گمانه زنی ها و سفال های نخودی پیداشده از فیض آباد آبیک #قزوین تایید کرد این محوطه که بارها مورد تعرض قرار گرفته، متعلق به دوران تاریخی است.
به گزارش «دنیای سفر» از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، نوذر حیدری سرپرست هیأت باستان شناسی محوطه فیض آباد آبیک گفت: گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و حریم جبهه شمالی و غربی محوطه فیض آباد آبیک قزوین و شواهد سطحی محوطه که در بخش های مختلف آن نیز در گذشته کاوش های غیرمجاز زیادی انجام شده، نشان می دهد محوطه متعلق به دوران تاریخی است و تمام سفال های آن از نوع نخودی با نقوش کنده هندسی هستند.
وی افزود: محوطه فیض آباد از جمله آثار تاریخی استان قزوین در محدوده شهرستان آبیک است که در کیلومتر ۲ جاده زیاران و طالقان در داخل اراضی مجتمع کشت و صنعت زیاران طالقان واقع شده است.
به گفته او، این محوطه در سال ۱۳۸۰ به شماره ۵۴۹۳ در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسید، اما هیچ گونه گمانه زنی و کاوشی در این مکان انجام نشد.
این باستان شناس افزود: با توجه به انجام و تکمیل عملیات عمرانی احداث استخر پرورش ماهی از سوی مجتمع کشت و صنعت در مجاورت محوطه، ضروری بود برای اطمینان از تجاوز نکردن به عرصه و حریم اثر، گمانه زنی در اطراف محدوده استخر انجام شود که برنامه حاضر به همین منظور انجام شد.
حیدری گفت: پس از بررسی و بازدید میدانی، نقاطی به منظور گمانه زنی با فواصل نزدیک به هم (حداکثر ۳ متر) انتخاب شده و در نهایت ۲۶ گمانه در جبهه شمالی و شمال غربی محوطه و در چهار طرف محدوده ساخت استخر حفر شدند.
او با بیان این که بستر طبیعی منطقه بیشتر سنگلاخ و صخره ای است، ادامه داد: حداکثر عمق گمانه ها ۱۲۰ سانتی متر بود و هیچ کدام از گمانه ها به محدوده عرصه برخورد نکردند و با توجه به محدوده عرصه مشهود اثر، می توان قرار گرفتن استخر را در محدوده حریم درجه ۲ قرار داد.
سرپرست هیأت باستان شناسی محوطه فیض آباد گفت: شواهد سطحی محوطه که در بخش های مختلف آن نیز در گذشته کاوش های غیرمجاز زیادی انجام شده، نشان می دهد محوطه متعلق به دوران تاریخی است (فقط یک نمونه سفال لعابدار دوره اسلامی دیده شد) و تمام سفال های این محوطه از نوع نخودی با نقوش کنده هندسی هستند.
او اضافه کرد: ساختار معماری بیرون افتاده به واسطه کاوش های غیرمجاز، سازه های معماری سنگی را نشان می دهد و می توان گفت این محوطه از نوع استقرارهای فصلی است که توسط کوچ روهای منطقه در زمان خود استفاده می شد.
حیدری با اشاره به وضعیت این محوطه تاریخی گفت: بخش هایی از محوطه به دلیل احداث جاده زیاران و طالقان در گذشته تخریب شده، بخش هایی از آن از سوی کاوشگران غیرمجاز آسیب دیده و بخش هایی نیز به واسطه تفکیک و تقسیم اراضی منطقه حداقل در دو زمین با مالک مجزا واقع شده که با حصارکشی و احداث راه دسترسی فرعی و ساخت و سازهای صورت گرفته در گذشته آسیب هایی به آن وارد شده است.
