28 مارس 2024 - 13:05

کشف سکونتگاه ۵۰ هکتاری دوره اشکانی در هرمزگان

26 نوامبر 2017 - 12:30 dsfr.ir/dv9si

قلعه فین هرمزگان

شاخص ترین اثر تاریخی شناسایی شده در قالب پروژه "بررسی و شناسایی نجات بخشی مسیر انتقال آب خلیج فارس به صنایع جنوب شرق در محدوده ی استان هرمزگان" محوطه باستانی ۵۰ هکتاری است که احتمالا از دوره اشکانی تا اوایل اسلام تداوم سکونت داشته است.

به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، حسین صدیقیان سرپرست هیأت کاوش با اعلام این خبر با اشاره به مشخص شدن مسیری در محدوده ی استان هرمزگان برای انتقال آب خلیج فارس به صنایع جنوب شرقی، لازم بود که همه ی این مسیر، بررسی باستان شناسی شود.

در صورتی که در این مسیر آثار باستانی مختلف مانند محوطه های باستانی یا بناهای تاریخی قرار داشت، اطلاعات ظاهری و موقعیت دقیق تمامی این آثار ثبت شده و در قالب گزارشی تحویل مسئولان شود.

خط انتقال آب در محدوده ی استان هرمزگان از نزدیکی روستای گچین (از توابع شهرستان بندر عباس) شروع شده و با گذشتن از مسیری در محدوده ی شهرستان های بندرعباس، بندر خمیر و حاجی آباد، وارد محدودۀ شهرستان سیرجان از توابع استان کرمان می شود.

شیوه ی اصلی بررسی به صورت پیمایشی انجام شد. که با تقسیم اعضای هیات به دو طرف خط لوله و تا شعاع یک کیلومتری آن صورت گرفت.

او با اشاره به اینکه بررسی در مناطقی که خط لوله از تونل عبور کرده بود بصورت پیمایشی صورت نگرفت، بیان کرد: تا حد امکان آثاری که فاصله ی آنها اندکی بیش از یک کیلومتر بوده و احتمال می رفت که شاید در آینده آسیبی ببینند نیز بررسی شد.

این باستان شناس با بیان این که در هر روستا یا منطقه نیز تا حدامکان از اطلاعات شفاهی مردم محلی نیز استفاده شد، افزود: در این بررسی ۱۷ اثر تاریخی مختلف شامل بناهای تاریخی، محوطه های باستانی و قبرستان تاریخی مورد شناسایی قرار گرفت که عمدتاً در محدوده ی بخش دوم قرار داشتند.

وی قدیمی ترین آثار شناسایی شده را احتمالاً مربوط به دوران اشکانی – ساسانی و جدید ترین آثار شناسایی شده مربوط به دوره ی قاجار بودند، و ادامه داد: شاخص ترین اثر تاریخی شناسایی شده نیز یک محوطه ی باستانی نسبتاً بزرگ با وسعتی بالغ بر ۵۰ هکتار بود. که احتمالاً از دوره ی اشکانی تا اوایل اسلام تداوم سکونت داشته است.

این محوطه ی باستانی که بنام روستای "سرچاهان" ثبت شده دارای شواهد سطحی فراوانی مانند بقایای معماری لاشه سنگی بعضا با ملات ساروج، سازه های پشته سنگی است که احتمالاً قبور تاریخی هستند. همچنین قطعات فراوان ظروف سفالین، قطعات شیشه در رنگ های مختلف و حتی قطعات مربوط به ظروف سنگی در این محوطه کشف شد.

او با ابراز تأسف از اینکه برخی از محوطه های باستانی شناسایی شده در داخل مسیر انتقال آب قرار گرفته که احتمالا تخریب شده اند، تأکید کرد: باید اقداماتی در این زمینه صورت پذیرد.

از نظر جغرافیایی این محدوده شامل مناطق مختلفی در بخش اول «از نزدیکی معدن گل گهر سیرجان تا روستای کهه از توابع شهرستان حاجی آباد مناطق خشک بیابانی تقریباً خالی از سکنه است.»، در بخش دوم «از روستای کهه تا شهر حاجی آباد و سپس روستای گهره از توابع بندر عباس که بیشترین محدوده بررسی را شامل می شود، مناطق کوهپایه ای و کوهستانی و بعضاً با دشت های نسبتاً حاصل خیز هم چون دشت گهکم – طارم با منابع آبی شیرین در نیمه ی شمالی و شور در نیمۀ جنوبی (از روستای سرچاهان به بعد) است.»

وی با بیان این که در بخشی از مناطق کوهستانی بنا به دلایل مختلف تونل هایی برای انتقال خط لوله زده شده بود، بخش سوم این منطقه را «از روستای گهره تا گچین از توابع شهرستان بندر عباس مناطق کوهپایه ای، دشت مانند و ساحلی با منابع آبی عمدتاً شور با تراکم آثار تاریخی بسیار اندک اعلام کرد.»

« دنیای سفر » این نوشته را از « ایسنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
1