مصاحبه هایی از دلایل کناره گیری اش و وضعیت نابسمان ارکستر ملی و وعده وعیدهای پرشمار محقق نشده، سخن گفت.
اما برخلاف همیشه علی مرادخانی معاون امور هنری وزیر ارشاد به این اتفاق واکنش نشان داد و در مصاحبه با رادیو تهران گفت: «اینها مورد احترام همه ما هستند و ما انتظار داریم با ما همکاری کنند که ان شاالله این اتفاق خوب بیفتد. مهم این است که یک نوع ساماندهی در ارکسترها وجود دارد و کارهای خوبی دارد می شود ما باید به صورت همگن کار را اداره کنیم. امیدوارم این نوع مدیریت در آینده بتواند جواب بدهد. اولویت ما این است که از دوستانی مثل آقای فخرالدینی استفاده کنیم. در حوزه هنر ممکن است هر از گاهی یکسری مباحث پیش آید؛ کما این که در ارکستر سمفونیک نیز شاهد این دست اتفاقات بودیم. ما مشکل خاصی با این دوستان نداریم و حتی از حضورشان استقبال می کنیم. به هر حال در حوزه هنر تعداد افراد مبرز زیاد نیست و باید از وجود همه آنها استفاده کرد.»
مرادخانی در این گفت و گو به این نکته اشاره می کند که «یک نوع ساماندهی در ارکسترها وجود دارد.» شاید تعریف «ساماندهی» از منظر معاونت هنری وزارت ارشاد کمی متفاوت با تعریف رایج این واژه باشد! با این تعریف باید گفت در حال حاضر وضعیت ارکستر ملی طوری «ساماندهی» شد تا این ارکستر در هشت ماه گذشته اجرایی در تهران نداشته باشد! یا با «ساماندهی» که در مدیریت و وضعیت ارکسترها اتفاق افتاد، هر دو مدیر هنری ارکستر سمفونیک و ملی، عطای کار با ارکستر را به لقایش بخشیدند و استعفا را بهترین چاره دیدند! یا شهرداد روحانی با نامه ای که بر علیه علی رهبری به وزیر ارشاد نوشت، وضعیت را طوری «ساماندهی» کرد که رهبر ارکستر سمفونیک تهران شود!
ارکستر ملی ایران هم اکنون هشت ماه رسما تعطیل است؛ ارکستر سمفونیک تهران نیز به دوران سابق بازگشته و از کیفیت آن به طور محسوسی کاسته شده، این ارکستر ارکستر وقتی همزمان با روی کارآمدن دولت جدید فعالیتش را از سر گرفت، با اجراهای خود موفق شد استانداردهای گروه نوازی و صدادهی را در بین گرو ه ها و ارکسترهای ایرانی به طور قابل ملاحظه ای ارتقا دهد اما در اجراهای اخیر ارکستر سمفونیک خبری از کیفیت نیست و هر از چندگاهی اجرایی نیم بند برای خالی نبودن عریضه روی صحنه می رود.
امروز معاون امور هنری ارشاد در حالی می گوید «کارهای خوبی دارد می شود» که علی رهبری به بدترین شکل ممکن از ارکستر سمفونیک جدا شد و خطاب به رییس جمهور نوشت: «در دوران تبلیغات انتخابات رییس جمهوری، من هم مانند بسیاری از ایرانیان دور از وطن لذت بردم از اینکه جناب عالی قول دادید ارکستر ها را دوباره باز می فرمایید، کار ها را رها کردم و تصمیم گرفتم بعد از سال ها دوری از وطن و کار در کشور های دیگر به عنوان مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران برای بهبود وضع این ارکستر تلاش کنم، غافل از اینکه صحبت شما واقعاً سمبولیک بوده و بیشتر جنبه تبلیغات فرهنگی داشته و دولت شما هیچ گونه آمادگی برای این کار به خصوص از نظر مدیریت نداشته است.»
فرهاد فخرالدینی هم بعد از استعفاش گفت: «من نمی دانم این همه مشکل که ارکستر ملی با آن مواجه است چه معنی دارد. اصلاً از نظر آقایان ارکستر خوب چه معنی دارد که این گونه با آن بدرفتاری و نامهربانی می کنند. من دیگر نمی دانم چه حرفی را باید در زمینه ارکستر ملی بازگو کنم و فکر می کنم در این مجال بهتر است به آقایان بگویم هر کاری که دوست داشتید با ارکستر موسیقی ملی انجام دهید.»
ارکسترهای دولتی بنابر اعلام معاونت هنری وزارت ارشاد دارای ردیف بودجه از مجلس شورای اسلامی شده اند. اما حال سوال این است که سرنوشت بودجه ای که برای ارکستر تعطیل ملی و نیمه تعطیل ارکستر سمفونیک اختصاص یافته، چه می شود؟ آیا معاونت هنری ارشاد برای ارکسترهایی که فعالیت نمی کند هم بودجه دریافت می کنند؟ آیا نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی بر هزینه کرد معاونت هنری وزارت ارشاد نظارت دارد؟
از طرفی فارغ مسائل عدیده که پیرامون ارکسترها وجود داشته و دارد، سوال اساسی تر این جاست که چرا معاونت هنری در قبال مسائل مالی شفاف نیست؟ چرا وقتی حرف از بودجه و هزینه کرد و ... می شود، هیچ کس پاسخگو نیست؟ چرا کسی از درآمدهای معاونت هنری حرفی نمیزند؟ چه اتفاقی برای درآمدهای معاونت هنری از معبرهایی چون اجاره سالن ها و .... می افتد؟ اصرار بر درآمدزایی معاونت هنری بر کسی پوشیده نیست، احداث کافه ها اطراف و اکناف سالن های تحت مدیریت و بهره های صرف اقتصادی از سالن های ملی مثل تالار وحدت –که به تازگی انتشار تصاویر صندلی های شکسته این تالار نگرانی های اهالی هنر را درباره وضعیت این مکان تاریخی و ارجمند دو چندان کرده است- نشان دهنده نوع نگاه اقتصادی و نه فرهنگی مدیران است.
«کارهای خوبی دارد می شود» جمله کلیدی است که معاون امور هنری همواره از آن سخن گفته اما بعد از گذشت سه و سال و اندی شاید اهالی هنر دوست نداشته باشند دیگر «کارهای خوبی انجام شود»! شاید الان همه اهالی هنر اتفاق نظر داشته باشند تا «هیچ کار خوبی انجام نشود» تا شاید هنر این سرزمین بیش از این آسیب نبینید! چرا که در دوران «کارهای خوب» تقریبا همه مدیران زیر مجموعه معاونت هنری (نمایشی-موسیقی-روابط عمومی-مدیران هنری ارکسترها و...) استعفا دادند، در دوران «کارهای خوب» تالار وحدت دورانی را تجربه کرد و می کند که معیار سنجش هنرمندان برای اجرا در آن تنها و تنها اسکناس است و بس، در دوران «کارهای خوب» جشنواره موسیقی مقاوت تعطیل می شود، در دوران «کارهای خوب» یک روز هم آب خوش از گلوی ارکسترها پایین نمی رود، در دوران «کارهای خوب» جشنواره موسیقی فجر بی تکلیف می ماند، در دوران «کارهای خوب» تئاتر شهر کماکان در دست تعمیر می ماند! در دوران «کارهای خوب» تابلوهای ارزشمند به سرقت می روند و مجسمه ها غیب می شوند! در دوران «کارهای خوب» گنجینه موزه نمناک هنرهای معاصر در بدترین شکل ممکن نگهداری می شوند، در دوران «کارهای خوب» تمام هنر، فوت کردن شمع تولد می شود و حضور مشتقانه در مراسم های تدفین و گرفتن عکس های یادگاری!
