محوطه تاریخی شوش در چند روز آینده در یونسکو بررسی می شود تا پس از فراز و نشیب های زیادی که در طول یکی دو سال گذشته داشته، در صورت رای مثبت ارزیابان یونسکو در فهرست میراث جهانی به ثبت برسد.
از مهم ترین بحث هایی که این محوطه تاریخی با آن رو به رو بود، بحث عرصه و حریم این محوطه بود که به دلیل گستردگی بخش های تاریخی برخی از باستان شناسان حریم آن را چیزی حدود سه برابر حریم معرفی شده کنونی به یونسکو می دانستند، اتفاقی که به اعتقاد مسئولان تدوین پرونده های ثبت جهانی امکانپذیر نبود چون در تملک دولت نبودند.
با این وجود محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری امید زیادی نسبت به ثبت جهانی این محوطه تاریخی دارد. به گفته وی، پس از بررسی پرونده توسط ارزیابان یونسکو، نماینده ایران نیز گزارشی ارائه می دهد و در ادامه همه اعضای کمیته یونسکو اجازه صحبت درباره آن پرونده را دارند و سپس نظرهای موافق و مخالف مطرح و در صورت رسیدن به یک موافقت اصولی پرونده «محوطه تاریخی شوش» به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه می شود.
او همچنین درباره برخی درخواست های مدیریت شهری خوزستان مبنی بر ایجاد یک جاده ترانزیت در ورودی محوطه تاریخی شوش، اظهار کرد: یک پل در ورودی این محوطه قرار دارد که مدیریت شهری خوزستان معتقدند باید آن پل برداشته و به جایش یک جاده ترانزیت ایجاد شود، اما تا زمانی که مشاور سازمان میراث فرهنگی منطقه و همه گزینه های مورد نظر در این زمینه را بررسی نکند، هیچ اتفاقی در محدوده این محوطه تاریخی رخ نمی دهد.
شایان ذکر است، سی و نهمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو از چند روز گذشته در شهر بُن آلمان آغاز به کار کرده است. این اجلاس در ابتدای کار به بررسی آثار میراث در خطر می پردازد و در ادامه وضعیت حفاظت آثار تاریخی را در قالب گزارش های ارائه شده از هر کشور مورد بررسی قرار می دهد، در ادامه نیز دو سهمیه معرفی شده از هر کشور در دو بُعد میراث فرهنگی و طبیعی بررسی می شود.
البته ایران امسال فقط از سهمیه فرهنگی خود در یونسکو استفاده می کند و هیچ پرونده ای برای ثبت میراث طبیعی ندارد.
« دنیای سفر » این نوشته را از « ایسنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
