کاوش در «کل چندار دره شمی» در ایام نوروز با استقبال گردشگران، طبیعت گردان و بومیان منطقه ادامه داشت.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، «جعفر مهر کیان»، سرپرست هیأت کاوش دره شمی با بیان اینکه در سراسر نوروز اعضای گروه به کار کاوش در محوطه مشغول بودند، افزود: حضور مردم و علاقه ای که برای تماشای آثار معماری کشف شده در جریان حفاری ها از خود نشان می دادند، برای ادامه کار امیدبخش بود.
این باستان شناس با تاکید بر اینکه در کاوش های صورت گرفته در «کل چندار» به آثار معماری منحصر به فردی دست یافته ایم که نباید به حال خود رها شوند، این فصل از کاوش را «کاوش نجات بخشی» در محوطه دره شمی نامید.
وی افزود: وجود محوطه های باستانی گسترده در «دره شمی» و لزوم دستیابی به دوره کمتر شناخته پارتی باعث شده کاوش های مستمری در این منطقه شکل گیرد که کشف سکوهای آیینی، گورهای زیرزمینی، تکه های سفال، تختگاه، درب سنگی، پوشش خرپشته ای درگاه و سازه های معماری تمام سنگی نمونه ای از آن هاست.
او با اشاره به ساختارهای معماری کشف شده در این محوطه تاریخی گفت: به دلیل اینکه این محوطه هنوز تملک نشده، حفاری ها را در مناطق غیرکشاورزی متمرکز کرده ایم. در این محوطه باستانی با سنگ های انباشته ای مواجهیم که سازه های بدوی ساخته شده ی زیر آن ها به نظر نمی رسد متعلق به افرادی باشد که ما به دنبال کشف جلوه هایی از فرهنگ آن ها هستیم.
این باستان شناس با اشاره به نحوه قرارگیری تکه های سنگ در سراسر محوطه که به نظر می رسد به صورت ناگهانی از یکدیگر پاشیده شده اند، ادامه داد: شاید این نحوه قرار گیری سنگ ها از یک رویداد تاریخی مانند فروپاشی حکومت الیماییان در دوره ساسانی حکایت می کند.
او توضیح داد: «دره شمی» دامنه های کوه «بی لوا» در کرانه باختری تا «خشکْ رود شمی» در سوی خاوری و آب روهایی در شمال و جنوب گستره ای که یک مثلث را تشکیل می دهد، در بر می گیرد. این گستره که هسته های دیگری را در پیرامون خود جای داده است قلمرویی باستانی است که بنا به شواهد تاریخی، دوره ی اشکانیان را در بر می گیرد.
