کشف 40 عدد ابزار سنگی در تپه جم در استان مرکزی نشان داد که ساکنان این محوطه ی باستانی در گذشته به فعالیت های کشاورزی مشغول بوده اند.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، «لیلا بنی جمالی»، سرپرست هیأت کاوش و گمانه زنی تپه جم با اشاره به وسعت و پراکندگی سفال در تپه جم، هدف از انجام این پروژه را گاه نگاری نسبی و دقیق از این محوطه اعلام کرد.
این باستان شناس گفت: با کاوش در این محوطه، 10 هزار و 417 قطعه سفال کشف شد که از بین این تعداد زیاد، 250 قطعه سفال طراحی شد، همچنین در مقایس این سفال ها با نمونه های مشابه پنج دوره، مس و سنگ، مفرغ، اشکانی، ساسانی و متأخر اسلامی برای گاهنگاری محوطه تعیین شد.
او با اشاره به سایر کشفیات این محوطه اظهار کرد: در این فصل 40 ابزار سنگی، تعدادی سرباره، تکه های فلز، ظروف سنگی و پاشنه در سنگی کشف شد که وجود این تعداد ابزار سنگی نشان از رونق فعالیت کشاورزی در محوطه جم در گذشته دارد.
وی با اشاره به تخریب های صورت گرفته در این محوطه و سخت بودن کار تعیین عرصه و پیشنهاد حریم آن نیز گفت: به منظور کاهش تخریبات و تعرضات کار تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه «جم» با حفر 50 گمانه در چهار مرحله صورت گرفت.
این باستان شناس محوطه جم را یکی از بزرگ ترین محوطه های حاشیه رودخانه «لعل واره» عنوان کرد و افزود: آن یکی از محوطه های حائز اهمیت و بزرگ استان مرکزی است و در سال 1388 در طرح بررسی باستان شناختی شهرستان محلات به سرپرستی مشترک لیلا بنی جمالی و جواد علایی شناسایی شد.
