اهمیت راه های ارتباطی در هر منطقه یا کشور از جمله مباحثی است که نمی توان از نقش آن در فرایند #توسعه منطقه صرف نظر کرد.
راه های ارتباطی به عنوان شریان اصلی اتصال نقاط مهم به یکدیگر دارای اهمیت فراوانی هستند؛ به گونه ای که برای توسعه یک منطقه، می بایست راه مواصلاتی ظرفیت و گنجایش لازم برای اتصال به سایر مناطق را داشته باشد.
در این باره برای توسعه مناسب شهرها خصوصا در اطراف معابر برون شهری که شکل دهنده ساختار اجتماعی هر شهری است، تدوین یک برنامه بلند مدت ضروری است. برای دست یافتن به هدف فوق و یافتن پاسخی اصولی به مشکلات ناشی از توسعه غیرکارآمد در راه های بین شهری استان گیلان، نیاز به پیاده نمودن یک فرآیند سیستماتیک و علمی مبتنی بر تجارب و سوابق گذشته در این خصوص دیده می شود.
با توجه به نبود آزادراه در سطح استان گیلان در کنار وجود مشکلات عدیده در بزرگراه ها و راه های مواصلاتی شهرستان ها، لازمه حضور سرمایه گذاران برای اجرای مگاپروژه هایی که بتواند دغدغه های این حوزه را برطرف نماید، به شدت احساس می شود.
یکی از مهم ترین مشکلات موجود در حوزه راه استان، فرسوده شدن بعضی مسیرها با توجه به گذر زمان و متعاقب آن کاهش ایمنی و خروج از وضعیت استاندارد است که البته در این بین گاها اجرای غیر استاندارد در برخی مسیرها مزید بر علت شده و بر این مشکلات می افزاید. همچنین در برخی گذرها با توجه به اینکه سال ها از آخرین اصلاح و ترمیم اساسی جاده می گذرد، لازم است اعتبارات ویژه ای به منظور اصلاح و بازسازی این مسیرها اختصاص یابد.
یکی دیگر از بخش هایی که نیازمند توجه اساسی و زیربنایی است، راه های روستایی است. راه روستایی با توجه به جمعیت بسیار بالای روستانشین ها در استان گیلان، نقش و جایگاه ویژه ای در توسعه مناطق روستایی ایفا می کند؛ به طوری که از آن به عنوان شریان حیاتی هر منطقه یاد می شود.
به جرأت می توان گفت یکی از عمده دلایل آمار بالای مهاجرت از روستاهای استان گیلان نبود راه های ارتباطی مناسب برای روستائیان و تولیدکنندگان محصولات دامی کشاورزی برای عرضه محصولات خود به بازار و مراکز فروش است. از سوی دیگر تهیه مایحتاج زندگی از شهرها از طریق این شریان های حیاتی انجام می گیرد که اهمیت رسیدگی به آن را دوچندان می کند.
باید اعتراف کرد راه ارتباطی تعداد زیادی روستاها فارغ از اینکه از شاخص های لازم برای جذب گردشگر برخوردار نیست، از استاندارد خوبی نیز بهره نمی برد. با این شرایط علی رغم وجود طبیعت بکر بسیاری از روستاها و با وجود ظرفیت ویژه آب و خاک، سرمایه گذاران از حضور در این مناطق خودداری می کنند.
بیشتر مردم و کارشناسان علت مهاجرت بی رویه از روستاها در سال های اخیر را کمبود آب شرب و نبود راه ارتباطی مناسب عنوان کرده اند. مشکلاتی که در صورت رفع آن می توان زمینه افزایش جمعیت روستائی و به تبع آن افزایش تولید محصولات ارگانیک و فراهم کردن زمینه اشتغال جوانان روستایی را فراهم کرد.
راه ارتباطی یکی از ضروریاتی است که زمینه حضور سرمایه گذاران را فراهم می کند و در صورت قصور در این حوزه، توسعه منطقه با مخاطره روبرو خواهد شد.
در سال های اخیر نظام مقدس جمهوری اسلامی با همت دولت محترم تدبیر و امید تلاش زیادی برای رفع محرومیت از دورترین نقاط کشور انجام داده و خوشبختانه در این زمینه موفق عمل کرده است.
با اذعان به اینکه همچنان کاستی هایی وجود دارد اما با توجه به اینکه خوشبختانه نگاهی مثبت در راس دولت محترم و خاصه در دکتر نجفی؛ استاندار محترم گیلان و سایر مدیران استانی و شهرستانی در خصوص جذب سرمایه گذار و استفاده از ظرفیت بخش خصوصی وجود دارد، امید داریم این موانع هرچه زودتر برطرف شود.
« دنیای سفر » این نوشته را از « گیل نگاه » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
