گرچه هیچکدام از چهار زن هندوراسی خواندن و نوشتن نمی دانستند اما همگی قادر به یادگیری مهارت های لازم برای کمک به جامعه خود بودند.
مردم در مناطق در شمال شرق، جنوب و شرق هندوراس با مشکلات عدیده ای در غیاب انرژی الکتریکی مواجه هستند. آن ها امرار معاش خود را از طریق کشاورزی آن هم به شکل حق الزحمه ای در طول فصل برداشت در مزارع بزرگ دور از منطقه سکونت خود به دست می آورند. دسترسی محدود به منابع انرژی داشته و زندگی در خانه هایی از چوب یا خشت از دیگر محدودیت های حاکم بر زندگی در مناطق ذکر شده است.
به گزارش «دنیای سفر» و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی برنامه عمران ملل متحد، چهار زن در هندوراس قدام به نصب 207 پنل خورشیدی جهت بهبود زندگی 54 خانوار کرده اند. هر پنل می تواند 85 وات برق تولید و سه لامپ، یک رادیو، تلویزیون و شارژ تلفن های همراه را تغذیه کند. چنین ویژگی سبب شده است برنامه کمک های کوچک سازمان ملل یک میلیون دلار بر روی پروژه انرژی خورشیدی در 18 کشور سرمایه گذاری کند؛ توانمندسازی زنان در این پروژه توانسته است 3778 خانواده و 22 هزار و 739 نفر را در 52 منطقه به انرژی الکتریکی متصل کند.
یونیتا زامبرانو 69 ساله می گوید: ما به این وضعیت عادت کرده بودیم ؛ فرزندان ما بدون هیچ نوری در طول روز نمی توانستند مطالعه کنند، آن ها از مشکلات تنفسی رنج می بردند و خانه و لباس های ما همیشه بوی دود می داد.
در سال 2014 آیریس اسپینال و کارمن لرد به همراه نورا کیسی و اینگرید میراندا خو درا برای برنامه شش ماهه به عنوان کارآموز پشتیبانی فنی برای تولید انرژی، در یک منطقه در هند آماده کردند. این سفر با همکاری دولت هند و برنامه کمک های کوچک سازمان ملل به عنوان یک برنامه حمایتی از سوی صندوق جهانی محیط زیست بود.
در سال 2008 مهندسان انرژی خورشیدی یک برنامه مبتکرانه را توسط دفتر کمک های کوچک سازمان ملل و کالجی در هند آغاز کردند. این کالج حمایت های فنی و مالی را از برنامه انجام می داد و و یکی از پیشگامان در زمینه آموزش فرآیندهای پیچیده تکنولوژیک آن به دانش آموزان بود. گرچه هیچ کدام از این چهار زن که ذکر آن ها در بالا رفت خواندن و نوشتن نمی دانستند اما همگی قادر به یادگیری مهارت های لازم برای کمک به جامعه خود بودند.
یکی از این زنان می گوید: ما هیچ مدرکی مشابه دانشجویانی که به صورت عادی در دانشگاه تحصیل می کنند، نداشتیم. در هند ما شیوه عملی برای ساخت لامپ، جمع آوری مدارهای الکتریکی و مدیریت و نصب پنل های خورشیدی را آموختیم، در ادامه با پشتیبانی آموزشی، مزایای فراوانی برای جامعه ما و کمک به مردم برای رهایی از فقر به وجود آمد.
پس از این آموزش، زنان برای تامین انرژی و نصب، تعمیر و نگهداری تجهیزات خورشیدی به جامعه خود بازگشته و بابت این خدمات دستمزد ماهانه ای از سوی کمیته انرژی خورشیدی واقع شده در شهرستان خود دریافت و در عوض 58 وات برق برای هر خانه تولید می کردند.
یولیتا زامبارانو می گوید: اکنون ما علاوه بر روشنایی می توانیم از رادیو و تلویزیون استفاده کنیم؛ انرژی تولیدی همچنین می تواند تلفن های همراه ما را شارژ کند. اکنون کودکان ما می توانند در طول شب مطالعه کنند و ما نیز به اخبار گوش داده و یا کتاب مقدس را بخوانیم؛ گفت و گو کنیم و خطرات کمتری را نسبت به آتش سوزی های قبل شاهد باشیم.
در برخی مدارس که سیستم انرژی خورشیدی در آن نصب شده است، معلمان از ابزارهایی برای ارتقای کیفی آموزش بهره می گیرند و همچنین دانش آموزان در کلاس می توانند به رادیو متصل شوند.
نماینده مقیم سازمان ملل در هندوراس می گوید: انرژی برق می تواند نقش حیاتی در بهبود کیفیت زندگی ایفا کند، ابتکار عملی که در این کشور به کار گرفته شد می تواند پیشران توسعه در جوامع و افزایش مشارکت آنها باشد.
