اعلام سال جهانی دیدار از ایران می تواند موضوع طرح مطالعاتی و یا حتی استراتژی متولیان امر گردشگری در کشور باشد.
ما در صنعت گردشگری خود واقعا نیازی به اختراع دوباره چرخ نداریم تا همه چیز را از نو شروع کنیم. اما نیاز داریم که ایده های نو و جدید و افکار خلاق را ارج نهیم و از تجارب سایر ملل سود بجوییم.
کشورهای مالزی، چین، اندونزی، کره و تایلند با اجرای برنامه های مدون و منظم، توانستند خود را از قعر جدول گردشگری به رتبه های بالای آن برسانند و در کنار فرانسه، آمریکا و ایتالیا قرار گیرند.
آنان از چه شیوه ها و روش هایی استفاده کردند؟
با بررسی در می یابیم عناصری چون مطالعات کارشناسی، برنامه ریزی هدفمند، هماهنگی های میان بخشی اجرای منظم برنامه ها، برانگیختن عزم ملی، گنجاندن گردشگری در ردیف مصالح ملی، جلب مشارکت عمومی، تبلیغات مستمر، تامین منابع پایدار مالی و آموزشی از سنین ابتدایی تقریبا در تمام کشورهای مذکور مشترک بوده است.
در سند چشم انداز 20 ساله کشور تعاریفی از اهداف قابل وصول ارایه شده است اما سند مذکور جزو اهداف بلندمدت محسوب می شود که عناصر و جزییات و نحوه وصول به هدف ها در آن مشخص نشده است.
مثلا اعلام سال جهانی دیدار از ایران می تواند موضوع طرح مطالعاتی و یا حتی استراتژی متولیان امر گردشگری در کشور باشد تا با مشخص کردن یک سال معین در 5، 7 یا 10 سال آتی تمام امکانات را به سمت هدف گسیل کنند.
در چنین فرضی مسلم است که برای انجام باید زیرساخت های حوزه گردشکری، از جمله حمل و نقل هوایی، هتل ها و اقامتگاه ها و مراکز وابسته سیاحتی و زیارتی را آماده و تجهیز کرد و سایر نهادهای مرتبط با این حوزه، از جمله سازمان هواپیمایی کشوری، گمرکات، نیروی انتظامی، شهرداری ها، صنوف خدمات مسافرتی، هتلداران، تاکسیرانی، اتحادیه های صنف، جامعه تور گردانان، تشکل های غیردولتی و حتی مجموعه داران خصوصی را به کمک و یاری طلبید تا کشور آماده پذیرایی از حداقل 10 میلیون گردشگر خارجی شود.
