داماش؛ چلچراغی بر سقف سبز گیلان

داماش، روستایی ییلاقی و از توابع شهرستان رودبار است که حدفاصل جاده رشت به تهران، بین لوشان و منجیل قرار گرفته است.

داماش، روستایی ییلاقی و از توابع شهرستان رودبار است که حدفاصل جاده رشت به تهران، بین لوشان و منجیل قرار گرفته است. این روستا با وجود تمام زیبایی هایش که خاص مناطق شمالی کشور است، بیش از هر چیز دیگری به واسطه گل منحصربه فردی با نام سوسن چلچراغ شهره شده است. این گل به عنوان نخستین گیاهی که در میراث ملی ایران به ثبت رسیده، شکوفه هایی سفید رنگ دارد که به صورت واژگون باز می شوند و در واقع وجه تسمیه چلچراغ نیز همین است. سوسن چلچراغ از جمله گل های نادر و کمیابی است که تاکنون فقط در دو نقطه جهان شناسایی شده است؛ یکی در روستای داماش و دیگری در منطقه لنکرن جمهوری آذربایجان. از این رو رویشگاه سوسن چلچراغ در روستای داماش به مساحت 4 هکتار تحت حفاظت قرار دارد.

اما علاوه بر این گل زیبا، داماش به دلیل وجود چشمه های آب معدنی بسیاری که در آن قرار گرفته و به نوعی دلیل شکل گیری این روستا به عنوان یک سکونتگاه به شمار می روند نیز معروف است؛ چشمه هایی با خواص درمانی بسیار و غنی از مواد معدنی. برای رسیدن به این روستا دو مسیر وجود دارد که یکی از آنها از شهر لوشان منشعب شده و پس از طی مسافت 35 کیلومتر و گذشتن از شهر جیرنده به روستا ختم می شود.

به عبارتی در مسیر جاده اصلی رشت - تهران در میانه شهر لوشان در سمت راست و به سمت کوهستان، باید وارد جاده جیرنده شد و در دامنه هایی تقریبا خشک و کم پوشش راه را حدود 35 کیلومتر ادامه داد. بعد از عبور از سربالایی ها و شیب های تند، شهر جیرنده پدیدار می شود؛ به مجرد خروج از روستای جیرنده راه فرعی سمت چپ جاده به سمت داماش می رود، از اینجا به بعد جاده ناهموارتر شده و اکثر مسیر خاکی است و عموما مه آلود است.

اما مسیر دوم از نزدیکی های رستم آباد منشعب می شود و پس از گذشتن از شهر «بره سر» به روستای داماش می رسد. به عبارت دیگر، از بزرگراه قزوین که به سمت شهر رشت می رویم، در ابتدای شهر رستم آباد به سمت بخش خورگام و پس از گذشتن از روستاهای انار کول، سندس، دشتویل، چره، دره دشت، چلکاسر، حشمت آباد و روستای چهارمحل، به تابلوی شهر بره سر برخورد می کنیم که پس از آن و برای رسیدن به داماش باید یک جاده خاکی 6 کیلومتری پیموده شود.