29 مارس 2024 - 03:31

مصریان با صندل های طلایی در گور

16 اوت 2022 - 09:00 dsfr.ir/r63m1

مصریان با صندل های طلایی در گور
collectionapi.metmuseum.org
کفش صندل طلایی فرعون مصر

قدمت بسیاری از نمونه های صندل به دودمان هجدهم مصر باز می گردد، اما سنت استفاده از صندل و روکشِ انگشت تا دوران رومی در مصر ادامه پیدا کرد.

به گزارش «دنیای سفر» اهرام سه گانه، مجسمه ها عظیم ابولهول، مومیایی های اشرافی، تابوت های مجلل و عظیم فقط بخشی از عجایب دوره ای از تاریخ هستند که امروزه آن را مصر باستان می نامیم. درون مقبره های پر رمز و راز این مردم، اجساد با رسوم خاصی در مقبره قرار داده می شدند؛ در برخی از موارد این اجساد با صندل هایی از جنس طلا راهی جهان پس از مرگ می شدند.

برگزاری مراسم و تشریفات پر زرق و برق مربوط به تدفین، یکی از ویژگی های بارز مصریان باستان بود. فرقی ندارد که فرد متوفی فرعونی باشد که در «دره پادشاهان» دفن شده و یا دیوان سالاری که در یک مقبره سنگی ساده دفن شده است؛ اشیایی که به همراه اجساد در مقبره ها قرار داده می شدند به منظور تسهیل سفر به جهان پس از مرگ در مقبره ها بود.

صندل های ترحیمی که به همراه اجساد در مقبره ها دفن می شدند ممکن بود مشابه صندل هایی باشد که در زندگی واقعی مورد استفاده قرار می گرفتند و اغلب از جنس چرم یا حتی پاپیروس بودند. با این حال باشکوه ترین این صندل ها که به همراه افراد سلطنتی دفن شده اند، اغلب از طلای درخشان ساخته شده است.

این صندل های طلا امروزه در موزه ها به نمایش گذاشته شده اند. برخی از مشهورترین این صندل های پرزرق و برق در مقبره های ملکه های «تحوتموس سوم» کشف شده اند. این فرعون دودمان هجدهم مصر، همسرانش را به همراه صندل هایی از جنس ورقه های طلا دفن کرد. این صندل ها به گونه ای طراحی و حکاکی شده اند که شبیه صندل های چرمی به نظر برسند.

امروزه اغلب روکش های باقی مانده به دودمان هجدهم پادشاهی نوین تعلق دارند.

در مقبره افراد سلطنتی، علاوه بر این صندل های طلا، اغلب روکش های طلا برای انگشتان پا نیز استفاده می شد. این روکش ها از انگشتان مومیایی ها حفاظت می کردند. بر اساس باورهای مصریان باستان، متوفی باید به صورت یک جسد کامل در مقبره قرار می گرفت. حتی مومیایی های غیرسلطنتی نیز به همراه روکش های از جنس فلزات کم ارزش تر یا حتی از جنس سفال دفن می شدند.

مردم طبقه متوسط جامعه اما با صندل هایی دفن می شدند که از مواد اولیه رایج همچون پاپیروس یا چرم ساخته شده است. در این مدل، کفه صندل توسط بند به پا وصل می شد.

صندل سازان برای ساخت صندل های مخصوص اجساد و مردم عادی تخصص داشتند. صندل سازان همچنین یکی از موضوعات نقاشی هایی هستند که روی دیوارهای مقبره های باستانی مصر نقش بسته اند.

با این که قدمت بسیاری از نمونه های صندل به دودمان هجدهم مصر باز می گردد، اما سنت استفاده از صندل و روکشِ انگشت تا دوران رومی در مصر ادامه پیدا کرد.

1