معاون صنایع دستی کشور از امضای تفاهم نامه این معاونت با یونیدو (سازمان توسعه صنعتی سازمان ملل) خبر داد.
به گزارش دنیای اقتصاد، بهمن نامورمطلق گفت: «از این پس تجربیات سازمان های جهانی چون یونیدو در حوزه اشتغال و طراحی محصول و تجاری کردن آن به ایران منتقل می شود.»
آن طور که پیش از این بهمن نامورمطلق گفته است، سهم صنایع دستی در بودجه سال 95 افزایش داشته و این میزان افزایش نسبت به سال های گذشته قابل توجه بوده است. او همچنین بارها بر نقش مهم صنایع دستی در صادرات غیرنفتی تاکید کرده و این حوزه را عامل مهمی در توسعه اشتغال برشمرده است.
حالا این مقام ارشد صنایع دستی درحالی از امضای تفاهم نامه میان «یونیدو» و معاونت صنایع دستی خبر داده که این همکاری می تواند زمینه های بهره گیری از تجارب تجاری و اقتصادی را در این حوزه فراهم کند.
بهمن نامورمطلق در این باره به «مهر» گفته است: «سازمان توسعه صنعتی سازمان ملل با نام اختصاری UNIDO از سازمان های تخصصی سازمان ملل متحد است که در زمینه اشتغال فعالیت می کند و هدف اولیه آن، ارتقا و شتاب بخشیدن به توسعه صنعتی کشورهای در حال توسعه است.» به گفته وی، این سازمان در داخل ایران هم با وزارت کار، تعاون و امور اجتماعی همکاری می کند و در آخرین روزهای سال 94 تفاهم نامه مذکور با یونیدو به امضا رسیده است.
معاون صنایع دستی ضمن اشاره به مفاد تفاهم نامه چهارگانه با یونیدو تصریح کرده است: «این تفاهم نامه به امضای یونیدو، معاونت گردشگری و معاونت صنایع دستی و همچنین معاونت کار وزارت کار و تعاون رسید تا تجربیات سازمان های جهانی چون یونیدو در حوزه اشتغال و همچنین طراحی محصول و تجاری کردن آن به کشوری در حال توسعه چون ایران منتقل شود.»
نامورمطلق، کاربردی کردن صنایع دستی ایرانی را یکی از اهداف مهم یونیدو برشمرده و افزوده است: «یکی از مشکلات ما، به ویژه در خارج از کشور این است که صنایع دستی ما با سلیقه مردم جهان، به ویژه اروپایی ها هماهنگ نیست. به همین خاطر، بازار هدف خود را در این کشورها از دست داده ایم.»
وی با ذکر مثالی در این باره ادامه داده: «من در سفر اخیر خود به اتریش به یک فروشگاه و نمایشگاه فرش رفتم که مدیر آن ایرانی بود اما کمتر نشانی از فرش ایران در آن به چشم می خورد. مدیر فروشگاه معتقد بود اروپایی ها، ارتباط چندانی با فرش ایرانی برقرار نمی کنند؛ چراکه آپارتمان هایشان کوچک است و فرش ایرانی به خاطر شلوغی و موتیف های بسیار با فضاهای جدید هماهنگی ندارد.»
معاون صنایع دستی با تاکید بر لزوم درآمدزایی از صنایع هنری کشور، یادآور شده است: «هنرمندان ما از طریق تولید و فروش صنایع دستی زندگی و امرار معاش می کنند، به همین خاطر نمی توانیم از تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع دستی انتظار داشته باشیم بیشتر از شناخت سلیقه مشتری، به حفظ اصالت ها فکر کنند، زیرا به این ترتیب ممکن است بازار خود را از دست بدهند؛ همان گونه که امروز، این اتفاق افتاده و فرش ما جای خود را به ویتنام و نپال و حتی افغانستان و پاکستان داده است.»
نامورمطلق، حفظ اصالت ها را وظیفه دولت دانسته و خاطرنشان کرده است: «بخش خصوصی باید به بازار و سلیقه مخاطب خود فکر کند؛ حفظ اصالت ها برعهده بخش دولتی است. پژوهشکده هنرهای سنتی وابسته به معاونت صنایع دستی باید در حفظ این اصالت ها تلاش کند.»
او البته به این سوال هم پاسخ داده که چه تضمینی برای اجرایی شدن مفاد تفاهم نامه با یونیدو وجود دارد. به گفته این مقام مسوول، این یک تعهد دو جانبه است، نه کسی یونیدو را مجبور به انجام کاری کرده و نه معاونت صنایع دستی را. نامور تاکید کرده: «یونیدو به بخشی از وظایف خود جامه عمل پوشانده و ما هم بر اساس احساس نیاز خود به دریافت تجربیات و دانش جهانی در زمینه کارآفرینی و درآمدزایی، این تفاهم نامه را امضا کرده ایم؛ به این امید که زمینه تجارت جهانی و تولید انبوه صنایع دستی فراهم شود.»
حالا مدتی می شود که فعالیت های هنرمندان صنایع دستی دارد روی ریل صادرات و تجاری شدن قرار می گیرد؛ امری که در فقدان درآمدهای نفتی شاید بتواند بخش اندکی از کاهش درآمدها را پوشش دهد.
