28 مارس 2024 - 13:03

شناسایی 162 اثر تاریخی در راه شاهی هخامنشی

16 مارس 2016 - 16:00 dsfr.ir/oh5hw

شناسایی 162 اثر تاریخی در راه شاهی هخامنشی
100sotun.blogfa.com
لیدوما یک محوطهٔ باستانی است که در راه شاهی بین تخت جمشید و شوش قرار داشته است.

کاوش فصل نخست راه شاهی هخامنشی شوش - تخت جمشید به شناسایی 162 اثر ،مکان و محوطه باستانی منجر شد.

به گزارش پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، اسماعیل یغمایی سرپرست هیأت کاوش فصل نخست "شناسایی، کشف و مستندسازی بقایای باستان شناختی راه شاهی هخامنشی شوش - تخت جمشید" این مطلب را هنگام ارایه گزارش به چهاردهمین گردهمایی سالانه باستان شناسی ایران بیان کرد.

او با اشاره به اینکه محوطه های شناسایی یا مطالعه شده در این برنامه در برگیرنده آثاری از دوران تاریخی و اسلامی است تصریح کرد: بنا به ماهیت فراگیر این بررسی تعدادی محوطه پیش از تاریخی نیز شناسایی و مستندنگاری شد.

وی افزود: از آثار شناسایی می توان به 18 پل، 11 بند، 5 شهر، 14 قلعه، دژ و برج دیدبانی، 49 محوطه و تپه باستانی، 4 کاروانسرا، بقایای باستانی 5 جاده سنگفرش و 6 راه شوسه باستانی و شمار زیادی دخمه، استودان، گورهای توده سنگی و گورستان اشاره کرد.

این باستان شناس گفت: از جمله اهداف فصل نخست این طرح می توان به شناسایی، مکان یابی و معرفی منزلگاه، کاروانسراها و اقامتگاه های میان راهی دوران ساسانی - اسلامی بین شوش و بهبهان، مطالعه و بررسی انتقادی متون کهن و استخراج اطلاعات در پیوند با راه های این مسیر و ترسیم چشم انداز باستان شناختی راه های کهن این مسیر در دوران تاریخی اشاره کرد.

وی کشف و شناسایی محوطه های هخامنشی در مسیر راه شاهی و تطبیق آن با متون و گل نبشته ها به منظور شناسایی منزلگاه راه شاهی، نقشه برداری محوطه ها و طراحی و مستندنگاری آثار و بقایای معماری و یادمانی دوره هخامنشی در امتداد این مسیر را از دیگر اهداف اجرای این طرح اعلام کرد.

گفتنی است، شبکه جاده ای و خبررسانی هخامنشیان یکی از جالب توجه ترین و شگفت انگیز ترین جنبه های تشکیلات اداری حکومت هخامنشی است.

اداره امور این شاهنشاهی گسترده از دره سند در شرق تا سواحل دریای اژه در غرب، از سیر دریا در شمال تا اسوان در جنوب نیازمند سامانه ارتباطی پیشرفته ای بود که در چارچوب آن مراکز مهم اداری، سیاسی، نظامی و بازرگانی در کوتاه ترین زمان ممکن با هم در پیوند باشند.

این شبکه ارتباطی که یکی از نخستین سامانه های پیشتاز نامه رسانی جهان به شمار می رود بر پایه مدیریت کار آمد منابع انسانی، شناخت جغرافیا، ساخت جاده ها و تربیت نیروی انسانی و اسب استوار بوده است.

وجود شبکه ارتباطی بزرگ مقیاس (سارد-شوش) از دوره هخامنشی در متون کلاسیک یونانی تأیید شده و به نام و فواصل برخی نقاط مهم و تعداد ایستگاه های آن ها هم اشاره شده است.

1