عشایر با بهره مندی از طبیعی ترین عناصر زندگی، تولیدات متنوع و چشم اندازهای دلنواز ، امکان نوعی گردشگری بر پایه خلاقیت را در کشور فراهم می کنند و تلاش برای ثبت ایل سنگسری استان سمنان به عنوان طولانی ترین ایل راه جهان راهی برای معرفی و توسعه گردشگری عشایری است.
لازمه رونق گردشگری عشایری به منظور بهبود معیشت غیور مردان بی ادعای عرصه اقتصاد، معرفی ظرفیت عشایر کشور به جهانیان و یکی از راهکارهایی که می توان نام عشایر ایران زمین را در تاریخ جاودانه و به دنیا معرفی کرد ثبت رکورد عشایر کشور در کتاب گینس است.
گینس کتابی است که رکوردهای عجیب و برترین های دنیا در آن ثبت می شود و تلاش برای ثبت طولانی ترین کوچ راه ایل عشایر سنگسری استان سمنان در این کتاب مایه فخر کشور است.
ایل عشایر سنگسری از شاخص ترین کوچ نشینان دامنه های البرز هستند که برای جابه جایی از ییلاق به قشلاق مسافت بیش از یک هزار و ۵۰۰ کیلومتر را طی می کنند و طی چنین مسافت طولانی جای شگفتی و حیرت دارد.
گردشگری عشایری تجربه ای جدید است که می تواند جامعه بشری را در شرایطی که روزگار خود را با ماشین آلات می گذراند و روح مردم در استیلای این آهن پاره هاست، به خود جذب کند، چرا که جامعه امروز در هیاهوی کار، گاهی ذهنش خسته شده و در میان انبوهی از ماشین آلات به دنبال فرار از تکنولوژی برای دقایقی آرامش می گردد.
مهیا ساختن شرایط برای گذران زمان هر چند کوتاه در طبیعت و همنشینی با عشایری که در فراق تکنولوژی و فناوری برای کسب روزی تلاش می کنند، تجربه ای زیباست که می تواند گردشگران زیادی را از داخل و خارج از کشور جذب کرده و منبع جدید درآمدی برای عشایر ایجاد کند.
بیش از ۲۳۰ هزار خانوار با جمعیت تقریبی یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر، جمعیت عشایری کشور را تشکیل می دهند و از سوی دیگر بیش از ۳۵ میلیون هکتار از اراضی کشور در اختیار این قشر از جامعه قرار دارد.
عشایر بیش از ۲۵ درصد از گوشت، فرآورده های لبنی و صنایع دستی کشور را تولید می کنند، ظرفیتی که با وجود منحصر به فرد بودن، از آن برای توسعه اقتصادی و اجرای طرح های گردشگری کشور چندان استفاده نمی شود.
عشایر استان سمنان متشکل از سه هزار و ۱۸۱ خانوار و بیش از ۱۴ هزار و ۴۰۰ نفر جمعیت، شامل یک ایل و ۷۴ طایفه، ۱.۰۷ درصد از جمعیت عشایری کشور را شامل می شود و تنها ایل استان سمنان که ایل سنگسری نام دارد بیش از ۳۲ محصول لبنی را تولید می کند.
برای تمرکز بر توسعه گردشگری بر محور عشایری علاوه بر معرفی باید مجموعه ای از سرگرمی‍ها و زیرساخت تامین شود چرا که صرف ورود گردشگر درآمدزا نیست و باید شرایطی فراهم شود تا مسافر ترغیب به صرف زمان و اقامت شود و یکی از راهکارهای ایجاد خاطره ای خوش و ترغیب گردشگر به اقامت در کنار عشایر، داشتن خلاقیت است به طور مثال شرایطی فراهم شود تا گردشگر در کنار عشایر درست کردن نان از مراحل اولیه تهیه خمیر را تجربه کند.
شروع یک روز با طراوت با خوردن سرشیر، کره و روغن زرد و تکیه بر گلیم های بافته شده از پشم گوسفندی و لذت راه رفتن در چمنزارهای مراتع سرسبز و لذت زندگی در سیاه چادرهای عشایری رویایی دست یافتنی برای همه مردم کشور و خارج کشور است که باید مسئولان و عشایر با همفکری و هم افزایی برای تحقق این مهم تلاش کنند.
« دنیای سفر » این نوشته را از « ایرنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
