29 مارس 2024 - 20:23

گرفتن عکس یادگاری به جای خرید!

9 آوریل 2016 - 10:20 dsfr.ir/a315k

گرفتن عکس یادگاری به جای خرید!
ایسنا
باب اسفنجی در کنار صنایع دستی اصفهان

عرضه باب اسفنجی‌ های چوبی در میدان نقش جهان اصفهان به عنوان شهر جهانی خلاق صنایع دستی در نوروز ظاهرا چندان به چشم ناظران صنایع دستی نیامده بود.

بالا بودن قیمت صنایع دستی و کم شدن قدرت خرید مردم در نوروز 95 موجب شد که بسیاری از آنها به گرفتن عکس یادگاری با صنایع دستی اکتفا کنند.

به گزارش خبرنگار ایسنا، در حالی که میدان نقش جهان اصفهان در نوروز امسال پر از گردشگرانی بود که برای رفتن به عالی قاپو، مسجد شیخ لطف‌ الله و مسجد امام یا کالسکه سواری صف طولانی بسته بودند، فروشگاه‌ های صنایع دستی که ظروف مینا، قلمزنی روی مس یا خاتم را عرضه می‌ کردند، خالی از گردشگر بودند.

گردشگرانی که در نوروز 95 اصفهان را برای سفر انتخاب کرده بودند، ترجیح می‌ دادند به جای خرید صنایع دستی با برخی از آنها عکس یادگاری بگیرند، چون معتقد بودند قیمت صنایع دستی در میدان نقش جهان بسیار بالاست و آنها قدرت خرید ندارند.

با این حال، بازار فروش دمپایی یا کیف‌ های طرح جاجیم که به نظر چینی می‌ رسیدند، در برخی از فروشگاه‌ های صنایع دستی میدان نقش جهان داغ بود تا دست‌کم فروش حداقلی در نوروز داشته باشند.

قوری‌ ها و گلاب‌ پاش‌ های بی‌ کیفت بسته‌ بندی شده با برند ایرانی که آن‌ ها هم بیشتر شبیه محصولات چینی بودند، در میدان نقش جهان اصفهان به وفور دیده می‌ شد؛ این در حالی است که طبق مصوبه سال 89 هیات دولت، فروش صنایع دستی خارجی در سایت‌ های تاریخی و فرهنگی، ممنوع است.

عرضه باب اسفنجی‌ های چوبی در شهر جهانی خلاق صنایع دستی یکی دیگر از نکات قابل توجه بود که ظاهرا چندان به چشم ناظران صنایع دستی نیامده بود.

با وجود چنین آشفتگی در بازار صنایع دستی ایرانی در میدان نقش جهان، برخی از عرضه‌ کنندگان صنایع دستی از فروش نوروزی‌ شان ناراضی بودند.

بهشتی - مدیر یکی از فروشگاه‌های صنایع دستی  گفت: امسال،‌ مردم قدرت خرید نداشتند؛ بنابراین بسیاری از فروشگاه‌ ها مجبور بودند کالاهای ارزان‌ تر مثل دمپایی یا ساک‌ های ارزان قیمت بفروشند؛ البته فروشگاه‌های صنایع دستی این کار را تنها در ایام نوروز انجام می‌ دهند.

او با بیان این‌ که تنها ظرف‌های خاتم‌ کاری و مسی، فروش خوبی داشته‌ اند، اضافه کرد: دیگر محصولات صنایع دستی امسال فروش خوبی نداشتند. در کل، فروش نوروز سال گذشته بهتر از امسال بود.

مدیر یکی دیگر از فروشگاه‌ های صنایع دستی نیز بیان کرد: امسال برخی از فروشگاه‌ ها محصولات ترک و چینی را هم در کنار صنایع دستی ایرانی عرضه کردند تا فروش حداقلی، داشته باشند. بازرس‌ های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هم در این مورد چندان سخت‌ گیری نکردند.

به گزارش ایسنا،‌ سال گذشته طی پیگیری‌ های حقوقی صورت گرفته از سوی معاونت صنایع‌ دستی و هنرهای سنتی کشور با اعضای شورای جهانی صنایع‌ دستی و رایزنی‌ های انجام شده در اجلاس آسیا اقیانوسیه در کشور هند، دو شهر اصفهان و تبریز ثبت جهانی شدند.

پیش از این در حوزه صنایع دستی، شهر یا مکانی از سوی ایران ثبت نشده بود. در سال 2015 میلادی در سطح دنیا تنها شش شهر کاندیدای ثبت جهانی بودند که اصفهان و تبریز به واسطه داشتن ویژگی‌ ها و شرایط خاصی که در زمینه صنایع‌ دستی و بافت فرش داشتند، برای نخستین‌بار به طور همزمان به ثبت جهانی رسیدند.

با آنکه اصفهان عنوان شهر خلاق صنایع دستی جهان را یدک می‌ کشد برخی فروشندگان معتقدند همچنان صنایع دستی کشورهای دیگر از جمله ترکیه و چین عرضه می‌ شوند. طبق مقررات شورای جهانی صنایع‌ دستی (WCC) اگر کشور مربوطه از حفاظت عنوان کسب‌ کرده تعلل کند، این عنوان جهانی پس گرفته می‌ شود.

دیدگاه ها

  • یاسر 9 آوریل 2016 - 17:44

    اصلا درش تخته بشه بهتره.
    یه گلدون فیروزه، 1 میلیون و100 هزار تومن
    یه ترمه 1 متری، 500 هزار تومن
    به بشقاب مینا 20 سانتی، 430 هزار تومن
    یه جا شکلاتی خاتم، 850 هزار تومن...
    به شخصه به عنوان یک ایرانی، برای هنری که بومیه کشورمه ولی اونقدر گرونه که خودم اصلا از پسش برنیام؛ ترجیح میدم پول خرج نکنم، و معادل کپی شده چینیش که فقط شبیه ش هست رو با قیمتی فوق العاده پایین تر بخرم و بذار پشت ویترین دکورم و هیشکی هم نفهمه اصله یا کپی!

  • babakhani 11 آوریل 2016 - 09:56

    من ضمن انتقاد از دیدگاه یاسر، چنین رویه هایی را در عدم فرهنگ خرید صنایع دستی مان مرتبط می دانم. ما عادت کرده ایم برای گوشی موبایل و انواع اقلام دیگر هزینه کنیم اما درباره صنایع دستی انتظار خرید جنس ارزان و باکیفیت را داریم. نتیجه هم ورود انواع و اقسام کالاهای چینی در اصفهان است و خریدار ایرانی نیز ترجیح می دهد چنین کالاهایی را خریداری کند. مساله این است که خرید صنایع دستی اصیل مانند برخی اقلام مشمول زمان نمی شود که با گذشت آن، کالا ارزش خود را از دست بدهد. اما در ذهن بسیاری صنایع دستی ارزشی به میزان کاسه و بشقاب دم دستی آشپزخانه را دارد که باید آن را هرازگاهی عوض کرد. به نظرم با تغییر نگاه نسبت به صنایع دستی اصیل و تبدیل آن به کالایی با ارزش می توان جایی برای آن در سبد هزینه کرد سالانه خانوار باز کرد.

1