با پایان یافتن مرمت کاخ صد ستون تخت جمشید، داربستهای مرمتی این بخش از بنا نیز پس از 15 سال باز می شوند و گردشگران می توانند کاخ صد ستون را بدون داربست ببینند.
مسعود رضایی منفرد با بیان اینكه داربست های مرمتی این درگاه پس از 15 سال باز می شود، افزود: مرمت درگاه ضلع شمال شرقی كاخ 100 ستون توسط مرمت گران و استادكاران پایگاه میراث جهانی تخت جمشید انجام شده است و گردشگران می توانند این اثر تاریخی را بدون داربست های فلزی مشاهده كنند.
رضایی منفرد اضافه كرد: كاخ 100 ستون كه به تالار تختگاه یا تالار بارعام خشایارشاه معروف است در شمال خزانه و شرق كاخ آپادانا قرار گرفته و پس از آن وسیع ترین بنای صفه تخت جمشید است.
رضایی در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد: نقشه GIS (سیستم اطلاعات جغرافیایی) حریم تخت جمشید تهیه می شود در واقع با تهیه این نقشه، بازنگری و تعیین حریم مجموعه جهانی تخت جمشید صورت می گیرد.
وی به عملیات اجرای اسكن لیزر كاخ تچر نیز اشاره كرد و افزود: اجرای اسكن لیزر (تهیه نقشه برداری 3 بعدی) از كاخ تچر در حال انجام است كه این اقدام تاثیر به سزایی در پروژه های حفاظتی و مرمتی مجموعه جهانی تخت جمشید خواهد داشت.
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید گفت: كاخ داریوش یا تچر بر روی سكویی بنا شده و دارای اتاق مركزی است كه دارای 12 ستون است. درگاه های این اتاق با نفوش برجسته داریوش و همراهان تزئین شده است و بر فراز سر شاه نیز كتیبه ای به 3 زبان و 3 خط عیلامی، فارسی باستان و بابلی دیده می شود.
وی تاكید كرد: به دلیل ویژگی های این كاخ، برنامه نقشه برداری 3 بعدی از این محل آغاز شده است و به زودی قسمت های دیگر مجموعه جهانی نیز اسكن لیزر می شود.
گفتنی است؛ کاخ 100 ستون یا تالار تخت، دومین کاخ تخت جمشید از نظر وسعت است و خشایارشاه ساخت آن را شروع و اردشیر اول پایان داد. دیوارهای داخلی کاخ از مرمرسیاه بودند و در آنها تاقچه و پنجره تعبیه شده بود. ارتفاع ستون ها حدود 14 متر بود که سقف را نگه می داشته اند. ابتدا این کاخ برای خزانه ساخته شد ولی به خاطر وسعت کار خزانه کاربری آن تغییر کرد و به کاخ مهمانان تبدیل شد. این یک نظریه ای بود که سال ها به آن استناد می شد ولی اکنون نظریه جدیدی می گوید این کاخ محل سپاه جاویدان بوده و دلیل آن هماهنگی 100 ستون با طرح 100 سرباز درگاه های شمالی است.
« دنیای سفر » این نوشته را از « ایسنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
