این روزها همه نگاه ها به سمت بندر ریودوژانیرو است. جایی که بازی های المپیک 2016 در آن جا برگزار می شود. به بهانه ی المپیک، در این مقاله با حقایقی جالب درباره ی ریودوژانیرو آشنا می شویم.
این روزها همه نگاه ها به سمت بندر ریودوژانیرو است. جایی که بازی های المپیک 2016 در آن جا برگزار می شود. به بهانه ی المپیک، در این مقاله با حقایقی جالب درباره ی ریودوژانیرو آشنا می شویم.
ریودوژانیرو که به اختصار ریو نامیده می شود، دومین شهر بزرگ برزیل و سومین منطقه ی شهری بزرگ آمریکای جنوبی است. ریو این روزها میزبان یکی از بزرگ ترین رویدادهای ورزشی دنیا یعنی مسابقات المپیک است.
این شهر با توجه به رودی نام گذاری شده که در واقع وجود خارجی ندارد. کاشفان پرتغالی، زمانی که در سال 1502 در ریوی کنونی به زمین پا گذاشتند، این خلیج را با دهانه ی یک رود اشتباه گرفتند. در نتیجه این منطقه را ریو دو ژانیرو (Rio de Janeiro) به معنای رود ژانویه (River of January) نامیدند. نام گذاری که کاملا نادرست است.
در ریو، هنر خیابانی، قانونی است. ریو به یک بوم بزرگ برای علاقه مندان و هنرمندان هنر خیابانی از سراسر دنیا تبدیل شده است. چرا که در این شهر، اجرای نقاشی خیابانی یا گرافیتی آزاد است. هنرمندان با آزادی تمام و البته با کسب مجوزهای لازم، به نقاشی می پردازند و بر غنای نقاشی های مزین کننده ی شهر می افزایند.
ریودوژانیرو میزبان بزرگ ترین مسابقه ی فوتبال دنیا بوده است. فینال جام جهانی 1950 بین تیم های اوروگوئه و برزیل رکورددار بیش ترین تعداد تماشاچی است. این تعداد به طور رسمی 173.850 نفر اعلام شده است اما آمار غیررسمی نشان می دهد که بیش از این تعداد تماشاچی در آن روز مسابقه را در استادیوم ماراکانا (Maracanã Stadium) دنبال کرده اند. این بازی با عنوان یک تراژدی ملی در یادها باقی مانده است با اینکه برزیل در آن مسابقه نتیجه را دو بر یک واگذار کرد.
این شهر در سال 1994 میزبان بزرگ ترین کنسرت دنیا بوده است. راد استورات (Rod Stewart) برای حدود 5.3 میلیون نفر در ساحل کوپاکابانا (Copacabana) روی صحنه رفت. حتی گروه راک رولینگ استونز (Rolling Stones) نیز نتوانستند به چنین رکوردی دست پیدا کنند. این گروه در همان مکان در سال 2006 برای یک و نیم میلیون نفر روی صحنه رفتند.
المپیک 2016 اولین المپیکی است که در آمریکای جنوبی برگزار می شود. البته این میزبانی با جنجال هایی نیز رو به رو بوده است. بسیاری از شهروندان معتقد هستند که با وجود تعداد زیادی شهروند فقیر، برگزاری بازی ها و هزینه کردن بیش از 5.7 میلیارد دلار برای میزبانی این مسابقات، کار درستی نیست.
المپیک ریو از نگاه آمار و ارقام
تعداد بلیط های فروخته شده: 5.7 میلیون
تعداد ورزشگاه های میزبان بازی ها: 33
تعداد مسابقاتی که برگزار می شوند: 306
تعداد رشته های ورزشی:42
تعداد ورزشکاران شرکت کننده: 10500
تعداد کشورهای شرکت کننده: 205
طول دوره ی مسابقات: 17 روز
قیمت ارزان ترین بلیط: 40 دلار
قیمت گرا ن ترین بلیط: 3000 دلار
تاریخ برگزاری آخرین مسابقات گلف در بازی های المپیک (امسال مسابقات این رشته در المپیک برگزار می شود.): 112 سال پیش
تاریخ برگزاری آخرین مسابقات راگبی در المپیک (این رشته نیز امسال مجددا به مسابقات اضافه شده است.): 92 سال پیش
ریودوژانیرو
نام غیررسمی شهر ریو، Cidade Maravilhosa به معنای «شهر حیرت انگیز» است.
اهالی این شهر، کاریوکاس (cariocas) نامیده می شوند.
کارناوال ریو، بزرگ ترین کارناوال دنیا است.
این شهر زمانی پایتخت امپراتوری پرتغال بود. بین سال های 1815 تا 1822 مرکز دربار پادشاهی تبعیدی پرتغال بود که ناپلئون از سرزمین اصلی جدا کرده بود.
ریو پایتخت برزیل نیز بوده است. هنوز هم برخی از افراد به اشتباه فکر می کنند که ریو پایتخت برزیل است اما این عنوان در حال حاضر در اختیار شهر برازیلیا است. البته همیشه این طور نبوده چرا که بین سال های 1763 تا 1960، ریو پایتخت بوده و هنوز هم قلب تپنده ی برزیل است.
جمعیت این شهر روز به روز در حال افزایش است. طبق آخرین سرشماری ها، 3.6 میلیون نفر در ریو زندگی می کنند. ریو بعد از سائوپائولو دومین کلانشهر بزرگ برزیل است.
ریو در پرچم برزیل نیز به نمایش در آمده است. ستاره های پرچم، نشان دهنده ی آسمان ریو در شب 15 نوامبر 1889، زمان اعلام رسمی تشکیل جمهوری برزیل است.
تندیس مسیح منجی، نماد شهر ریو است که به دلیل قرار گرفتن در ارتفاع، در معرض رعد و برق و صاعقه قرار دارد. البته بیشتر این حوادث به خرابی این مجسمه منجر نشده اند اما در سال 2014، انگشت تندیس بر اثر طوفان و صاعقه آسیب دید.
نام یک پرنده نیز از نام این شهر گرفته شده است. مرغ ریودوژانیرو یک گونه ی بومی برزیل است که به دلیل آسیب دیدن زیستگاهش در معرض خطر قرار دارد.
Rocinha نام بزرگ ترین زاغه ی برزیل است که در منطقه ی جنوبی ریودوژانیرو قرار دارد. طبق آمارهای رسمی این زاغه 70 هزار نفر جمعیت دارد اما آمارهای غیررسمی از سکونت 180 هزار نفر در این ناحیه خبر می دهد.
ریو از دیترویت امن تر است. با وجود شهرت این شهر به خشونت، نرخ قتل در ریو 6.18 در هر 100 هزار نفر است که نسبت به دیترویت با نرخ 44 در 100 هزار نفر، امن تر است. ریو از سایر شهرهای برزیل نیز امن تر است. در میان 50 شهر خشن دنیا، 22 مورد آن ها در برزیل قرار دارند.
اهالی ریو، امعاء و احشاء بز شامل دل، جگر و قلوه ی آن را که درون سیرابی پخته می شود، می خورند. نام این غذا را که ویژه ی مناطق شمالی برزیل است در منوی غذاخوری های ریو خواهید دید. البته غذای ملی برزیل Feijoada نام دارد. غذایی که در سراسر برزیل پیدا می شود و خوراکی متشکل از لوبیا و گوشت خوک یا گوساله است.
برای دیدن چشم اندازی زیبا و وسیع از ریودوژانیرو باید از کوه شوگرلوف بالا بروید. این کوه 396 متر ارتفاع دارد.
میمون تامارین شیری طلایی (Golden Lion Tamarin)، نام یک گونه ی در معرض خطر است که در جنگل های اطراف ریو زندگی می کند. اگر از علاقه مندان به حیات وحش باشید می توانید از این میمون ها در جنگل های آتلانتیک برزیل دیدن کنید.
یکی از قدیمی ترین مسیرهای تراموای دنیا در ریو قرار دارد. این خط در سال 1877 افتتاح شده است. تراموای سانتا ترزا (Santa Teresa) یکی از قدیمی ترین خط آهن های دنیا و بدون شک قدیمی ترین خط آهن آمریکای جنوبی است.
چند نکته درباره ی تندیس مسیح در ریودوژانیرو
ساخت تندیس در سال 1922 آغاز شد و در 1931 به پایان رسید. این تندیس 38 متر ارتفاع دارد و هزینه ی ساخت آن 250 هزار دلار بوده که با پول امروز در حدود 2.3 میلیون دلار است. تندیس مسیح توسط مجمع کاتولیک برزیل پایه گذاری شده و از سنگ سوئدی ساخته شده است.
تندیس مسیح منجی در ریودوژانیرو بزرگ ترین تندیس آرت دکو در دنیا و پنجمین تندیس بزرگ مسیح است. روزانه 5000 نفر از آن بازدید می کنند. در سال 2007، این تندیس به عنوان یکی از عجایب هفتگانه ی جدید جهان انتخاب شد. در سال بعد، ابروها و انگشتان تندیس بر اثر صاعقه آسیب دیدند.
« دنیای سفر » این نوشته را از « کجارو » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.