29 مارس 2024 - 09:57

جایگاه زبان انگلیسی بعد از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا

28 ژوئن 2016 - 09:00 dsfr.ir/uz697

جایگاه زبان انگلیسی بعد از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا
REUTERS/Reinhard Krause
پرچم انگلیس پس از رای موافق مردم آن به خروج از اتحادیه اروپا در خیابان رها شده است

پس از برکسیت، آیا زبان انگلیسی موقعیت خود را در اتحادیه اروپا از دست می دهد؟

زبان انگلیسی مهم ترین زبان دنیا در زمینه های سیاسی، اقتصادی، نظامی، صنعتی، فرهنگی و علمی در روابط بین الملل به شمار می آید و به ویژه زبانی مهم در گردشگری است. در دنیای امروز بسیاری از گردشگران در سفر به کشورهای مختلف، تجربه و اطلاعات افراد محلی را به کمک زبان انگلیسی در اختیار می گیرند.

با این همه قدرت و نفوذ، زبان انگلیسی اما این روزها با چالشی جدی مواجه شده و پس از برکسیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا)، ادامه گسترش آن زیر سوال رفته است. در حقیقت با رای موافق مردم بریتانیا به خروج از اتحادیه اروپا، این موضوع که انگلیسی زبانی رسمی در اتحادیه اروپا باشد یا نه به بحثی داغ تبدیل شد.

هر چند موضوع زبان انگلیسی و انتخاب آن به عنوان تنها زبان رسمی اتحادیه اروپا، بسیار پیش از برکسیت و از 2014 در سایت debatingeurope.eu شروع شده بود اما آن بحث قدیمی دوباره داغ شده است و کاربران با دیدگاه های متنوع، بحث پرشور خود را ادامه می دهند که آیا انگلیسی باید تنها زبان رسمی اتحادیه اروپا باشد؟

اولین پاسخ به این سوال را کاربری روس زبان داده است: یک "نه" بزرگ بدون هر توضیح دیگری. و بحثی داغ شروع می شود. آلخاندر کارلوس با شوخ طبعی اضافه می کند: به نظر نمی رسد که آلمان بخواهد بیش از این بار اتحادیه اروپا را بر دوش بکشد. فرانسوی های خودخواه هم نمی خواهند، هر چند که فرانسه را باید این روزها کشوری مسلمان خواند! مردم انگلیسی را یاد می گیرند چون زبان اقتصاد است هر چند که معتقدم بهتر است اتحادیه اروپا با انگلیس متارکه کند و از مسیحیت بِبُرد و به اسلام خوش آمد بگوید. و ما به عنوان شهروندان اتحادیه چه باید بکنیم؟ ساده است: تغییر دین.

هنری ماسون، موضوع را در سطحی دیگر ادامه می دهد و دولت ها را مخاطب قرار می دهد: مردم از دولت ها هوشمندترند. اگر مردم بتوانند به راحتی با یکدیگر ارتباط بگیرند و زندگی کنند، بسیاری از مشکلات دنیا حل می شود. شاباروف اما تنوع زیاد گزینه ها را مورد پرسش قرار می دهد: وجود 24 زبان رسمی و اینکه عددی بین 1 تا 24 را به عنوان زبان رسمی باید انتخاب کنیم، بی معناست. همان بهتر که تنها یک گزینه داشته باشیم. خوزه بسا، به گونه ای دیگر وارد بحث می شود و به سه زبان مختلف می نویسد: خود اتحادیه اروپا هم نباید وجود داشته باشد.

کاربری به طنز: با حجم بالای مهاجرت ها از خاورمیانه به اروپا، عربی به زودی زبان رسمی می شود!

به وضوح می توان در میان بحث ها فهمید که کاربران روس و اسپانیایی اغلب مخالف زبان انگلیسی اند، تا حدی هم کاربران آلمانی و پرتغالی. اما بحث در جریان است. امیل پانایوتوف می نویسد: ایده اروپای واحد، زندگی با یکدیگر در عین تفاوت های فرهنگی بود؛ انتخاب تنها یک زبان رسمی تضادی آشکار با آن ایده دارد.

آیا جایگزینی هم برای انگلیسی پیشنهاد می شود؟

بله. اسپرانتو، فرانسوی، ایتالیایی، آلمانی و اسپانیولی گزینه هایی است که پیشنهاد می شود. پائولو، یکی از کاربران به شوخی می گوید: ظاهرا عربی در حال گسترش است. اشاره او به مهاجرت های گسترده از خاورمیانه و آفریقا به اروپاست!

همه بحث ها لزوما منطقی نیست و شوخی های گاه و بی گاه اگر نباشد به سختی می توان بیش از 2300 نظر را دنبال کرد. هارتمن در جایی می گوید: مسلما آلمانی. چون آلمان ها نمی توانند به زبان دیگری سخن بگویند. کریاکیدس هم با همین لحن کنایه آمیز ادامه می دهد: قطعا نه. تنها دلیلی که انگلیسی، زبان محاوره دیگر کشورها شده این است که مردم تنبل و مغرور انگلیس نمی توانند زبان دیگری را بیاموزند. زمان اعلام استقلال در سال 1776 که رای گیری بر سر انتخاب زبان رسمی آمریکا انجام گرفت؛ زبان انگلیسی تنها با یک رای بیشتر از فرانسوی، زبان رسمی شد؛ اگر آن یک رای نبود امروزه باید مردم انگلیس به فرانسوی سخن می گفتند.

زمان اعلام استقلال در سال 1776 که رای گیری بر سر انتخاب زبان رسمی آمریکا انجام گرفت؛ زبان انگلیسی تنها با یک رای بیشتر از فرانسوی، زبان رسمی شد؛ اگر آن یک رای نبود امروزه باید مردم انگلیس به فرانسوی سخن می گفتند.

هناس، آلمانی را به دلیل آنکه زبان مادری گروه بیشتری است را شایسته انتخاب می داند. اریک گریبال، در دفاع از اسپرانتو وارد بحث می شود و می نویسد: اگر 40 سال قبل اسپرانتو را به عنوان زبان رسمی انتخاب کرده بودند، امروز هزینه گزافی صرف ترجمه ها نمی شد و این سوال احمقانه نیز در میان نبود.

رنه، کاربری که مدعی تسلط به چهار زبان انگلیسی، فرانسوی، اسپانیولی و آلمانی است می گوید حالا که بریتانیا از اتحادیه اروپا خارج می شود باید فرانسوی زبان رسمی اتحادیه شود. اما هوگو دیاس می نویسد: چرا انگلیسی نباشد، انگلیسی مهمترین زبان دوم در اغلب کشورهاست. فلیپ روبل نیز تاکید می کند: سه زبان دیگر علاوه بر انگلیسی در اتحادیه اروپا وجود دارد که محبوبیت جهانی دارند، فرانسوی، پرتغالی و اسپانیولی . چرا باید انگلیسی به آنها تحمیل شود؟

مارسل با اعداد و ارقام وارد بحث می شود: انگلیسی در حال حاضر زبان رسمی تجارت است. 55 درصد اینترنت به انگلیسی است در حالیکه نزدیک ترین رقبای آن روسی و آلمانی، 5.9 درصد و 5.8 درصد را در اختیار دارند. طراحی سایتی به آلمانی در حالیکه 26 درصد کاربران اینترنت به انگلیسی، 21 درصد به چینی و 8 درصد به اسپانیولی حرف می زنند چه مزیتی خواهد داشت؟ تنها اگر قرار نیست هرگز از کشور خود خارج شویم، انگلیسی توصیه نمی شود. به نظر من باید انگلیسی تنها زبان رسمی تجارت در میان 28 کشور اتحادیه اروپا شود. به علاوه، اروپا و اغلب جهان خواهان تجارت با آمریکا، بریتانیا، کانادا، استرالیا، آفریقای جنوبی و 70 کشور دیگری اند که انگلیسی در آنها زبان رسمی است. کشورهای بسیاری در آسیا و آفریقا نیز راغب به یادگیری انگلیسی هستند تا زبان دیگری. و در نهایت باز هم به شوخی می گوید: هر چند که به نظر می رسد عربی پیش از اسپرانتو در اروپا، فراگیر شود.

طراحی سایتی به آلمانی در حالیکه 26 درصد کاربران اینترنت به انگلیسی، 21 درصد به چینی و 8 درصد به اسپانیولی حرف می زنند چه مزیتی خواهد داشت؟

سین اوریان در دفاع از اسپرانتو می گوید: انگلیسی با هزینه های گزافی که صرف حمایت از آن شده به چنین جایگاهی رسیده است اگر تنها 10 درصد آن هزینه ها صرف حمایت از اسپرانتو شده بود، اکنون اسپرانتو موقعیت برتری می داشت.

آلبرت ریچی پاسخ به این سوال و طرح این موضوع را دور بی نهایت می داند و می گوید: تنها یک زبان را انتخاب کنید و به بحث ها خاتمه دهید حتی اگر انتخاب شما فنلاندی یا باسکی باشد. دامو به طعنه می گوید: انگلیسی. چون من اهل انگلیس هستم و یادگیری زبان دیگری برای من آزاردهنده است. ساده تر آن است که شما به زبان من سخن بگویید. در این حالت من با صدای بلند صحبت می کنم و شما به آهستگی متوجه آنچه که می خواهم انجام دهید، می شوید.

انتخاب یک زبان استعماری، شایسته یک اتحادیه اروپای دموکراتیک، نیست.

آخرین نظری که برای شما انتخاب کرده ایم این نظر جالب است که سابقه تاریخی بریتانیا را مورد هدف قرار داده: انتخاب یک زبان استعماری، شایسته یک اتحادیه اروپای دموکراتیک، نیست.

وضعیت زبان ها در اتحادیه اروپا چگونه است؟

اتحادیه اروپا 24 زبان رسمی و کاری دارد. 13 درصد مردم آن به انگلیسی مادرزاد سخن می گویند و 40 درصد مردم آن توانایی سخن گفتن به انگلیسی را دارند. انگلیسی در 19 کشور اتحادیه اروپا مهمترین زبان خارجی است. آلمانی و فرانسوی با 14 درصد، روسی با 6 درصد و ایتالیایی با 3 درصد سایز زبانهای رایج در اتحادیه اروپاست.

یورونیوز در گزارشی به جمع آوری توئیت ها درباره زبان انگلیسی پرداخته و آورده است: در حال حاضر آن دسته از مردم انگلیس که در فرانسه کار می کنند، نیاز به دانستن زبان فرانسوی ندارند اما با خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، فرانسه می تواند مهارت کافی در سخن گفتن به فرانسوی را در شرایط درخواست ویزا قرار دهد.

به گزارش دنیای سفر، با وجود تنوع در دیدگاه موافقان و مخالفان، نفوذ زبان انگلیسی در جهان آن قدر گسترده است که به نظر نمی رسد اتحادیه اروپا بتواند به سادگی زبان انگلیسی را کنار بگذارد. در صورت وجود چنین تمایلی گزینه های دیگر هر یک با پشتوانه متفاوتی مطرح می شوند: آلمانی، قدرت اقتصادی آلمان را پشت سر خود می بیند هر چند که زبانی سخت به نظر بیاید. فرانسوی، نفوذ بین المللی و اعتبار سیاسی فرانسه را حامی خود می داند و اسپانیولی علاوه بر اقبالی که در آمریکای شمالی و نفوذی که در آمریکا جنوبی دارد شاید روی لالیگا و اعتبار آن هم حساب کند.

شما آینده زبان انگلیسی را چگونه می بینید؟

دیدگاه ها

  • آرش خیراندیش 28 ژوئن 2016 - 09:23

    تحمیل زبان انگلیسی به دنیا باید به هر قیمتی برچیده شود

  • ناشناس 12 مارس 2017 - 15:30

    به نظرمن چنین تفکری از اصل اشتباه به نظر می رسد زیرا زبان انگلیسی زبان علم است و از طرفی زبان المانی با توجه به دشواری ان ،و زبان فرانسوی با توجه لهجه سختی که دارد وهمچنین زبانی مثل ایتالیایی که محدود به خود ایتالیاو بعضی نواحی می باشد فقط باعث پیچیده شدن اوضاع می شود نه برطرف کردن آن

1