19 مارس 2024 - 07:40

گردشگری روستایی مردمی ترین شکل گردشگری

4 ژوئیه 2020 - 13:00 dsfr.ir/je133

گردشگری روستایی

صنعت گردشگری در حال حاضر به اندازه ای در توسعه همه جانبه کشورها اهمیت دارد که اقتصاددانان، آن را صادرات نامرئی می نامند، و یکی از بزرگ ترین صنایع جهان امروز محسوب می شود.

یکی از انواع این صنعت، گردشگری روستایی است که بیش از یک قرن قدمت دارد، این نوع گردشگری به عنوان یک فعالیت تفریحی – اجتماعی در نیمه دوم قرن هجدهم در انگلستان و اروپا شکل گرفت و در قرن نوزدهم و بیستم با توجه به توسعه حمل ونقل و جابجایی راحت، راه یابی به روستاها آسان شد و رشد تقاضای برای آن از سال 1945 شروع شد.

رکن اصلی فعالیت های گردشگری روستایی به لذت بردن از طبیعت، فرهنگ معماری و محصولات روستایی مربوط می شود. گردشگری روستایی (گردشگری سبز) با ارائه جذابیت و ایجاد تمایل در استفاده از فضا و ویژگی های محیط روستایی برای گردشگران با تأثیرگذاری در چهار بعد پایداری اقتصادی، اجتماعی، محیطی و فرهنگی ضمن جلب مشارکت جامعه محلی در توسعه اقتصاد ملی، با حفظ و حمایت از منابع طبیعی و محیط زیست باعث توسعه پایدار می شود، و در بعد اقتصادی با برنامه ریزی مناسب و منطبق با شرایط می توان از این راهبرد به منظور ثبات اقتصادی روستا استفاده کرد، به عبارت دیگر، گامی برای کاهش فقر با توسعه مراکز اشتغال کوچک (همچون اقامتگاه های بوم گردی و مشاغل صنایع دستی و هنرهای سنتی خانگی)، تغییر شکل منابع در معرض خطر به سمت منابع پربازده و همراه با سودمندی و توزیع درآمد برمی دارد، و در بعد اجتماعی نیز باعث کارآفرینی، جلوگیری از مهاجرت و حتی مهاجرت معکوس و همچنین ارتباطات بیشتر روستاییان با سایر جوامع و ترویج فرهنگ، آداب ورسوم روستا و شناساندن هویت محل و نهایتاً ایجاد توسعه پایدار گردشگری روستایی می شود و در بعد محیطی هم، به حفظ منابع طبیعی و محیط زیست کمک شایانی می کند و بخصوص در کشور ما به دلایل داشتن مناطق کویری می تواند در بعد امنیتی هم تأثیرگذار باشد.

درواقع گردشگری روستایی یکی از شاخه های مهم و پرطرفدار در صنعت گردشگری و یکی از فرصت های طلایی است که می تواند با تغییرات سبک زندگی در شهرها به مهم ترین مقاصد گردشگران داخلی و خارجی تبدیل شود.

در کشورمان چند سالی است روستاهایی که دارای چند جاذبه گردشگری اعم از: طبیعی، فرهنگی، تاریخی و مذهبی در سطح محلی، منطقه ای و یا ملی هستند را به عنوان روستای هدف گردشگری مشخص نموده اند، که متأسفانه ازنظر امکانات رفاهی، بهداشتی و زیرساخت های اولیه نامناسب می باشند، لذا پیشنهاد می شود یک چارچوب مدون مطابق با نیازها و وضعیت هر منطقه تدوین شود، همچنین کمیته بازنگری برای بررسی و شاخص ها، وضعیت اقلیم و استعداد روستا درزمینهٔ زیرساخت ها و بررسی اولویت هایی شامل: قابلیت های تاریخی، میراثی و ارزش آن ها، استعداد روستا درزمینهٔ گردشگری و وضعیت صنایع دستی روستاها و ایجاد اقامتگاه های سنتی و بوم گردی تشکیل شود و روستاهای هدف گردشگری را به صورت واقعی مشخص کنند و هر استان هفته ای را به عنوان هفته گردشگری روستایی و توسعه پایدار مشخص و نسبت به برگزاری جشنواره ها و نمایشگاه های مرتبط برای جذب گردشگر اقدام کنند. بدیهی است برگزاری جلساتی تحت عنوان کارگروه گردشگری روستایی با محوریت استانداری ها و حضور دستگاه های مرتبط کمک شایانی به تحقق موضوع فوق خواهد کرد.

« دنیای سفر » این نوشته را از « میراث آریا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
1