توجه به زنانی که عهده دار تامین مخارج زندگی شان هستند و در مشاغل مختلف مشغول به کار می باشند یکی از ضرورت های اجتماعی است.
به گزارش دنیای سفر و به نقل از شماره 39 هفته نامه توسعه شمال؛ در گوشه پیاده روها و کنارگذرهای خیابان ها و لا به لای شلوغی ها هر روز زنان دست فروش را می بینیم که بساط می چینند و گاهی بانوانی با پوشش خیلی ساده و چشمانی معصوم کنار پله های یک کوچه فرعی نشسته اند.
این زنان متکدی نیستند و فقط به اجبار زندگی و برای تامین معاش خانواده، روزها از خانه به خیابان می آیند تا در کنار بساطی محقر، خرج حلال سفره شامی را فراهم آورند. برخی از زنان سرپرست خانواده شان را به علت طلاق، فوت، زندانی شدن از دست داده اند و باید به تنهایی مخارج زندگی را تامین کنند و افرادی از این زنان متاهل و بدسرپرست هستند و همسرشان به دلیل اعتیاد و یا از کار افتادگی، نمی تواند هزینه زندگی خود را تامین کند.
بکارگیری زنان در بخش های اشتغال، فراهم کردن فرصت های شغلی مناسبت، ایجاد کارگاه های تولید و توزیع راهکارهایی است که مسئولان مربوطه در جهت توسعه و ارتقاء توانمندسازی این گونه زنان می توانند فراهم نمایند.
هموازه زنان در بحث های مدیریتی، استخدام و اشتغال بیش از مردان در آسیب قرار دارند. متاسفانه زنان با کمترین حقوق به کار گرفته می شوند و گاه با انواع آزارها، چشم چرانی ها و نگاه های آلوده گرفته تا آزارهای لفظی و درخواست های نابجا در محیط های کاری خود رو برو اند.
فقیرترین افراد جامعه زنان بیوه سالمند هستند که گاهی در بسیاری از مواقع اجناس آن ها که می توان گفت تمام سرمایه و زندگی آنهاست، توسط ماموران شهرداری گرفته می شود. روند برخورد ماموران با این زنان اصلا صحیح نیست، این ماموران باید در مورد نحوه برخورد با این زنان از مشاوران و محققان علوم اجتماعی بهره بگیرند. وقتی پای صحبت مشکلات این زنان می نشینیم، یعنی مسئولان نیز نسبت به وضعیت زندگی این زنان شناخت بیشتری پیدا کنند تا راحت تر بتوانند به مشکلات شان رسیدگی کنند.
