تصادفات جاده ای، قاتل بی رحمی که هر روزه جان تعداد زیادی از هموطنان عزیزمان را می گیرد و با وجود تلاش های بسیار صورت گرفته در خصوص فرهنگ سازی و بهبود وضعیت فنی جاده های کشور متاسفانه هنوز هم شاهد میزان بسیار بالای آمار مرگ و میرهای جاده ای هستیم.
به گزارش تین نیوز، آمارها نشان می دهد که در نوروز 95 بیش از 300 نفر از هموطنان کشور در حوادث جاده ای جان خود را از دست داده اند. طبق آمارهای منتشر شده از سوی سازمان پزشکی قانونی کشور، از سال 80 تا 93 بیش از 315 هزار شهروند ایرانی جان خود را در جاده های کشور از دست داده اند.
اگر این اطلاعات را وارد نمودار کنیم به طور میانگین در این سال ها روزانه 61 شهروند جان ایرانی خود را در حوادث جاده ای از دست داده اند و خانواده های بسیاری در این حوادث داغدار شده اند، هنوز زمان زیادی از خبر تصادف اتوبوس سربازانی که جامعه ایرانی را متاثر و داغدار کرد نمی گذرد، شاید اغراق نباشد اگربگوییم هر ایرانی دست کم یک بار طعم تلخ تصادف و پیامدهای ناشی از آن را چشیده است.
نکته ای که در این بین حائز اهمیت است، ریشه یابی علت چنین حجم بالایی از تلفات و همچین یافتن راهکارهای منطقی برای حل این بحران ها است.
همواره از موارد بسیاری به عنوان عوامل اصلی تصادفات جاده ای نام برده می شود، استاندارد نبودن خودروها گرفته تا عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی توسط راننده ها، اما مساله ای که شاید بتوان گفت تا کنون آنچنان که باید کانون توجهات قرار نگرفته کمبود بودجه برای بالا بردن کیفیت جاده های کشور و عدم وجود استانداردهای لازم در این زمینه است.
طبیعتا در شرایط اقتصادی کنونی که دولت از محقق نشدن بودجه و سطح پایین نقدینگی در پی آن گله مند است، رسیدگی به امر پر هزینه ای مانند بهبود وضعیت فنی جاده های کشور مساله چالش براگیزی خواهد بود.
به عبارت دیگر شاید اگر از یک مقام مسئول بخواهیم در رابطه با این مساله که «چرا دولت اقدامات گسترده و همه جانبه ای برای بهبود شرایط جاده ها انجام نمی دهد؟» توضیح دهد، با یک سوال دیگر مواجه شویم؛ هزینه های این اقدامات باید از چه محلی برآورده شود؟
در همین رابطه نگاهی به محل هایی که می تواند تامین کننده چنین هزینه ای باشد؛ خواهیم داشت:
هزینه های آزاد شده از فاز جدید هدفمندی یارانه ها
فاز جدید هدفمندسازی یارانه ها که در فروردین ماه سال جاری کلید خورد، مساله بسیار مهمی در حوزه درآمدها وهزینه های دولت به وجود آورد چرا که حذف 24 میلیون نفراز لیست یارانه بگیرها مبلغی حدود 12000 میلیارد ریال به صورت ماهانه از هزینه های دولت را کاهش داد.
درآمدهای آزاد شده از این امر می تواند منبع مهم و کافی برای حل معضلات و چالش های حمل و نقل جاده ای باشد. به عبارت دیگر درآمدهای آزاد شده از بخش هدفمندی یارانه ها می تواند تا حدی وضعیت خزانه خالی وزارت راه را سر و سامان بدهد و در پی آن شاهد سرمایه گذاری های بیشتر در حوزه حمل و نقل جاده ای باشیم.
مساله تعیین اولویت هاست
بازنگری در وضعیت قراردادهای خارجی و صرف درآمدهایی مانند هدفمندی یارانه ها تنها بخش کوچکی از پتانسیل هایی است که در صورت مدیریت صحیح می تواند گره گشای مشکلات جدی کشور باشد.
همانطور که گفته شد مساله اساسی در حل چنین مشکلاتی اولویت بندی های اصولی است، با توجه به نیاز همه بخش های حوزه حمل و نقل به رسیدگی، با قاطعیت می توان گفت تا زمانی که اولویت ها به روشنی مشخص نشود، گره از چنین مشکلاتی باز نخواهد شد و چه اولویتی مهم تر از جان هموطنان؟
