مشکل نبود آمارهای روشن و دقیق در صنعت گردشگری تبدیل به یکی از چالش های فعالان بخش خصوصی در این صنعت شده است.
آمارها اطلاعات بسیاری در اختیار فعالان و سرمایه گذاران قرار می دهند. به عنوان نمونه ارائه آماری با جزییات از سفر گردشگران خارجی مشخص می کند مردم کدام کشور به سفر به ایران علاقه بیشتری دارند، کدام یک مستعد سفر بوده و با برنامه ریزی می توان گردشگران کدام کشور را بیشتر جذب کرد.
با اینکه آمار سفر گردشگران خارجی به کشور اعلام شده اما هیچ گاه جزییات این آمار اطلاع رسانی نشده است. به هیچ وجه مشخص نیست که کشورهای مختلف چند درصد گردشگر به کشور ارسال کرده اند. این مشکل درباره گردشگری داخلی کشور نیز وجود دارد، بیش تر مدیران گردشگری استان ها آماری درباره میزان سفر گردشگران به این استان در دست ندارند، آماری درباره درآمدزایی گردشگری نیز در دسترس مدیران گردشگری نیست.
به نظر می رسد آمارها در دسترس مدیران گردشگری استان ها هستند اما آن ها علاقه ای به ارائه آمار گردشگری ندارند! اما در میان این همه صنعت چرا باید آمار گردشگری کشور مخفی بماند؟ چگونه است که تمامی صنایع به آمار و ارقام مورد نیاز خود دسترسی دارند و از رسانه ای کردن آن ترسی ندارند اما صنعت گردشگری نیاز به این همه مخفی کاری و محافظه کاری دارد؟
این پرسشی است که باید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به آن پاسخ دهد چراکه این سازمان به عنوان نهاد رسمی گردشگری از ارائه آمار خودداری کرده و یا آمارهایی که ارائه می کند از نظر کارشناسان و فعالان گردشگری شفاف و دقیق نیست.
مشکل نبود آمارهای روشن و دقیق در صنعت گردشگری تبدیل به یکی از چالش های فعالان بخش خصوصی در این صنعت شده است، این در حالی است که بیش ترین فعالیت های گردشگری کشور توسط بخش خصوصی انجام می شوند. واضح است که برنامه ریزی برای توسعه گردشگری، یافتن راهکارهای مناسب برای مشکلات، در نظر گرفتن اقدامات مناسب برای تکمیل زیرساخت ها و سرمایه گذاری در صنعت گردشگری نیاز به در دست داشتن آمار صحیح دارد.
« دنیای سفر » این نوشته را از « روزنامه گسترش صمت » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
