بهتر است به جای اینکه به فکر متوقف کردن این قدیمی ترین و کامل ترین فرودگاه کشورمان باشیم، فکری به توسعه شهرهای خودمان بکنیم.
در حدود 60 سال قبل فرودگاه مهرآباد در حاشیه شهر تهران بود اما همزمان با رشد سریع شهرنشینی، حالا این فرودگاه در داخل شهر قرار دارد. این مسئله شاید مشکلاتی برای شهروندان ساکن در اطراف آن به وجود بیاورد، اما عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی شهریور سال گذشته از توقف پروازهای شبانه فرودگاه مهرآباد به منظور رفاه اهالی اطراف فروگاه مهرآباد خبر داده بود که از ابتدای آذرماه این پروازها متوقف شد. از سوی دیگر شهردار تهران درحالی سال گذشته پیشنهاد انتقال فرودگاه مهرآباد را مطرح کرد که متروی تهران، زیرمجموعه بزرگ شهرداری، درحال ساخت و تکمیل خط متروی فرعی فرودگاه مهرآباد بود، ضمن اینکه اواخر سال گذشته ایستگاه متروی مهرآباد به بهره برداری رسید و شرکت مترو اتفاقا تبلیغات زیادی هم برای این خط مترو داشته است؛ ایستگاه ویژه، قطارهای ویژه و ...
بر اساس اعلام روابط عمومی شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران، اهمیت بحث انتقال یا بقای فرودگاه مهرآباد، باعث شد ماهنامه "چهار راه" در شماره هفدهم خود اقدام به انتشار مطلبی با عنوان «مهرآباد را هرکس وسط شهر آورده، خودش هم بیرون ببرد!» کند که طی آن به نقش شهرداری تهران در موضوع انتقال و یا بقای فرودگاه مهرآباد در شهر تهران پرداخته است. این مطلب بدون کم و کاست برای اطلاع مخاطبان بازنشر می شود.
"شهردار قدرمان که عادت کرده اند با یکدست چندین هندوانه را با هم بردارند، این روزها به فرودگاه مهرآباد تهران گیر داده است. با این عنوان که فرودگاه یک مجتمع آلوده کننده است، می خواهد دست مقامات سازمان هواپیمایی کشوری و شرکت فرودگاههای کشور را هم در حنا بگذارد و متقاعدشان کند که قبول کنند فرودگاه مهرآباد را به جای دیگری ببرند که دیگر مهرآباد نیست! شاید هم جایی آن طرف تر از فرودگاه جدیدی که در بیابان های قم ساخته ایم!
البته وی هیچ کاری هم به این واقعیت ندارند که فرودگاه یا ایستگاه راه آهن تاسیساتی قابل جابجایی نیستند. ما می توانیم صد فرودگاه جدید بسازیم اما بردن یک فرودگاه به جای دیگر کار حضرت فیل هم نیست! در جایی هم کسی تجربه نکرده است. همین امروز بسیاری از فرودگاه های آمریکایی و اروپایی در فاصله کمی با شهر قرار دارند و نه کسی از آلودگیهایشان می نالد و نه از سر و صداهایشان. هرکس که در کنار یک فرودگاه زندگی می کند، متقاعد شده است که با درد سرهای اقامت در جوارفرودگاه کنار بیاید. بر همین منوال است که دولت آلمان هم هیچوقت به این فکر نیفتاده است که فرودگاه تمپل هوف را که بزرگترین فرودگاه پایتخت آلمان هم هست را از مرکز برلین بیرون ببرد و نقطه پایانی بگذارد بر یک ترمینال بین المللی که سال های سال به مردم آلمان و ساکنان شهر قدیمی اروپا خدمت رسانده است.
همین امروز در مرکز لندن بسیاری از خانه ها روی خطوط راه آهن و مترو بنا شده اند، خانه هایی که قدمتی یکصد ساله و بیشتر دارند. اگر شانس داشته باشید شبی را در پاسیونی اطراف ایستگاه ویکتوریا در لندن به صبح آورید لابد متوجه شده اید که سر و صدا و لرزش ناشی از حرکت قطارها در زیر زمین تمام پایههای این ساختمان را می لرزاند و هر مسافر تازه وارد را به وحشت می اندازد در حالی که ساکنان محله به این سر و صداها عادت کرده اند و با عبور قطار نه وحشت می کنند و نه از خواب ناز بیدار می شوند.
البته مشکل تراکم فروشی ما منحصر به خودمان و شهرداری مبتکر خودمان است که می خواهد آسمانهای شهر را هم به بساز و بفروش ها واگذارکند و بودجه دائما در حال گسترش شهر را متعادل نگه دارد. همین آسمان فروشی است که موجب می شود مرتبا برعرض و طول شهر افزوه شود و فضا برای همه مجتمع های خدماتی شهر تنگ تر شود. فرودگاه مهرآباد که قدمتی یکصد ساله دارد به جای خود، اما سیاست های تراکم فروشی شهرداری تهران موجب شده است که حتی ترمینال های اتوبوسرانی بین شهری که جملگی در دهه های اخیر به وجود آمده اند در برابر پیشرفت ساختمان سازی کوتاه بیایند و نفسشان بگیرد. به همین خاطر هم هست که هنوز بتن ساختمان این ترمینال ها خشک نشده، شهرداری به اندیشه تغییر مکان آنها می افتد.
با همین استدلال است که باید بپرسیم فرودگاه مهرآباد را چه کسی به وسط شهر آورده است؟ مگر نه اینکه این فرودگاه را در بیرون شهر ساخته بودیم و باندهایش تا بیابان های کرج هم پیش می رفت؟ این همه ساختمان مسکونی در اطراف فرودگاه مهرآباد را نه سازمان هواپیمایی بوجود آورده و نه کسی هنگام صدور پروانه ساختمان نظر این سازمان یا شرکت فرودگاه ها و یا حتی نظر مدیریت فرودگاه مهرآباد را پرسیده است! ماشین پروانه فروشی شهرداری در همه این سه دهه شبانه روزی کارکرده و در نتیجه ما صدها هزار شهروند را در کنار بزرگترین و فعال ترین فرودگاه کشورمان سکونت داده ایم که امروز هم از سر و صدای فرودگاه می نالند و هم به شهرداری فشار می آورند که فکری برای سر و صدای این فرودگاه بکند.
بنابراین بهتر است به جای اینکه به فکر متوقف کردن این قدیمی ترین و کامل ترین فرودگاه کشورمان باشیم، فکری به توسعه شهرهای خودمان بکنیم. تا کی می خواهیم مرتب بر جمعیت شهرها اضافه کنیم و در تامین خدمات مورد نیاز اهالی کم بیاوریم؟ اگر امروز موفق به بیرون بردن فرودگاه مهرآباد از داخل شهر بشویم، فردا با فرودگاه امام که به سرعت به داخل شهر کشیده می شود چه کارخواهیم کرد؟ فرودگاه مهرآباد همه فضاهای مورد نیاز برای جوابگویی به نیازهای این فرودگاه را در اختیار دارد و این امکانات سال های سال نیز تکافوی نیازها را خواهد کرد، البته به شرطی که ما پیشروی ساختمان سازی را به سمت محوطه فرودگاه متوقف کنیم و سکونت گاه هایی را که در ادامه باند این فرودگاه بوجود آوردهایم به تدریج به مناطق دیگری از شهر منتقل کنیم."
« دنیای سفر » این نوشته را از « خبرگزاری ایسنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
