سینما نشان داده كه در كنار كارایی های گسترده خود تاثیری مستقیم بر كشاندن گردشگران به مقصدی دارد كه لوكیشن فیلم در آن واقع شده است.
پس از آنکه روابط میان آمریکا و کوبا بعد از بیش از نیم قرن رو به بهبود نهاد و سفارت های دو کشور بازگشایی شد اولین اتفاق فرهنگی میان کوبا و آمریکا، سفر گروهی فیلمساز آمریکایی به کوبا برای ساخت فیلمی درباره «ارنست همینگوی» به نام «پاپا» بود. چنانکه این اقدام توانست نقطه عطفی در گردشگری و به تبع آن اقتصاد کوبا باشد.
شرایط کنونی کوبا می تواند مثال خوبی برای ایران پساتحریم در سال های آینده باشد؛ یکی از پیش بینی ها درباره تغییرات فرهنگی بعد از تحریم، ورود گروه های فیلمساز خارجی به ایران و ساخت فیلم در کشورمان است؛ کشوری که تا به حال عموما فیلم های ضد ایرانی درباره اش ساخته شده و مناظر و شهرهای واقعی آن در صحراهای کشورهای اطراف و گاه حتی یمن بازسازی شده است.
تجربه نشان داده که سینما و فیلم های سینمایی ارتباط مستقیمی با جلب توجه مخاطبان جهانی به یک مقصد گردشگری خاص دارد؛ این اتفاق پیشتر درباره گردشگری کشوری چون نیوزیلند محقق شده است؛ جایی که لوکیشن ساخت فیلم ارباب حلقه ها شد و در سال 2006 میلادی، 2 میلیون و 500 نفر از لوکیشن های این فیلم بازدید کردند.
پس از آن با ساخته شدن فیلم دو قسمتی «هابیت» در نیوزلند نیز پیش بینی شد که معجزه ای در گردشگری این کشور رخ دهد.
حتی ساخت فیلم انیمیشنی «شجاع» و نمایش فرهنگ سنتی اسکاتلندی و بازسازی انیمیشنی برخی جاذبه های طبیعی این کشور هم ظرف مدت 5 سال به تنهایی سودی معادل 120 میلیون پوند را برای اقتصاد گردشگری آن به ارمغان آورده است.
حال، مسئولان کشور مکزیک نیز می گویند که ساخت فیلم جدید «جیمز باند» با عنوان «شبح» در این کشور باعث رونق گردشگری این کشور شده است؛ این در حالی است که هنوز فیلم اکران نشده و روی پرده سینماهای دنیا نیامده است.
بر اساس این گزارش، با انتشار اخبار مربوط به ساخت این فیلم و در طول دوران فیلمبرداری، ضریب اشغال هتل در مراکز تاریخی مکزیکوسیتی 30 درصد رشد داشت و شمار ورود گردشگران خارجی به محدوده تصویربرداری فیلم جدید در شهر مکزیکوسیتی به میزان 53 درصد افزایش داشته است.
باید توجه داشت، تا پیش از توافق هسته ای فیلم های خارجی زیادی درباره ایران ساخته شده است؛ یکی از آنها «پزشک» یا همان فیلم معروف درباره بوعلی سینا دانشمند ایرانی است که داستان آن در اصفهان می گذرد اما صحنه های آن در مغرب بازسازی شده است؛ حال بعد از توافق هسته ای شاید چندان دور از انتظار نباشد که آنچه برای کوبا رخ داد برای ایران نیز رخ دهد و گروه های فیلمسازی هالیوودی با هدف ساخت فیلم در لوکیشن های ایران وارد کشورمان شوند تا آنکه بخواهند ابنیه معروف و جاذبه های ایران را در کشورهای عربی بازسازی کنند و اقتصاد آن ها را به نوا برسانند.
شاید این فرصت برای هالیوودی ها علاوه بر تبلیغ گردشگری ایران رویه ساخت فیلم های ضدایرانی آن ها را هم تغییر دهد. محصولات حوزه هنرهای پویای تصویری همچون فیلم، سریال و حتی مستندهای خارجی در کنار نقش شان در معرفی مقاصد و لوکیشنی که در آن ساخته می شوند، کنجکاوی بازدید از آن مکان را در ذهن گردشگران ماجراجو زنده می کنند و آن ها را به مقصد مورد نظر می کشاند؛ باز شدن درهای فرهنگی و اقتصادی ایران به روی دنیا می تواند همچون پروژه سینمایی «پاپا» در کوبا، پای فیلمسازان و سرمایه گذاران اقتصادی سینما را نیز به کشورمان باز کند و یک تیر و دو نشانی باشد برای گردشگری و اقتصاد ایران! به راستی آیا در تقاطع سینما و گردشگری، اقتصاد به نوایی می رسد؟
