29 مارس 2024 - 06:45

آغاز رقابت عکاسی «آسمان شب» با محوریت میراث ملی ایران

16 سپتامبر 2019 - 13:00 dsfr.ir/so514

آغاز رقابت عکاسی «آسمان شب» با محوریت میراث ملی ایران
bigbangpage.com
آسمان شب

در صدمین سالگرد تاسیس «اتحادیه بین المللی نجوم» (IAU) گروه ترویج علمِ «ساروس»، رقابت عکاسی «آسمان شب» را با محوریت میراث ملی ایران کلید زد.

این رقابت عکاسی با هدف آگاهی بخشی درباره آسمانِ شب و با استفاده از میراث تاریخی، طبیعی و ناملموس ایران تعریف شده است.

عکاسانِ علاقه مند از ۸ شهریور تا ۱۷ آبان فرصت دارند آثار خود را ارسال کنند. نتایج این رقابت طی داوری بین المللی در دی ماه ۱۳۹۸ اعلام خواهد شد.

برای این رقابت بیانیه ای توسط گروه ترویج علمِ «ساروس» منتشر شد که به شرح زیر است:

«فاصله ٔ زیادمان با ستاره ها و اجرام آسمانی باعث می شود نوری که از آن ها ساطع می شود، برای آن که به ما برسد مسافتِ زیادی را طی کند. این سفرِ نور گاهی تنها هشت دقیقه حدود فاصله ما با خورشید و گاهی میلیون ها سال طول می کشد.

در نجوم فاصله ها را با «سال نوری» می سنجند. یک میلیون سالِ نوری یعنی اگر هم اکنون پرتو نوری از یک جرمِ کیهانی ساطع شود، یک میلیون سال زمان می برد تا به چشمِ ما روی زمین برسد. یعنی آن چه ما می بینیم یک میلیون سال قبلِ آن جرم کیهانی بوده است. یعنی آن چه از خورشید نیز می بینیم هشت دقیقه قبلِ اوست.

این دفعه که به آسمانِ شب نگاهی انداختید، خاطرتان باشد که به گذشته نگاه می کنید. مفهوم «گذشته» گِره ای شد تا به آن دست بیندازیم و از آن بالا برویم.

می دانستیم جامعه ای که با گذشته ٔ خود غریبه باشد، مجبور به تکرار آن می شود. درک کرده بودیم که ملتِ بی گذشته، داده ای برای تحلیلِ آینده اش ندارد. این شد که آسمان را بافتیم به ریسمان هایی که از گذشته برایمان به میراث مانده اند.

همه گذشته های ما؛ از آن چه در قالب آیین ها و سنت ها از نیاکان ما باقی مانده تا بناهای کهن و نو، تا طبیعت و جغرافیای ایران. می خواهیم فلات ایران را کنار گذشته ی دورتری بنشانیم. آسمانِ شب و ستاره هایی که باقی مانده انفجار بزرگ (بیگ بنگ) هستند؛ انفجاری که نقطه آغاز من بود.

مسئولیت اجتماعی ساروس ایجاب می کرد قاب مان تنها محدود به آسمان شب نشود. آن چه از آسمان شب فرا گرفته بودیم را توسعه دادیم به میراثِ ایران. ما در برابر گذشته مسئولیم؛ در برابر شناختنش، در برابر بازشناساندش به دیگران، در برابر نگهداشتش به آیندگان.

آن چه هم اکنون هستیم، مجموعِ فریم هایی متناوب از «ما» از گذشته تا همین لحظه است. طوری که فکر می کنیم، طوری که رفتار می کنیم، بسیاری از ترس ها، وسواس ها و عادت های مان میراث گذشته مان هستند. گذشته چه در قالب فردی و چه در قالب اجتماعی اش مفهومی است که می خواهیم در «میراث آسمان» به آن تکیه دهیم و در موردش گفت و شنود کنیم.»

« دنیای سفر » این نوشته را از « ایسنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
1