19 مارس 2024 - 06:45

کارنامه اقتصادی صنایع دستی در سال 95

13 آوریل 2017 - 15:00 dsfr.ir/ug2av

کارنامه اقتصادی صنایع دستی در سال 95
میثم رودکی - دنیای سفر
نمایشگاه بین المللی صنایع دستی تهران

سال 95، سالی خوب برای صنایع دستی کشور در حوزه برگزاری نمایشگاه های داخلی و شرکت در نمایشگاه ها و رویدادهای جهانی بود.

"مدیرکل دفتر صادرات معاونت صنایع دستی کشور"

برگزاری دو نمایشگاه صنایع دستی در یک سال و ثبت دو شهر مشهد به عنوان شهر جهانی سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی و لالجین به عنوان شهر جهانی سفال در فهرست یونسکو، از جمله شاخص ترین اتفاقات رخ داده در حوزه صنایع دستی کشور در سال 95 بود؛ اتفاقاتی که سبب شدند، معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، توصیف سال خوب را برای صنایع دستی کشور به کار بندد.

مدیرکل دفتر صادرات معاونت صنایع دستی کشور درباره دستاوردهای این معاونت در سال گذشته می گوید: «سال 95، سالی خوب برای صنایع دستی کشور در حوزه برگزاری نمایشگاه های داخلی و شرکت در نمایشگاه ها و رویدادهای جهانی بود.»

پویا محمودیان می افزاید: «این هنر صنعت همچنین شاهد رشد 16 درصدی در فروش داخلی بود.» به گفته او صادرات صنایع دستی نیز در ادامه رشد سه ساله اخیر، در هشت ماهه سال 95 رشدی 8 درصدی را تجربه کرد و در راستای حضور در بازارهای بین المللی نخستین مرکز فروش صنایع دستی ایران در قلب اروپا و در هلند افتتاح شد؛ این در حالی است که واردات صنایع دستی خارجی به کشور در سالی که گذشت، با کاهشی 52 درصدی روبه رو شد.

مدیرکل دفتر صادرات معاونت صنایع دستی کشور در همین باره اضافه می کند: «در ماه های پایانی منتهی به سال 96 و بنا بر سیاست اتخاذی در معاونت صنایع دستی، واردات این حوزه منوط به اخذ مجوز از این معاونت شد.

به این ترتیب هم اکنون بر نوع، میزان و کشورهای صادرکننده صنایع دستی نظارت می شود و از ورود کالاهایی که به صنایع داخلی آسیب بزند و تنظیم بازار را مختل کند، جلوگیری می شود. این محدودیت علاوه بر اینکه کالاهای مشابه و کپی شده داخلی را دربرمی گیرد، صنایعی را هم که کارکرد مشابه صنایع دستی داخلی داشته باشد، شامل می شود.»

ثمره سیاست های فروش

محمودیان به راه اندازی اولین بازارچه دائمی صنایع دستی کشور در پایتخت و در منطقه عودلاجان نیز اشاره و اظهار می کند: «در ادامه سیاست های ورود صنایع دستی به سبد کالاهای مصرفی داخلی کشور، حضور تولیدات این صنعت در جوایز غیر نقدی اهدایی از سوی بانک ها به مشتریانشان نیز 67 درصد افزایش داشت.»

او همچنین شمار غرفه های صنایع دستی نوروزی در سراسر کشور را 7 هزار باب عنوان می کند و می گوید: «غرفه های صنایع دستی در نوروز 96 نیز برپا شدند و در نتیجه این بازارچه های نوروزی، فروشی 32 میلیارد تومانی عاید فعالان این صنعت شد.»

محمودیان فعالیت فروشگاه های مجازی صنایع دستی را نیز مثبت توصیف و بیان می کند: «در حال حاضر، بالغ بر 200 سایت تجارت الکترونیک صنایع دستی در کشور وجود دارد که امیدواریم در سال 96 بتوانیم علاوه بر حضور در بازارهای داخلی، زمینه اتصال آنها به بازارهای خارجی را فراهم کنیم.»

مدیرکل دفتر صادرات معاونت صنایع دستی کشور همچنین در توضیح ایده شبکه سازی میان فعالان صنایع دستی کشور که از سوی اداره کل حمایت از تولید در حال پیگیری است، اظهار می کند: «در این طرح، کلیه تولیدکنندگان صنایع دستی چه در سطح کارگاهی و چه تولیدکنندگان خانگی، شناسایی و پس از آن، اطلاعات این افراد به صورت دسته بندی شده در اختیار فعالان حوزه کسب و کار این صنعت قرار می گیرد.

به این ترتیب شبکه ای یکپارچه میان تولیدکنندگان، مصرف کنندگان و فروشندگان خرد و کلان در بازار حقیقی و مجازی شکل خواهد گرفت.» از سوی دیگر، محمودیان به ایجاد بانک تامین کننده کالاهای صنایع دستی نیز اشاره می کند؛ بانکی که اطلاعات آن از طریق داده های وصول شده از سوی ادارات کل استان ها تامین و در نتیجه آن، تولیدکنندگان با حجم تولید بالا که می توانند کالاهای صادراتی را تامین کنند، شناسایی می شوند.

او در ادامه و در پاسخ به این پرسش که آیا اعمال سیاست های مصرفی کردن صنایع دستی می تواند به کیفیت این محصولات آسیب برساند، می گوید: «مصرفی کردن به معنای تنزل دادن کیفیت نیست؛ بلکه به معنای بازنگری در طراحی محصولات و به گونه ای است که برای عموم مردم جذاب و کاربردی باشد.»

این مقام مسوول همچنین تاکید می کند: «قطعا درجه کیفی محصولات ارائه شده در حراجی ها، گالری ها و در عمومی ترین سطح یعنی بازارچه های صنایع دستی که در شهرها برگزار می شود، متفاوت است و به تبع آن، قیمت فروش و عرضه آنها نیز با هم تفاوت خواهد داشت. برای مثال در بازارچه های نوروزی، جز در مورد فرش ها و زیراندازها که شامل گلیم و گبه و اقلامی از این دست می شد، قیمت ها از 5 هزار تومان آغاز و نهایتا به 150 هزار تومان ختم می شد تا عموم مردم بتوانند نسبت به خریداری کالاهای موجود اقدام کنند.»

ایران در زمینه تولید صنایع دستی در ردیف سه کشور و بر اساس آمار موجود در حوزه صادرات، در زمره 30 کشور برتر دنیا قرار دارد؛ ظرفیت های پیدا و پنهانی که می تواند این صنعت را در کنار ارزآورترین صنایع تولیدی کشور قرار دهد.

همچنین به باور کارشناسان، صنایع دستی یکی از صنایعی است که با کمترین میزان سرمایه گذاری و کمترین ایجاد آلودگی، سهم بزرگی در اشتغال و رشد اقتصادی خواهد داشت و با توجه به اینکه اقتصاد جوامع محلی و مناطق کمتر برخوردار را به تکاپو می اندازد، یکی از راهکارهای جلوگیری از مهاجرت به کلان شهرها و گسترش حاشیه نشینی است.

از این رو، توجه به این صنعت در سطوح کلان سیاست گذاری کشور، می تواند راهگشای مشکلات اساسی کشور از جمله بیکاری، آلودگی های زیست محیطی و کاهش جمعیت روستاها باشد و در عمل باعث ایجاد رشد اقتصادی شود.

« دنیای سفر » این نوشته را از « دنیای اقتصاد » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.
1