مسئولان گردشگری استان قم در صدد احیا و رونق گردشگری و کویرگردی منطقه نمونه #گردشگری دیرگچین و کاروانسرای تاریخی #دیرگچین هستند.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قم، مدیرکل میراث فرهنگی این استان، درباره سامان دهی این اثر تاریخی گفت: «سامان دهی منطقه نمونه گردشگری دیرگچین، با تعامل نهادهای مربوط در حال پیگیری است.»
عیسی رضایی با بیان اینکه این کاروانسرا بهترین مکان برای اجرای برنامه های کویرگردی است، گفت: «صدور مجوز طبیعت گردی و کویرگردی در منطقه نمونه گردشگری دیرگچین از جمله اقدام هایی است که انجام می شود تا این مجموعه رونق بگیرد.»
رضایی ادامه داد: «در طرح پیش بینی شده برای این مکان تاریخی از طریق تعامل با ارگان های مختلف و دستگاه های امنیتی استان، کویرگردی با بازی های ورزشی مربوط به کویر، رصد ستارگان، دریاچه های فصلی، باغ گیاهان دارویی و سایر موارد ایجاد خواهد شد.»
عمار کاووسی، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قم، نیز با اشاره به مرمت و بازسازی این اثر تاریخی به همت این معاونت گفت: «مرمت این اثر از زمان ثبت شروع شد که تخصیص اعتبارات مرمت دیرگچین حدودا سالانه 500 میلیون ریال بوده است.»
کاووسی افزود: «سبک سازی پشت بام ها، کف فرش شدن اتاق ها، مرمت حصارها و بازسازی ناودان های سنگی از جمله اقدام های مرمتی در این آثار تاریخی است.»
معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قم، با اشاره به قدمت کاروانسرای دیرگچین، گفت: «این کاروانسرا در دوران ساسانی دژ بوده است و کاربری دومنظوره داشته که کاروانیان با استراحت در آن و نظامیان با تأمین امنیت از این فضا استفاده می کرده اند و در دوره اسلامی به کاروانسرا تبدیل شده است.»
او بیان کرد: «این کاروانسرا ریشه اشکانی دارد و از این زمان بنا شده و به دوره ساسانی و صفوی می رسد که به دلیل وسعت و فضای خدماتی آن به کاروانسرای مادر شهرت یافته است؛ همچنین معماری آن از نوع چهارایوانی است.»
کاووسی افزود: «وجود مسجد، وجود یک آب انبار در خارج از کاروانسرا، یک حیاط برای مهمان های ویژه در داخل کاروانسرا، آسیاب در شمال غرب، سرویس بهداشتی و حمام و وجود خاکریز برای جلوگیری از وزش طوفان های شن و سیلاب ها از ویژگی های مهم این کاروانسراست.»
به گفته کاوسی، ستون های مستحکم و باابهت این کاروانسرا گویای ایستادگی اش در طول دوران تاریخی است که در برهه ای از زمان کاروان هایی در گذر از جاده ای به این کاروانسرای بین راهی رسیده اند و ساعاتی در آن اقامت کرده اند.»
