ضوابط «اقامتگاه های بومگردی» با دستور وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ابلاغ شد. این ضوابط، شاخصی برای ارزیابی و تعیین کننده درجه و قیمت این اقامتگاه ها خواهد بود.
در ابلاغیه «علی اصغر مونسان» وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و میراث فرهنگی - آمده است: « در راستای اجرای تبصره (۱) ماده (۱۰) آیین نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه بندی و نرخ گذاری تاسیسات گردشگری و نظارت بر آن ها مصوب هیات وزیران مورخ ۰۴/ ۰۶/ ۱۳۹۴ و با توجه به اهمیت و ضرورت ساماندهی اقامتگاه های بوم گردی کشور از مصادیق تاسیسات گردشگری مندرج در بند (ج) ماده (۱) آیین نامه فوق، ضوابط بهره برداری، ارزیابی و درجه بندی اقامتگاه های بومگردی برای اجرا ابلاغ شد. »
ولی تیموری معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری پیش تر به ایسنا گفته بود: تهیه این ضوابط که با مشورت تشکل مرتبط با اقامتگاه های بومگردی بوده، شش ماه زمان صرف کرده است.
به گفته او، این ضوابط در شش بخش مشتمل بر «ساختمان و تاسیسات»، «تجهیزات و ملزومات»، «خدمات به مهمان»، «منابع انسانی و آموزش»، «ایمنی و بهداشت» و «توسعه پایدار و دسترسی» تهیه شده است.
با ابلاغ این ضوابط، واحدهای بوم گردی بر مبنای چک لیست های مربوطه سنجش می شوند و براساس نتایج گزارش ارزیابی، درجه واحد مشخص می شود.
معاون گردشگری اظهار کرد: این ضوابط با تاکید بر موضوع دسترسی پذیری افراد کم توان نظیر کودکان، سالمندان، جانبازان و معلولان، به اصول و معیارهای توسعه پایدار گردشگری نظیر استفاده منابع انرژی جدید، صرفه جویی ها، مدیریت پسماند و سایر مسائل زیست محیطی، همچنین حفظ و معرفی میراث فرهنگی و صنایع دستی کشور نیز توجه ویژه دارد.
در ضوابط بهره برداری، ارزیابی و درجه بندی اقامتگاه های بومگردی، این واحدهای اقامتی اینگونه تعریف شده اند: «اقامتگاه هایی که در محیط طبیعی و بومی با رعایت اصول پایداری زیست محیطی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و سازگار با معماری بومی، بافت تاریخی و سیمای طبیعی منطقه، ایجاد، احیا و یا بهره بردای شده و ضمن حداکثر تعامل با جوامع محلی و توجه به تنوع اقلیم و طبیعت، زمینه حضور گردشگران را برای تجربه در محیط طبیعی و بومی فراهم می کند. »
طبق این ضابطه، اقامتگاه های بومگردی به سه درجه ۱، ۲ و ۳ درجه بندی می شوند. درجه بر مبنای امتیازات مکتسبه در فرایند ارزیابی تخصیص داده می شود. به آن دسته از اقامتگاه هایی بومگردی که تجهیزات و خدماتی بیش از حد ضوابط لازم برای درجه مصوب ارائه می کنند و یا در راستای توسعه پایدار گردشگری اقدامات شاخصی انجام داده اند، حسب تشخیص کمیسیون درجه بندی می توان طبقه ممتاز در همان درجه اعطا کرد.
حداقل شرایط لازم برای درجه بندی یک اقامتگاه بومگردی در یکی از سطوح درجات، دارا بودن سطحی از خدمات و تسهیلات است که باید ضمن سازگاری با معماری بومی و رعایت اصول زیست محیطی، اماکن اقامتی ایمن را برای گردشگران فراهم کند.
به گفته معاون گردشگری، این ضابطه تعیین کننده قیمت خدمات اقامتگاه های بومگردی است و از هرج و مرج نرخ گذاری جلوگیری خواهد کرد.
جزئیات ضوابط و شاخص های درجه بندی و ارزیابی اقامتگاه های بومگردی در این لینک، قابل دسترس است.
« دنیای سفر » این نوشته را از « ایسنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
