نشریه تایم در گزارشی ویژه با اشاره به تحولات اجتماعی در ایران، گمانه هایی را در مورد تبعات سیاسی این تغییرات در دو حوزه داخلی و خارجی برشمرده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم؛ هفته نامه تایم در جدیدترین شماره خود، «ایران» را به عنوان موضوع اصلی خود برگزیده است. در گزارش ویژه ای که خبرنگار این نشریه از ایران تهیه کرده است بر موضوع تغییراتی که ممکن است طی 10 تا 15 سال آتی در کشورمان رخ دهد تمرکز شده است.
نویسنده نشریه تایم در بخشی از گزارش خود نوشته است که اکنون این آهنگ و مسیر تغییرات در ایران که نهایتا مشخص می کند توافق هسته ای تاریخی به دست آمده در 14 جولای مانع از یک جنگ شده است و یا اینکه تنها آن را به تأخیر انداخته است. در سند 110 صفحه ای توافق که با زبان پیچیده فنی نگارش شده است، فرض اصلی این است که با گذشت زمان ایران می تواند بیش از پیش قابل اعتماد شود.
در این گزارش با بیان ادعایی درباره محدودیت آزادی بیان در ایران، به نقل از یکی از شهروندان ایرانی نوشته شده است: «شاید یک راه برای بیان نارضایتی ما شیوه لباس پوشیدن و مواردی این چنین باشد» ... در این وضعیت یک جریان بزرگ تر اجتماعی وجود داد که اغلب (شامل جمعیت جوان کشور است که علاقه مند به تعامل با دنیای خارج هستند) جمعیتی که بیشتر هوادار میانه روها هستند.
همچنین به نقل از یک شهروند ایرانی نوشته شده است که «تغییر غیرقابل توقف است ... حتی در دوران تحریم ها نیز این تغییرات جریان داشت. برداشتن تحریم ها تنها می تواند سرعت آن را افزایش دهد. و این تغییر سریع تر و گسترده تر خواهد شد».
با این همه، ایران یک کشور منزوی نیست. ایران دارای جهان شهری ترین جمعیت در خاورمیانه است. روزانه 15 پرواز بین تهران و استانبول برقرار است، شهری که به مثابه دروازه غرب برای ایران است. جامعه ای که کلاس های یادگیری زبان انگلیسی در آن پرطرفدار هستند و حدود سه ماه پس از توافق هسته ای دیگر تقریبا نمی توان ایده ای را برای سر دادن شعار «مرگ بر آمریکا» در تهران یافت.
در این وضعیت به نظر می رسد که تندروها با گذر زمان رویکردهای نرم تر و متعادل تری را اتخاذ می کنند. رفسنجانی یک نمونه مشهور آن است. تنها سه سال پس از اینکه وی در سخنانی به صورتی علنی از خطر بزرگ ناشی از نمایان شدن تارهای موی زنان سخن گفته بود، به یک فرد لیبرال تر تبدیل شده بود. جایی که در سال 2005 و در پاسخ به پرسشی در مورد نوع پوشش مجاز برای زنان در صورت پیروزی در رقابت های ریاست جمهوری، با بالا بردن انگشت خود گفت کسی برهنه نمی شود. سخنی که حکایت از این داشت نه تنها ایران تغییر می کند بلکه حکمرانان آن نیز تغییر می کنند.
با این حال انگیزه ها و ایده های تندرو همچنان طرفدارانی برای خود داشته و در بین نسل جوان حامیانی برای خود پرورش داده است. جایی که یک خبرنگار جوان ایرانی که در تسخیر سفارت انگلیس دست داشته در گفتگو با خبرنگار تایم به تندرو بودن خودن افتخار می کند.
نتایج انتخابات اخیر نشان می دهد که علیرغم اینکه احمدی نژاد در اوج عدم محبوبیت دوران زمامداری خود را به پایان رساند، تندروها همچنان حمایت 20 درصد جامعه را همراه با خود دارند. اما محبوبیت جناح میانه رو به رهبری روحانی در حال افزایش است، خصوصا با توجه به شوق و اشتیاق حاصل از توافق هسته ای و وعده پایان دادن به وضعیت کنونی ایران به عنوان کشوری فرودست در عرصه بین المللی.
روحانی علیرغم اینکه برخلاف اصلاح طلبان روابطی قدیمی و مشحون از اعتماد را با رهبر ایران دارد اما وی نیز آسیب پذیر است. آنجا که اقتصاددانان می گویند که که اقتصاد ایران دچار یک سرخوشی است. خبرنگار تایم به نقل از کارمند یک بانک ایرانی می نویسد: انتظارات متأسفانه خیلی زیاد هستند. تا زمانی که سازمان ملل تأیید کند ایران به تعهدات خود پایبند بوده است، تحریم ها همچنان برقرار هستند، امری که پیش از آغاز فصل بهار رخ خواهد داد، اما حتی با وجود این شرایط بهبود فوری چندانی حاصل نخواهد شد.
از زمانی که روحانی جای احمدی نژاد را گرفت، ایران جای خود را به عنوان دشمن شماره یک آمریکا در خاورمیانه به داعش داده است. گروهی که هم ایران و هم آمریکا در حال مبارزه با آن هستند. برخی از تحلیلگران و کارشناسان ایرانی ساکن داخل و خارج از کشور این سخن را بر زبان آورده اند که ایران نسبت به عربستان سعودی می تواند شریک بهتری برای آمریکا باشد.
یکی از سیاستمدارن اصلاح طلب می گوید که «ما نیازمند موضع گیری های بهتری از سوی آمریکایی ها هستیم. ما مطمئن نیستیم که پس از پایان ریاست جمهوری اوباما چه اتفاقی رخ خواهد داد». 30 اکتبر بود که ایران برای اولین بار به مذاکرات حل بحران سوریه پیوست. کانال دیپلماتیکی که بین ایران و آمریکا برای حل موضوع هسته ای گشوده شد می تواند به کاهش بحران هایی منجر شود که در غیر این صورت اجتناب ناپذیر بودند.
