کتاب «فرش و فرش بافی در ایران» نوشته سیروس پرهام مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی منتشر شد.
کمتر مردمی در جهان، جلوه های گوناگون فرهنگ و هنر خویش را در قرون و اعصار متمادی، از سپیده دم تاریخ تا روزگار ما، چنین زیبا و فریبا در گره های به هم پیوسته و رنگین تار و پود در برابر چشم مردم صاحب نظر قرار داده اند: فرش ایرانی تابلویی از شکوه چشم نواز و روح پرور باغ ها و بوستان هایی است که از گذشته های دور به نام کشور ما شناخته می شده و نشانه هایی از دیگر هنرهای ایران، چون نگارگری و صورتگری و حتی خوشنویسی، با ظرافتی شگفت انگیز در آن به جلوه گری درآمده است، چندان که در شرق و غرب عالَم، دست بافت های هنرمندان ایرانی، زینت بخش موزه ها و خانه های هنردوستان گیتی است.
کتاب «فرش و فرش بافی در ایران» در شش فصل تنظیم و تدوین شده است. عناوین اصلی این کتاب عبارت اند از:
انواع فرش دست باف (واژه قالی، ساختار و اسلوب گره بافی و گلیم زیلو)، مقدمه تاریخی، و فرش بافی ایران پیش از اسلام (قدمت قالی بافی، فرش پاره های پیش از هخامنشیان، قالی پازیریک، قالی ساسانی، مدارک و نمونه های غیرمنسوج، مدارک مکتوب، فرش بهارستان، گلیم بافی و زیلوبافی)، فرش بافی پس از اسلام تا پایان سده ۹ ق (سده های نخستین اسلامی، سده های میانه اسلامی، فرش در مینیاتور و مدارک مکتوب فرش بافی در سده های نخستین و میانه)، عصر زرین فرش بافی («قالی های اردبیل»، قالی های گروه «سالتینگ»، سرآغاز و مراکز شکوفایی، مجموعه ۱۳ پارچه مقبره شاه عباس دوم، ارتقای جایگاه جهانی قالی ایران و زیلوبافی)، از دوره افشاریان تا عصر حاضر (عصر قاجار، نمایشگاه های بین المللی، شرکت های چندملیتی، رنگ های جوهری، دوره پهلوی و دوران جمهوری اسلامی) و فرش و دیگر دست بافت های عشایر (ویژگی های فرش بافی عشایری، اقسام دست بافت های عشایری، جوال، خرجین، خرجینه، خرجینک، گبه جاجیم).
« دنیای سفر » این نوشته را از « خبرگزاری مهر » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
