29 مارس 2024 - 14:47

سنگی که دولت قبل به چاه گردشگری انداخت!

8 می 2017 - 10:00 dsfr.ir/9p7ag

سنگی که دولت قبل به چاه گردشگری انداخت!
میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان
منطقه نمونه گردشگری آبگرم ورتون اصفهان

انتخاب مناطق نمونه #گردشگری در سفرهای استانی دولتِ گذشته به رقابتی سنگین میان مسؤولان استانی بدل شده بود.

به گزارش ایسنا، با گذشت بیش از یک دهه، از بین 1168 منطقه نمونه گردشگری در کشور، تنها 55 منطقه به مرحله بهره برداری رسیده است، هرچند سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در آخرین غربالگری اعلام کرد لغو مصوبه برای حدود 450 منطقه را از هیات دولت درخواست کرده است.

در سال 1382 طبق طرح اولیه ای که برای مناطق نمونه گردشگری مصوب شد، قرار بود نهایت 200 منطقه نمونه گردشگری در سراسر کشور انتخاب شود، اما در 10 سال گذشته، دست و دلبازی های غیراصولی در صدور مصوبه برای این مناطق، شمار آن ها را از کنترل خارج کرد، به طوری که در حال حاضر کمتر از یک دهم این مناطق وارد فاز اجرایی و سرمایه گذاری شده اند که البته همان ها هم هنوز به نتیجه قطعی نرسیده اند.

بسیاری از این مناطق نه تنها قابلیت گردشگری ندارند، بلکه به اعتقاد کارشناسان مطلع، در اراضی ای قرار گرفته اند که در تعارض با منابع طبیع، محیط زیست و سایر نهادها هستند. برخی حتی این مناطق را زمین های بی ظرفیتی دانسته اند که با آخرین سکونت گاه ها، کیلومترها فاصله دارند. انتخاب مناطق نمونه گردشگری در سفرهای استانی دولتِ وقت به رقابتی سنگین میان مسؤولان استانی بدل شده بود، به طوریکه در هر نوبت، شمار زیادی از این مناطق را بدون درنظر گرفتن ضوابط و ظرفیت، برای تصویب در دولت معرفی می کردند.

سعید شیرکوند، معاون سرمایه گذاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گرفتن مصوبه برای ایجاد مناطق نمونه گردشگری در برخی از نقاط را به یک رفتار کمدی شبیه دانسته و گفته بود: «برخی مواقع در سفرهای هیات دولت به یک استان، با فشار به استانداری و دیگر مسؤولان استانی برای داشتن یک مصوبه و عقب نماندن از دیگر استان های کشور، یک منطقه نمونه گردشگری تصویب می شد. درحالی که سرمایه گذار باید خودش جایی را که سودآور است، انتخاب کند.»

انتخاب مناطق نمونه گردشگری در سفرهای استانی دولتِ وقت به رقابتی سنگین میان مسؤولان استانی بدل شده بود، به طوریکه در هر نوبت، شمار زیادی از این مناطق را بدون در نظر گرفتن ضوابط و ظرفیت، برای تصویب در دولت معرفی می کردند.

سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، نزدیک به چهار سال برای پرونده مناطق نمونه گردشگری که دست رنج سفرهای استانی دولت قبل بود، وقت و انرژی گذاشت و دست آخر هم تصمیم گرفت تقریبا نیمی از آن مناطق را با اعتقاد بر این که قابلیت سرمایه گذاری ندارند، از مدار خارج کند.

این سازمان در آخرین گزارش مربوطه اعلام کرد؛ تاکنون 1168 منطقه نمونه گردشگری در هیات دولت مصوب شده که 1161 منطقه در زمان دولت احمدی نژاد و هفت منطقه دیگر در دولت خاتمی، انتخاب و تصویب شده است. از این جمع، 731 منطقه برای ادامه فعالیت اجرایی "موجه" و 437 منطقه نمونه گردشگری دیگر "بلااقدام" عنوان شده اند.

به طور کل 928 منطقه نمونه گردشگری فاقد سرمایه گذار و 240 منطقه نمونه دارای سرمایه گذار شناخته شده که از بین آنها نیز 205 منطقه برای ادامه فعالیت، "موجه" دانسته شده اند.

هرچند جلال تاجیک مدیرکل مناطق نمونه و زیرساخت های گردشگری معاونت سرمایه گذاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از خلع تعدادی از سرمایه گذاران در این مناطق طی درخواستی به هیات دولت قبل به ایسنا خبر داده و در توجیه این اقدام گفته بود: «برای 53 منطقه نمونه گردشگری تقاضای خلع سرمایه گذار شده، چرا که از زمان تصویب این مناطق، اقدامی از سوی سرمایه گذار منتخب صورت نگرفته است. اگر قرار بود سرمایه گذار با تکیه بر دولت کار خود را پیش ببرد که کارمندان دولت خودشان، این مناطق را بدست می گرفتند. برای همین درخواست داده ایم با صدور فراخوانی طبق قوانین موجود، برای انتخاب سرمایه گذار جدید اقدام شود.»

انتخاب بی سود و ثمر برخی از این مناطق نمونه، از آنجا مشخص می شود که در 15 سال گذشته، یعنی از زمان آغاز صدور مصوبه های این مناطق که موتور آن هم در دولت قبل با سر و صدای زیادی کار می کرد، تنها برای 148 منطقه نمونه گردشگری، طرح جامع تنظیم شده که از مجموع آن، 83 منطقه فعال و درحال اجرا است و 55 منطقه به مرحله بهره برداری رسیده است.

از بین 55 منطقه نمونه گردشگریِ در حال بهره برداری، 12 منطقه در عرصه های جنگلی، 9 منطقه در عرصه های زیست محیطی و 34 منطقه در محدوده های شهری و خارج شهری قرار دارند که اگر با سازمان محیط زیست برای سرمایه گذاری در عرصه های طبیعی توافق نمی شد قطع به یقین این تعداد کمتر هم بود.

تاجیک اعتقاد دارد: دولت وقت بدون نظر کارشناسی مناطقی را انتخاب کرده که برخی از آن ها یا جزو مستثنیات اراضی، ذخیرگاه انرژی و زیست محیطی و منابع خاص بودند و یا در اطراف سدهای مهم و حتی در زمین های مردم قرار داشتند و به خاطر چنین موانعی، سرمایه گذار اصلا نمی توانست در این مناطق کاری انجام دهد.

مناطق نمونه گردشگری در حال حاضر حکم بار زمین مانده را دارد که فعلا ترجیح بر شفاف سازی گذشته مبهم آنها است، چرا که تا کنون جزییاتی بیشتر از این آمارهای کلی، بویژه درباره هویت این مناطق، روند پیشرفت سرمایه گذاری، آورده اقتصادی و اجتماعی آنها در دسترس قرار نگرفته است.

1