هتلداری در کشور نیازمند تغییر بوده و صِرف اتاقداری و منوهای غذایی قانع کننده نیست، بنابراین باید به سمت ارائه خدمات جانبی نظیر برگزاری جشن ها و جشنواره و همایش در هتل ها حرکت کنیم.
بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، ایران رتبه دهم جاذبه های باستانی و تاریخی و رتبه پنجم جاذبه های طبیعی را در جهان دارا است؛ شمال ایران نیز به دلیل وجود نقاط بکر و تفرجگاه های جنگلی و دریایی، دسترسی ساده و آسان با استفاده از شریان های مواصلاتی متعدد، مجاورت به پایتخت کشور و جذابیت های متفاوت دیگر که ریشه در تاریخ این مرز و بوم دارد؛ همواره مقصد گردشگری بسیاری از مسافران و میهمانان بوده و رشد چشمگیری به ویژه در سال های اخیر در این صنعت داشته است.
نبود سیاست واحد در صنعت گردشگری مازندران
مسعود صولتی مشاور و استاد دانشگاه رودکی تنکابن معتقد است: صنعت گردشگری از توسعه ای که شایسته آن است برخوردار نبوده و مدیران این حوزه دغدغه و باور قلبی برای تحقق به گردشگری ایده آل و هدفمند را ندارند.
این استاد دانشگاه و کارشناس ارشد رشته مدیریت هتلداری با مقایسه گردشگری از زاویه تاریخی در زمان قبل و بعد انقلاب اسلامی و همچنین مقایسه توریسم در داخل و خارج کشور، این صنعت را وسیله تفریح و گذرانیدن ایامی خوش در اوقات فراغت دانست و از آن به عنوان غذای روح نام برد و خاطرنشان کرد: فرصت سوزی و نبود سیاست واحد در حوزه گردشگری بین سیاستمداران و مسئولان دست اندکار از عوامل عقب ماندگی این صنعت پردرآمد بوده که این موضوع با نگاهی به سواحل شمال کشور به عینه قابل مشاهده است، زیرا بسیاری از دسترسی ها به دریا و ساحل از بین رفته و این مناطق مستعد، قابلیت بهره برداری و استفاده مطلوب خود را پیدا نکرده اند.
صولتی با بیان اینکه تیپ های مختلفی از جامعه و اقشار متفاوتی امروز برای گردشگری به مازندران و شمال کشور سفر کرده و مکان هایی غیر از هتل ها را برای اقامت انتخاب می کنند، یادآور شد: دسته اول افراد متمول جامعه و قشر ثروتمندند که غالب این افراد با ساخت و ساز در شمال کشور، از ویلای شخصی خود برای اقامت بهره می برند؛ دسته دوم شامل افرادی است که در شمال کشور خویشاوند داشته و برای ملاقات و بازدید بستگان به منازل آنها مراجعه می کنند.
دسته سوم از مزایای خانه مسافرها و سوئیت ها استفاده کرده و این امر سبب باز شدن درب خانه های بومی به سوی گردشگران شده است؛ دسته چهارم افرادی هستند که به اقامت در چادرها و بساط گستردن در فضای آزاد علاقه داشته و این گونه مسافرت می کنند و دسته آخر هم کارمندان و شاغلان مراکز و سازمان ها بوده که مکان های مشخص و ثابتی برای اقامت و اسکان دارند.
ساخت و سازهای شخصی عاملی برای نابودی گردشگری
صولتی، ساخت و سازهای شخصی در شمال کشور از سوی اقشار مرفه جامعه را مسبب نابودی منابع طبیعی و متعاقبا گردشگری دانست و تاکید کرد: آسیب به فرهنگ بومی منطقه، تصرف زمین ها و مناطق خوش آب و هوا و گردشگر پذیر در عوض ایجاد آلودگی و برهم زدن طبیعت از پیامدهای ناگوار در این حوزه است.
سرمایه گذاران در ساخت هتل ها دانش و تجربه لازم را ندارند
وی، مدیریت هتلداری و نحوه فعالیت در این رشته را مورد نقد قرار داد و تصریح کرد: عواملی که در هتل ها فعالیت کرده و یا اغلب مدیران هتل در شمال کشور، افرادی صرفا سرمایه گذار بوده و علم، علاقه و تجربه این حرفه را به عنوان یک تخصص ندارند که این از عوامل عدم رونق در هتل ها محسوب می شود.
صولتی در ادامه با بیان راهکارهایی در جهت رونق گردشگری و مجتمع های اقامتی گفت: استفاده از اساتید خارجی در دانشگاه ها برای تدریس، کارآموزی در خارج از کشور برای دانشجویان این رشته ها، ارتباط و تعامل سازنده بین آژانس های مسافرتی با اقامتگاه ها و هتل ها، برخورداری از مسئولین مطلع و آگاه به حوزه توریسم، ایجاد سیاست های حمایتی از سوی سازمان های ذیربط و بهره برداری از ظرفیت ائمه جمعه کشور به عنوان مسئول شورای فرهنگی هر شهرستان در معرفی اماکن تاریخی و مذهبی می تواند نقش کاتالیزور را در سرعت بخشیدن به پیشرفت صنعت گردشگری ایفا کند.
« دنیای سفر » این نوشته را از « ایسنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
