حداکثر حدود 10 درصد تقصیرها به موضوعاتی با عناوین شبیخون های زیست محیطی و یا بیوتروریسم مربوط می شود.
به گزارش زیست بوم، ح. ثابتی، روزنامه نگار و عضو انجمن متفکرین ایران چندی قبل مقاله ای را تحت عنوان «چرا هیچ کسی تحقیقی نمی کند؟ چرا هیچ کسی مشکوک نمی شود؟» در روزنامه همشهری منتشر کرد و در آن بر فرضیه بروز خشکسالی و ویرانی طبیعت ایران به دلیل پروژه هارپ اصرار ورزید.
وی در این مقاله نوشت: جنگ آب و هوایی حقیقت دارد. آن را جدی بگیرید. آیا تاکنون از خودتان پرسیده اید که چرا در ایران به یک باره و ظرف مدت تنها ده سال بسیاری از رودخانه ها، تالاب ها و دریاچه های خشک شدند؟!
ثابتی در بخش دیگری از مقاله خود آورد: چگونه زاینده رود، ارومیه، گاوخونی، پریشان، بختگان، هورالعظیم، هامون و صدها اکوسیستم دیگر از پهنه جغرافیایی ایران ناگهان ناپدیدگشتند؟ اگر این پرسش را از یک استاد دانشگاه در رشته محیط زیست بپرسید بی درنگ خشکسالی و سدسازی های اشتباه و چاههای غیرمجاز را عامل چنین وضعی می داند... اگر این وضع در سراسر دنیا حاکم بود جای تعجب نداشت اما به گونه ای مشکوک این تغییرات تنها در پهنه ایران و پیرامون آن به چشم می خورد. اگر گرمایش جهانی زمین عامل این فاجعه است چرا در اروپا و آمریکا شاهد فاجعه ای در این ابعاد نیستیم؟ ... یعنی ممکن است دشمنان ایران مانند اسرائیل توانسته باشند در یک نبرد پنهان سبب ناباروری ابرها وگرمایش منطقه ای خاص از زمین شوند؟ ... در بهمن 93 در روزنامه همشهری مقاله ای را دیدم که دقیقا وجود چنین فناوری ای را تائید می کرد. شگفت آنکه مقاله از قول گاردین نقل قول کرده و به دست داشتن سی آی ای در تغییرات اقلیمی جهان اشاره داشت.
ثابتی با انتقاد شدید از جامعه علمی کشور و رسانه ها نوشت: دانشمندان ما هم که معلوماتشان محدود به ترم های دانشگاهی می باشد چون سواد فنی و سیاسی برای درک موضوع را نداشتند خودشان را به نشنیدن زدند و در نهایت چون حرفی برای گفتن نداشتند این موضوع را شایعه ای بیش ندانستند.
او تاکید کرد: آیا سلاحی از این ویرانگرتر برای نابودی یک کشور وجود دارد؟ روستاها در اثر خشکسالی تخلیه و کشاورزی نابود می شود.شهرها مملو از جمعیت غیرمولد و مصرف کننده خواهدشد و دولت ناچار خواهد بود برای سیرکردن شکم این جمعیت گرسنه تمام ذخایر ارزی خود را به واردکردن مواد کشاورزی از خارج اختصاص دهد و این یعنی برباد رفتن استقلال مملکت و همان خواست دشمنان ایران. حتی ده ها بمب هسته ای و جنگ کلاسیک نمی تواند چنین تخریبی برای کشور به بارآورد. یک توطئه جهانی و پاسخی به آن؛ هارپ چقدر مقصر است و ما چقدر؟
مطلب زیر به قلم سید محمد هاشمی پاسخی به سئوالاتی است که در متن بالا آمده و بیان بخش دیگری از واقعیات که نشان می دهد داوری نسبت به پدیده های طبیعی کره زمین و طرح فرضیه های مختلف درباره آن ها باید حوزه وسیع تری از اطلاعات را در برگیرد.
مقصر شرایط پیچیده طبیعی کنونی جهان و ایران کیست؟
سید محمد هاشمی: بحث هارپ مهم و جدی است و در این مورد تحقیق کرده ام. فناوری هارپ یک مکانیسم آفندی و یا عملیات هجومی است که در شمال کانادا و آلاسکا و در منآطق قطبی مستقر است و با تولید امواج الکترومغناطیسی قوی و متمرکز و ایجاد لرزه های شدید و مستمر سبب ارتعاش در طبقات تکتونیک زمین، بروز زمین لرزه و ایجاد سونامی در دریاها و برخاستن گرد و غبار همزمان با وزش بادهای غالب پر پتانسیل در مناطق مختلف زمین می شود.
متاسفانه در دولت قبل سامانه های کوچک تولید این امواج الکترو مغناطیسی به بهانه ایجاد باران و فرونشاندن گرد و غبار در استان های خوزستان و آذربایجان غربی وارد کشور شد. این سامانه ها به عنوان تکنولوژی روسی در ایران راه اندازی شده، در حالی که در هیچیک از کشورهای جهان آزمایش و تست نشده و مورد تائید قرار نگرفته بودند. جالب آنکه وارد کنندگان این سامانه با توجه به حجم سرمایه گذاری دولت فقط به نتایج آزمایش ها احتیاج داشتند و وقتی با اعتراض کارشناسان و سازمان حفاظت محیط زیست در دولت یازدهم مبنی بر آفندی و مضر بودن سیستم عملیات آن ها روبرو شده و آزمایش را متوقف کردند.
کارشناسان دفاعی کشور احتمال می دهند تاثیر و سببیت ایجابی این سامانه و فعالیت آن در زلزله ورزقان سونگون بسیار موثر بوده است. بعضی از کارشناسان این فناوری، سونامی های ژاپن و جزیره بالی اندونزی را نیز متاثر از آزمایش این سیستم می دانند. البته تغییرات آب و هوایی متاثر از گرم شدن کره زمین و آب شدن یخ های قطبی تحت عنوان climate change بیشترین تاثیر را داشته است. ولی سوء مدیریت و کارشناسی های غلط در برداشت بی رویه از آب های زیر زمینی و صدور مجوز حفر چاه های عمیق غیر مجاز به نحوی که عدد اعلامی آن به هشتصد هزار حلقه می رسد سطح آب های استراتژیک کشور را 17متر کاهش داد. اگر بدانیم برای جبران و ترمیم هر متر از آب های استراتژیک 20 سال وقت و به عبارتی 340 سال زمان نیاز است، به عمق فاجعه شاید پی ببریم. اگر هر نسل را حدود 34 سال در نظر بگیریم در واقع طی 10 سال گذشته آب ذخیره 10 نسل آینده را مصرف و اسراف کرده ایم.
به نظرم اگر بخواهیم درصد تاثیر هر یک از این عوامل را تخمین بزنیم، موارد زیر احصاء می شود:
- خشکسالی فراگیر جهانی تحت تاثیر افزایش گازهایی گلخانه ای و گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی حدود 60 درصد تاثیر داشته و تقصیر بر عهده همه کشورهای جهان از جمله ایران آمریکا، چین، هند، استرالیا، روسیه و ... است.
- عدم مدیریت یا سوءمدیریت و اقدامات عملیاتی غیرعلمی و غیرکارشناسی در مدیریت منابع آب و استفاده بی رویه و اسراف گونه از منابع آب حدود 30 در صد موثر بوده و ناشی از مدیریت نیم قرن گذشته کارشناسان کشور است. برای درک موضوع، دیدن و تامل در مفاهیم بنیادین فیلم مستند «مادرکشی» را توصیه می کنم.
- حداکثر حدود 10 درصد تقصیرها به موضوعاتی با عناوین شبیخون های زیست محیطی و یا بیوتروریسم مربوط می شود که در این صورت سوء استفاده از فناوری آفندی هارپ از جمله این روش هاست. به دلیل ناآگاهی های علمی مدیریت اجرایی وقت، متاسفانه یکی از فناوری های مرتبط به نام فناوری روسیه برای مقابله با ریزگردها وارد کشور و از آن استفاده آزمایشگاهی شد.
بنا بر این اگر بخواهیم همه دلایل اصلی در بندهای 1 و 2 را نادیده بگیریم و علل مشکلات را متاثر از استفاده مثلا اسرائیل از فناوری آفندی هارپ برای تغییرات زیان آور طبیعی بدانیم، علیرغم احتمال صحت، آدرس غلط داده ایم.
لازم به ذکر است در اسرائیل با توجه به نداشتن منابع آبی و بحران آب و مدیریت صحیح منابع آب کاشتن هندوانه و گوجه فرنگی و کلیه محصولات کشاورزی آب بر ممنوع بوده و برای تامین منابع آب از ترکیه، بزرگ ترین سد این کشور را، اسرائیلی ها طراحی و مهندسی نموده و با پیمانکاری سریع الاحداث خطوط لوله انتقال آب را دقیقا از مناطقی که تحت تصرف داعش در نوار مرزی ترکیه-سوریه بوده لوله گذاری کرده اند تا در آینده نزدیک از آن استفاده کنند. این سد به عنوان یکی از بزرگ ترین سدهای جهان تاثیر بسیار شدید در کاهش آب دجله و فرات و خشک شدن نواحی مرکزی عراق داشته و بزرگ ترین Hot Spot های گرد و غبار عراق که نواحی غربی ایران را به شدت متاثر می سازد در این منطقه واقع است.
