درهای زیبایی با نام درهای شیرازی در مناطقی مانند زنگبار، دارالسلام، مومباسا، لامو مورد استفاده قرار می گیرد که متأثر از معماری درونگرای جنوب ایران است و با اقلیم آفریقا سازگاری دارد.
به گزارش «دنیای سفر» به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مرتضی رضوانفر عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: تمدن شیرازی که مورد تکریم مردم شرق آفریقاست بیش از یک هزار سال پیش با مهاجرت علی ابن حسن شیرازی به همراه هفت کشتی حامل قوم ایشان به آفریقا و تشکیل چندین دولتشهر آغاز شد و تا ۵۰۰ سال (۱۵۰۲ میلادی) ادامه یافت.
وی افزود: منبت استادانه، تزئینات پیچیده و آیات قرآنی روی درها، بیانگر ادغام صنایع دستی، معماری و باورهای مذهبی است و با توجه به محدودیت ترسیم انسان و حیوان، نقوش غالباً گیاهی و انتزاعی است.
رضوانفر با بیان اینکه آیات نیز ضمن دور کردن نیروهای اهریمنی از خانه، می تواند مانند حرز باعث محافظت افراد خانه باشد که هر روز از زیر آن عبور می کنند تصریح کرد: درها به فراخور قدرت و اعتبار صاحبخانه و یا متأثر از جنبش های معماری، با تزئینات بیشتر یا کمتر ساخته شده اند.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری تصریح کرد: درهای شیرازی در مناطق یاد شده، باعث ایجاد گردشگری درهای تاریخی و جذب سرمایه شده، این درها که متأثر از معماری درونگرای جنوب ایران است با اقلیم آفریقا سازگاری دارد.
