بیشترین جمله ای که تکرار شد هم این جمله بود: معلوم نیست چقدر از شهرداری حقوق می گیرن برا این کارا؟ و حتی منتظر جواب نمی ماندند و به سرعت رد می شدند.
روز جهانی بدون خودرو، روزی برای تحقق آرزوی هوای پاک است. با همین ایده دور هم جمع شدیم تا شاید بتونیم تلنگر کوچکی به آدم های اطراف مان بزنیم. برنامه ای نمادین را در پارک ملت مشهد که بسیار پرتردد است اجرا کردیم. در این برنامه جمعی از اعضای گروه رفتگران طبیعت خراسان رضوی این بار برای اعتراض به خودروهای تک سرنشین پلاکارد به دست گرفتند.
جملات چاپ شده بر روی پلاکارها مربوط به اثرات آلودگی هوا ناشی از خودروهای تک سرنشین و ترغیب مردم به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی بود.
اعضا رفتگران طبیعت این پلاکاردها را در دست داشتند و با فاصله از هم در مسیر رفت و آمد مردم ایستاده بودند.
واکنش های مردم به شدت جذاب و جالب بود. مردم بیشتر با گلایه شروع به صحبت می کردند.
برخلاف انتظارمان که منتظر جوان ترها بودیم، گروه سنی 45 تا55 سمت مان می آمدند. بعد از خواندن جملات روی پلاکاردها فقط دنبال راه حل بودند.
بیش ترین جمله ای که تکرار شد هم این جمله بود:
- معلوم نیست چقدر از شهرداری حقوق میگیرن برا این کارا؟
و حتی منتظر جواب نمی ماندند و به سرعت رد می شدند.
جملات دیگری هم شنیده می شد:
- بیکارین ها!
- تا کی اینجا می ایستین؟
- چرا پلاکارد ها رو رو درخت نصب نمی کنین؟
- دولت چیکاره است؟ چرا همش مردم باید یه کاری کنن؟
- اول اتوبوس ها رو تجهیز کنین بعد بگین از اتوبوس استفاده کنین
- اتوبوس های خیلی از مسیرها بدون کولر است و بسیار هم شلوغه
- دوچرخه سواری خانوم ها رو آزاد کنین!
در جواب سوالات بالا باید بگویم: قبل از هرچیز ممنونم که به ما توجه کردید، درست است که در هر قسمتی ضعف هایی به چشم می خورد اما تا تک تک خودمان نخواهیم چیزی تغییر نخواهد کرد. تک تک افراد گروه رفتگران طبیعت به این جمله اعتقاد دارند که در نهایت جامعه ی آرمانی خود را خواهیم ساخت و تک تک مردم شهرمان را همراه خواهیم کرد.
در بین تمامی صحبت ها لبخندها و خسته نباشیدهای اندکی انرژی های مضاعفی به ما می دادند.
روز جهانی بدون خودرو در ابتدا با هدف ارتباط بیشتر مردم در معابر با یکدیگر ایجاد شد. سابقه وجود چنین روزی به کشورهای هلند و بلژیک باز می گردد و هدف اولیه چنین روزی نگرانی های محیط زیستی نبوده بلکه اعتراض های اجتماعی و سیاسی مقصد به وجود امدن چنین روزی بوده است. رفته رفته جنبه زیست محیطی این حرکت پررنگ تر شد و روز جهانی بدون خودرو شکل گرفت.
در ایران نیز از یک گروه تلگرامی با عنوان پویش سه شنبه های بدون خودرو جرقه این کار را زد. این پویش با مدیریت جوان اراکی در کمتر از پنج ماه تبدیل به حرکت بزرگی در تمام ایران شد که البته هنوز جای کار بسیار دارد.
عکس ها از: سید محمد ال رسول
