روند برطرف کردن کمبود زیرساخت های گردشگری کشور در دوران پسابرجام تسهیل شده و ایجاد مراکز اقامتی، تجهیز یا بازسازی آن ها بسیار سریع تر از گذشته خواهد شد. اما تحقق این سرعت به چه مواردی نیاز دارد؟
با توجه به اهمیت صنعت گردشگری به عنوان صادرات نامرئی در اقتصاد بین المللی همه کشورهای پرجاذبه در تلاشند با استفاده از راهکارهای معطوف به کاهش هزینه سفر گردشگران به مقاصد مختلف گردشگری داخل مرزهایشان، سهم بیشتری از این کیک بزرگ را به خود اختصاص دهند. در این میان یکی از مهم ترین پیش نیازهای توسعه صادرات نامرئی مربوط به رشد و افزایش ظرفیت اقامتی و تنوع آن است.
این در حالی است که ایران زمین به عنوان یکی از ده کشور برتر و پرجاذبه برای گردشگران بین المللی امروز در این زمینه نقیصه های قابل توجهی داشته که باید با استفاده از راهکارهای علمی و اصولی نسبت به برطرف کردن کمبودهای موجود در بخش اقامتی گام های موثرتری بردارد.
بر اساس برخی آمارها، اکنون ایران با نزدیک به 1100 واحد اقامتی از یک ستاره تا پنج ستاره تنها نزدیک به 225 هزار تخت در اختیار گردشگران قرار داده است که این روند نه با برآوردهای موجود از ورود گردشگران و نه با افق های درنظر گرفته شده برای اهداف گردشگری در سال 1404 هماهنگی دارد، به همین دلیل بر هیچ کس پوشیده نیست که مسئولان باید نسبت به برطرف کردن این نقیصه با سرعتی بیشتر از آنچه تاکنون صورت گرفته، گام بردارند که پیش بینی شده با توجه به قرار گرفتن در دوران پسابرجام این روند تسهیل شده و ایجاد مراکز اقامتی، تجهیز یا بازسازی آن ها بسیار سریع تر از گذشته خواهد شد. اما تحقق این سرعت به چه مواردی نیاز دارد؟
نکات ذیل در این باره گفتنی است:
1. برآورد نیازهای استانی و تدوین قوانین متناسب با مناطق گردشگری: امروز نبود قوانین متناسب با نیاز استان ها باعث شده تا تجمیع بیش از اندازه هتل ها در برخی مکان ها باعث کاهش بازده اقتصادی واحدهای موجود باشد.
2. تامین تجهیزات با اولویت تولیدات داخلی: اگرچه واردات برخی تجهیزات هتل ها لازم و ضروری است، اما مسئولان باید با درنظر گرفتن توانمندی تولیدات داخلی مجوزهای واردات تجهیزات هتل ها را صادر کرده و در نحوه به کارگیری آنها در فضای مورد تقاضا نظارت داشته باشند.
3. آموزش نیروهای متخصص: اکنون علاوه بر تجهیزات، صنعت هتلداری کشورمان نیازمند استفاده از نیروی متخصص و کارکشته نیز بوده و باید در این زمینه متناسب با نیاز گام برداریم.
4. استفاده از تجارب کشورهای موفق در صنعت هتلداری: سرمایه گذاری های مشترک و البته استخدام مدیران از این کشورها می تواند در ارتقای جایگاه صنعت هتلداری ایران مفید باشد.
5. اجازه ورود هتل های زنجیره ای بین المللی با رعایت منافع ملی: اگر برخی هتل های زنجیره ای که متناسب با شرایط مذهبی و منافع ملی وارد میدان سرمایه گذاری گردشگری ایران شوند، با تجربه و تخصصی که دارند می توانند کل صنعت گردشگری کشور را متحول کنند.
6. جلوگیری از موازی کاری در صنعت هتلداری: امروز برخی نهادها و ارگان ها با احداث بیش ازحد مهمانسراهای ارگانی به نوعی باعث کاهش ضریب اشغال هتل های بخش خصوصی شده اند که لازم است جلوی این موازی کاری ها گرفته شود.
