17 آوریل 2024 - 09:04

گردشگری اجتماع محور با پیاده روی در بوهوما

18 می 2016 - 08:30 dsfr.ir/cw9zk

گردشگری اجتماع محور با پیاده روی در بوهوما
rarefinch.files.wordpress.com
گردشگری اجتماع محور در اوگاندا

بنگاه گردشگری پیاده روی روستای بوهوما یک ابتکار عمل گردشگری اجتماع محور است که هدف از آن متنوع ساختن فعالیت های گردشگری در بوهومای اوگاندا است.

بنگاه گردشگری پیاده روی روستای بوهوما یک ابتکار عمل گردشگری اجتماع محور است که هدف از آن متنوع ساختن فعالیت های گردشگری در بوهومای اوگاندا است تا فرصت های تولید درآمد برای جامعه محلی را افزایش دهد. پیاده روی روستایی بین سال 2001 تا 2004 توسط سازمان غذا و کشاورزی (فائو) سازمان ملل راه اندازی شد. هدف کلی فائو ایجاد «بنگاه های کوچک مقیاس ماندگار برای تهیه درآمد اضافی جوامع محلی بود در حالی که انگیزه های مدیریت منابع طبیعی پایدار در سایت میراث جهانی بویندی فراهم کند.»

عناصر اصلی گردشگری اجتماع- محور از بنگاه گردشگری پیاده روستایی شامل مشارکت محلی در مدیریت بنگاه و همچنین توزیع مستقیم منافع در بین اعضای جامعه بود. پیاده روی تقریبا سه ساعته در نزدیک ورودی بوهوما به پارک ملی غیرقابل نفوذ بویندی طول می کشد. این شامل توقف هایی در خانواده های محلی است که گردشگران می توانند رویدادهای فرهنگی و جذابیت های مناظر را ببینند. این بنگاه قصد جذب کردن میانگین 150 گردشگر در ماه را دارد (نیمی از میانگین تعداد گردشگران تقریبی که از پارک ملی رخنه ناپذیر بویندی دیدن می کنند.)

اهداف:

  1. ایجاد درآمد اضافی برای خانوار
  2. ایجاد اتحادهای راهبردی در بین بنگاه های جامعه محلی و سمن ها، نهادهای دولتی و شرکت های بخش خصوصی.
  3. توسعه محصولات دوستدار محیط زیست.

 

منابع و فعالیت ها:

محصول اصلی بوم گردش قدم زدن از میان روستاهای بوهوم است. پس از نقشه گذاری موجودی کالای طبیعی و فرهنگی سایت، منابع با حذف آنهایی که بهره برداری پرریسک یا هزینه داشتند کوتاه گردید. مسیر و برنامه پیاده روی شامل نمایش صنایع دستی محلی، آبشار، کشتزار چای، سایت نمایش عمل آوری موز، درمان محلی با داروی سنتی، مدرسه محلی، تماشای پرندگان در منطقه ممنوعه جنگل برای رشد درخت، سایت عمل آوری یک نوشیدنی محلی و یک سایت موسیقی باتوا و اجرای نمایش.

 

منافع

  • افزایش درآمد برای جامعه محلی ( به عنوان مالکان، راهنمایان تور و خانوارها)
  • افزایش ظرفیت فردی از طریق برنامه های آموزش منظم (گردشگری، ارتباطات، فناوری)
  • مبادله بین فرهنگی با فرهنگ های متفاوت
  • افتخار محلی، حس مالکیت و شمولیت
  • بهبود سطح زندگی برای ساکنان محلی (مثل بهبود بهداشت)
  • آگاهی محلی و تمایل به حفظ منابع طبیعی

درس های آموخته شده

  • اهمیت تکثیر در مشارکت (جامعه محلی، سمن ها، بخش های خصوصی و عمومی)
  • نیاز به بازاریابی کارآمد و کیفیت خدمت بالا برای پایداری اقتصادی
  • اهمیت آموزش برای ظرفیت سازی
  • نیاز به پایش و پشتیبانی برای مدیریت مناسب درآمدها

 

منبع: کتاب گردشگری اجتماع محور، یافتن تعادل و تعیین مسیر برای آینده

نویسنده دی.ای.تسجی، کلی.جی.سمراد، سمیح اس.ییلماز

مترجم: دکتر جعفر خیرخواهان

 

1